Na bijna 3 weken is het einde van het project dan toch echt in zicht..... We willen helemaal nog niet naar huis toch zijn de tassen al zo goed als ingepakt. Hier nog een korte update over de afgelopen week, de rest horen jullie wel weer in Nederland van ons?!
De week begon op maandagmorgen uiteraard weer met de bouw. Op de bouw hebben letterlijk ons uitzicht weggemetseld. Er waren hoge steigers nodig om de bovenste rijtjes stenen te kunnen leggen! We gingen vrolijk door met cement en beton maken en begonnen ook aan het stucen van de muren, iets wat best een uitdaging is als het om de buitenmuur op 3 etages hoog gaat! Ook was er deze dag 2x kinderwerk op La Florida wat een groot succes was. In de avond hadden we een indrukwekkend serieus avondprogramma.
Op dinsdagmorgen moesten de mannen het alleen doen op de bouw. De vrouwen gingen namelijk met zijn allen naar de school in Verbena om met zo'n 150 meiden een gave meidenochtend te gaan hebben. Ze werden in allerlei leeftijden voor ons verzameld. Toen ze er allemaal waren, begonnen we met het verhaal van Max Lucado: "Niemand is zoals jij", een gaaf verhaal dat leert dat iedereen bijzonder is, wie of wat je ook bent! Daarna hebben we in vier groepen verschillende meidendingen gedaan. Er werd flink geloomed (iets wat best een uitdaging was met zo'n grote groep!). Verder werden er sterren-kettingen geknutseld waarop ze mochten schrijven waar ze trots op waren. En de topper van de ochtend was toch wel het nagellakken! Gelukkig hadden de deelnemers met elkaar voldoende nagellak verzameld zodat alle meiden lekker hun nagels konden laten lakken of er zelfs kunstwerkjes van maken bij elkaar. Dit vonden ze echt enorm leuk! Eenmaal terug op de bouw gingen we weer hard aan de slag op grote hoogte. Ook begonnen we aan het schilderen van een super gaaf logo op de muur! In de avond werd er nog fanatiek gevoetbald! En toen we terug thuiskwamen werden de voorbereidingen voor woensdag getroffen. De laatste bouwdag werd door Johan voorbereid. Het kinderfeest werd uitgedacht, de cadeautjes gemaakt en een aantal stafleden heeft tot in de late uurtjes met veel liefde pannenkoeken gebakken voor de kinderen!
Op woensdagmorgen kregen we een kwartiertje extra slapen cadeau omdat de dagleiding ons (per ongeluk?)vergat te wekken! Toch moesten we daarna snel opschieten om vol enthousiasme en energie aan onze laatste bouwdag te beginnen. Er is nog hard gewerkt aan het storten van de laatste kolommen om te zorgen dat ons gebouw (wat nog niet helemaal af is natuurlijk, de volgende groep moet ook iets te doen houden?) wel aardbeving proof is! Toen we definitief besloten dat we klaar waren op de bouw werd er in rap tempo van kleding gewisseld en begonnen we vol enthousiasme aan het vermaken van alle kids op de school. In vier groepen werden de volgende activiteiten gedaan: s3toelendans, ballonnenbeestjes maken en schminken, handjes op papier en een kledingestafette. Dit alles op allerlei plekken door de school omdat de buitenspeelruimte erg schaars was, het leverde dus leuke plaatjes op wanneer deelnemers zich met hele kuddes kinderen door de school verplaatsten. Aan het einde van het feest hadden we voor iedereen nog een heerlijk met liefde gebakken stukje pannenkoek! Daarna waren er aardig wat ouders en kinderen gekomen om bij de overdracht te zijn. Na wat lieve woorden en toespraken vertrokken we dan toch echt voor de laatste keer richting huis... Wat hebben we hier een gave tijd mogen hebben! Bloed, zweet en tranen!...
ps... GU217: heeeeel even dachten we erover na om alle spullen (steen-zand-cement enzv) weer naar beneden te halen zodat jullie ook het briljante gevoel van alles naar boven brengen konden ervaren!! Maar helaas voor jullie.... er was te weinig tijd!
Op donderdag stond er nog een dagje cultuursnuiven in Antiqua op het programma. We hebben een gaaf uitzichtpunt bezocht waar we uitkeken over deze historische hoofdstad. We hebben er lekker geluncht en in de middag zijn we er ook nog in geslaagd om souveniers te kopen!
Eenmaal thuis werden de tassen ingepakt en bonte avond plannen gesmeed. En op het moment van schrijven werden we ook nog eens verrast door Ana (de dochter van Phill Wilson) met heeeeeerlijke chocolade koekjes!
De bonte avond staat op het punt van beginnen, dus dit bericht wordt afgerond! We hebben een onwijs gave tijd gehad en gaan daar de komende 1,5 dag nog even mee door. Op dit moment wil eigenlijk nog niemand echt naar huis ( sorry lieve mensen in Nederland!). Toch hopen we ook velen van jullie te ontmoeten op schiphol!
Lieve groetjes uit Guatemala!