De laatste dag is aangebroken hier in Ghana. Hier een verslag van deze mooie dag.
Onze laatste dag hier is aangebroken. Om 5 uur begint onze vrolijke vriend de imam weer met het ochtend gebed. Het is inmiddels zo’n vast onderdeel van mijn dag geworden dat ik me afvraag of ik het ook zal missen als ik weer thuis ben... ik denk het niet!
Na het ontbijt is het tijd voor het laatste GMG van dit project. We blikken terug en kijken vooruit. Hierna gaan we aan het opruimen. Voor ik het door heb ligt ons eetzaal vol met spullen. Kleding, medicijnen, spelletjes, werkschoenen, we zamelen van alles in. Het is gaaf om te weten dat al deze spullen een prachtig plekje in Ghana zullen krijgen. AG Care, onze partner organisatie zal er zorg voor dragen dat het terecht komt bij de mensen die het heel goed kunnen gebruiken.
Na de lunch is het tijd voor de overdracht. Ik moet eerlijk bekennen dat ik wel iets meer locals had verwacht gezien het grote enthousiasme op andere momenten. De zes mannen die er zijn luisteren aandachtig. De ceremonie ontvouwd zich langzaam. De chiefs, de pastor, de district pastor, het hoofd van de school, Gerben, een vertegenwoordiger van het ministerie van onderwijs, iedereen doet zijn woordje.
Na ongeveer anderhalf uur is de ceremonie afgelopen en laten we het gebouw zien aan alle aanwezigen.
Tijd voor onszelf. De een schrijft in zijn/haar complimenten boekje, een ander doet een middag dutje. Weer een ander doet aan Ghanees dammen of ze gaan naar de markt in het dorp. Plots begrijp ik ook waarom er relatief weinig mensen bij onze overdracht zijn.. het is woensdag dus de lokale markt! De locals kunnen het zich niet veroorloven om deze te missen omdat hun verkoop dan achteruit gaat. Logisch dat ze hier voor kiezen en niet bij de overdracht zijn.
We sluiten de dag af met een diner samen met een aantal docenten, bouwlieden en andere betrokkenen.
Al met al een prachtige dag om het project mee af te sluiten.
Groetjes Carlijn
PS ivm een stroomstoring was de batterij leeg en hebben we dus bijna geen foto’s dit keer. Maar treur niet, er zijn genoeg foto’s gemaakt dus die zult u vast zien bij thuiskomst.
