Het lijkt alsof we hier al weken zijn. Graag vertellen we jullie over onze belevenissen tot nu toe.
Dag 2 Dinsdag I In the mud
Als eerste: we zijn veilig aangekomen,… maar pak de popcorn alvast. We hebben heel wat meegemaakt deze dag!
Om te beginnen werden we om kwart voor 3 ’s nachts wakker gemaakt. We gingen met de bus naar het vliegveld in Accra voor onze binnenlandse vlucht. Deze vlucht verliep heel soepel met inchecken & boarden. Na 1,5 uur vliegen, landden we veilig in Tamale. Het was eindelijk tijd om écht naar Soasobigi te gaan! Er stond een bus voor ons klaar om ons eerst naar ons ontbijt te rijden. Na het ontbijt hebben we allemaal gebruik gemaakt van de laatste keer op een ‘echt’ toilet zitten.
De eerste kilometers reizen in de bus verliepen erg goed. Tot we bij de laatste 6 kilometer kwamen. De buschauffeur moest een stukje steil omhoog rijden. Dit is gelukkig gelukt, maar we missen wel een bumper.
We reden weer een stukje verder en kwamen op een smalle weg met veel gaten en stenen. Deze grote stenen zaten dan ook erg in de weg. Dit was ook de reden dat we niet door konden rijden en moesten uitstappen. Dit gebeurde op 4,5 km afstand vanaf Soasobigi. Een gedeelte van de groep ging met de Jeep van Steven alvast naar Soasobigi om te laten weten dat we eraan kwamen. De rest van de groep moest wachten op een truck die ons verder zou vervoeren.
Tijdens het wachten ging de bus keren en kwam hij vast te zitten. Dit gebeurde toevallig naast een paar huizen van families. We hebben samen met deze bewoners de bus uitgegraven en eruit geduwd. Ondertussen hebben we de ruimbagage uit de bus gehaald en in de net aangekomen truck geladen. Uit respect ging de net teruggekeerde Jeep (zonder het gedeelte van de groep) van Stephen achter de bus aan om zeker te weten of de bus veilig weg kon rijden. Hier zat een ander gedeelte van de groep in. Het overgebleven deel ging met de truck mee op weg naar Soasobigi. De truck was even onderweg en ja je raadt het al… we kwamen op 1,5 km afstand van het dorp vast te zitten in de modder. Hier kwamen de Jeep van Stephen en de truck weer samen. We wouden er niet aan geloven, maar de laatste paar meters moesten toch echt gelopen worden. De vrouwen liepen met Lammert alvast vooruit naar Soasobigi en de mannen bleven bij de truck. En alweer moest er geduwd worden.
We werden met open armen ontvangen door de bewoners en werden toegezongen door deze hoopvolle en enthousiaste mensen. Dit was zo bijzonder om te zien, dat deze mensen zo blij zijn met onze hulp. We hebben heerlijk spaghetti gegeten en de dag afgesloten met het doen van spelletjes. Eindelijk op bestemming en morgen begint het bouwen!
Groetjes Kristel & Mirthe 😊
Dag 3 Woensdag | Feestelijke start!
Intro
Vanochtend konden we eindelijk wat langer slapen! We stonden om 7 uur op en de meesten gingen toen de ‘douche’ uitproberen. Dit betekent een omringende muur van opgestapelde stenen en een emmer water, wat je met een beker over je hoofd kunt gieten. Heel wat anders dan thuis, dus echt een uitdaging. Toen gingen we ontbijten. We kregen wit brood en pap.
Daarna was het tijd om naar ‘the palace of the chief’ te gaan. Dit is het huis van de chief, wat ze een paleis noemen maar eigenlijk maar een heel klein huisje is. Het was belangrijk om hier netjes naar toe te gaan, omdat de chief de belangrijkste man van de dorp is. Hier was het moment of hij zijn zegen zou gaan geven of niet. Als de chief namelijk achter ons staat, staat het hele dorp dat en dit maakt ons verblijf hier veel gemakkelijker. Hier vertelden we de chief wat we hebben gedaan om hier te komen en dat we heel dankbaar zijn dat we hier mogen zijn. Gelukkig stond de chief helemaal achter ons en is hij heel blij met ons! Het hele dorp was uitgelopen en stond allemaal om ‘the palace’ heen.
Op de terugweg liep het hele dorp met ons mee. Sommigen liepen te dansen, te zingen en te trommelen. Het was een gezellige boel dus! Ook de kinderen waren heel erg enthousiast, met als gevolg dat je een aantal kinderen aan je hand hebt hangen. Dit was echt een hele leuke ervaring!
In deze tijd kregen de bouwleiders van onze groep (Joachim, Ruben en Jonna) informatie en uitleg over hoe we te werk moeten gaan op de bouw.
Het laatste deel van de kennismaking en welkom was een rondleiding door het dorp in drie groepen. Lokale mensen liepen met ons mee en vertelden ons van alles over de verschillende gewassen, over de huizen en we mochten nog binnenkijken op de binnenplaats van zo’n huisje. Hier vertelden ze hoe ze kookten, waar de dieren leefden, etc. Dit was heel erg interessant en leuk om te zien!
Na de lunch, weer een broodmaaltijd, begonnen we dan met bouwen! Er waren al heel veel locals bezig en ook wij konden ze nu helpen. Ook liepen er erg veel kinderen op de bouw, die allemaal erg graag wilden helpen. Het was voor ons zelfs moeilijk om aan de slag te gaan, aangezien de locals en de kinderen zo enthousiast waren en ons alles uit handen namen. We leerden er op een gegeven moment meer tussen te komen, om zo zelf hard aan het werk te gaan. Het was behoorlijk zwaar werk, maar door samen te tillen en elkaar af te wisselen ging het erg goed.
Ondertussen gingen de kinderleiders (Jeannette, Margot en Henrianne) alles voorbereiden voor het kinderwerk dat morgen van start gaat.
’s Middags hebben we met de kinderen nog wat gespeeld, wat erg leuk was! De kinderen waren, zoals gewoonlijk, weer heel erg enthousiast.
Als avondeten kregen we rijst met een wat pittige saus, maar wat wel lekker was!
Morgen staat er een bouwdag op de planning en begint de eerste dag van het kinderwerk.
Groetjes van Hinke & Henrianne 😊
