Douchen met een emmer en een bijzonder hechte groep.
Beste allemaal,
We zijn hier nu al een aantal dagen bezig met dit project en wilden jullie een uitgebreidere update geven. Wij (Amber en Esther) hopen het zo goed mogelijk samen te vatten voor de groep.
We zijn inmiddels gesettled in Sakpe en hebben al aardig onze plek gevonden. Wij ervaren het nu al als een gezellige en hechte groep die voor elkaar zorgt. We kunnen samen bouwen maar we kunnen ook zeker op elkaar bouwen. We doen het bouwen ook nog eens in een vlot tempo waardoor we voor op schema lopen.
Ook maken we bizarre dingen mee zoals de stenen van achttien kilo die zonder pardon worden opgetild door de kinderen uit Sakpe. Alhoewel het niet altijd handig is dat er soms kinderen op de bouwplaats komen kijken, is het leuk om te zien hoe ze mee willen bouwen aan hun eigen school en toekomst.
We merken veel cultuur verschillen die indruk op ons maken. Zo zien wij bijvoorbeeld veel verschil in het besturen van een plaats (hier een stam). We zijn langs geweest bij de chief. De chief kan vergeleken worden met een burgemeester, maar heeft meer taken. Hij is belangrijk voor het dorp en speelt ook een grote rol voor ons als vrijwilligers. We zijn langs geweest uit respect om te laten zien dat we hier met goede bedoelingen zijn. Na afloop wilde de chief nog een foto met de groep.
Ook het kinderprogramma is succesvol van start gegaan. De kinderen reageren erg enthousiast op de activiteiten die de kinderprogrammaleiders hebben voorbereid. Je ziet de lieve, blije gezichten, maar we zien ook de minder leuke kant dat sommige kinderen op zoek zijn naar aandacht.
Sakpe zelf is een erg levendig dorpje, overal mensen die bezig zijn met de dagelijkse bezigheden. Kindjes die rondrennen, vrouwen met grote, zware voorwerpen op hun hoofd en de mannen die bezig zijn met werk. Er lopen hier ook veel dieren rond: kuddes koeien, hordes schapen, kippen met kuikentjes en geiten met lammetjes.
Het is wel een gedoe dat hangen boven een gat als je recht in de ogen van een kakkerlak kijkt… We hebben gelukkig leiding die met ons meedenkt en de poepzak heeft uitgevonden waar je je handen op kunt zetten als steun.
Het douchen doen we met een emmertje water, en dat wordt toch wel erg gewaardeerd na zo’n stoffige/zware werkdag. Wat we ook erg waarderen zijn de lieve koks die elke dag goed voor ons zorgen. In de middag en avond verzorgen ze een lekkere en warme maaltijd voor ons. Als voorgerecht krijgen we elke dag een malariapil uit de mooie pantertas van Maritha.
Hoewel we jullie allemaal stiekem nu al erg missen, merken we dat veel hun telefoon toch minder missen dan gedacht. We genieten erg van de groetjes die ons worden toegestuurd en dat steunt ons in het project.
We hopen dat jullie hebben genoten van de update en tot snel :).
Liefs,
Amber en Esther en natuurlijk ook de lieve groetjes van de rest van de groep!
We kregen zoveel foto's/video's bij dit nieuwsbericht, dat ze er niet eens allemaal bij passen. In de volgende update dus nog wat extra beelden.
