Het moment van afscheid is aangebroken: het laatste beton is gestort en de groep maakt zich op voor de terugreis.
Lieve thuisblijvers,
Hier onze laatste update vanuit Guatemala voordat we naar huis vliegen. De vorige update ging over onze barre tocht op de vulkaan van vorige week dinsdag. Wij willen jullie graag bijpraten over de laatste paar dagen.
Op woensdag begonnen we aan onze laatste volle bouwdag. De groep werd zoals gewoonlijk weer in twee groepen verdeeld. In Verbena werd er verder gewerkt aan het betonpad en in La Florida werd er verder gemetseld aan de klaslokalen. 's Avonds werd er voor de liefhebbers een potje voetbal georganiseerd. De wedstrijd ging tussen de Nederlanders en Guatemalteken. Om ze toch een beetje zelfvertrouwen te geven, hebben we de Guatemalteken laten winnen.?
Op donderdag zijn we met zijn allen naar La Florida gegaan om daar de laatste stenen te leggen en op te ruimen. Ook werd de laatste keer kinderwerk gedaan en het eindfeest georganiseerd. Na hard met elkaar te hebben gewerkt om de laatste puntjes op de I te zetten, kon het kinderfeest beginnen. Zo werd er gedanst, geschminkt en geknutseld met ze. Hierna kon de laatste lunch in La Florida genuttigd worden. Om 3 uur begon de ceremonie voor de overdracht van het project. Al het personeel, de kinderen en hun ouders hadden zich op de derde verdieping verzameld om de overdracht bij te wonen. Het was een mooie ceremonie waarbij toespraken werden gehouden, gezongen werd en cadeautjes uitgewisseld werden. Het was een mooi afscheid met een lach en een traan.
Op vrijdag moesten we om half 6 ons bed uit. Voor velen van ons begon het vroege opstaan te wennen, maar er waren er ook wat bij die er elke ochtend nog steeds moeite mee hebben, we noemen verder geen namen?. Na het opstaan was het tijd voor het allerlaatste GMG. Voor de één een gemis en voor de ander niet. Om half acht vertrokken we richting Verbena om daar mee te lopen met de kinderbijbelparade. De kinderen waren allemaal verkleed als bijbelfiguren. Zo hadden we schapen, herders en Maria's. We werden in groepjes van drie verdeeld over de jongste klassen. Onze taak was om de kinderen bij elkaar te houden wanneer we over straat liepen. Om het ons was makkelijker te maken, werd er een touw om de stoet kinderen heen gespannen. Toch verliep de parade niet helemaal tussen de lijntjes. Het bleek nog knap lastig te zijn om iedereen bij elkaar te houden. Het ene kind kreeg een ijsje, weer een ander kind moest plassen en een paar raakten zelfs hun schoen kwijt onderweg. Met het resultaat dat Ivan een kwartier met een meisje op zijn nek heeft gelopen in de brandende zon.
's Middags werd er door een aantal fanatieke bouwers het laatste stukje beton gestort in Verbena. De bouwers waren zo fanatiek dat er zelfs te veel beton was gestort. Dit resulteerde in een extra paadje. Toen de laatste kruiwagen beton werd gestort, werd er luid gezongen en gejuicht. Ondertussen kon het andere deel van de groep schrijven in de complimenten boekjes, spelen met de kinderen of simpelweg nog even ontspannen. Als verrassing stond er tussen de middag pizza op het menu. Dit was als bedankje naar iedereen die het mogelijk heeft gemaakt om hier te kunnen bouwen. Na de lunch werden de laatste instrumenten opgeruimd (denk aan twee enorm zware betonmolens verplaatsen) en geveegd. Na nog een creatieve fotosessie te hebben gehad, was het dan echt tijd om afscheid te nemen van de school in Verbena.
Zaterdag mochten we lekker uitslapen tot half acht. Toen iedereen zijn ochtendurine in het toilet wilde deponeren, kwamen meerdere deelnemers tot de ontdekking dat er geen water meer was te verkrijgen. Al snel werd de conclusie getrokken dat de watertank leeg was. Dit betekende dus ook dat we geen drinkwater meer uit de kraan konden halen en dat de afwas "helaas" moest wachten. Na weer een verrukkelijk ontbijt was het tijd om naar Antigua te gaan. Onderweg maakten we een tussenstop in de bergen. Hier konden we genieten van een spectaculair uitzicht over de stad en de vulkaan daarachter. Hierna gingen we weer door richting het centrum van de stad. Eenmaal aangekomen kregen we de kans om de stad te verkennen en op de markt souvenirs in te slaan voor het thuisfront. Al gauw ontstond er een fanatieke wedstrijd tussen de deelnemers over wie het meeste kon afdingen: "Voor hoeveel heb jij de deken gekocht?" "Wat kostte jouw voetbalshirt" en "Hoeveel armbandjes kreeg jij voor deze prijs?". Nadat alle souvenirs waren ingekocht en het laatste geld aan snacks was uitgegeven, vertrokken we weer richting het Guesthouse, wat voor de meesten na drie weken als thuiskomen voelt.
Eenmaal thuis aangekomen, begonnen alle voorbereidingen voor de bonte avond. Om half acht begon de show met de top presentatoren Kai en Lars. Er waren heel wat leuke, grappige en mooie acts voorbereid waaronder quizes, toneelstukjes, cabaretvoorstellingen en muzikale uitvoeringen. Het was een avond vol verrassingen en lol. Als afsluiting hebben alle deelnemers nog een bedanklied gezongen voor de leiders, wat resulteerde in een polonaise (of meerdere).
Vandaag is iedereen druk aan het voorbereiden om weer naar huis gegaan. (Bijna?) alle tassen zijn ingepakt en er wordt nog genoten van de laatste momenten samen. Langzaam komt het besef dat dit avontuur toch echt tot zijn einde komt.
Maandag vliegen we om zes uur 's ochtends Guatemalteekse tijd richting Houston, Texas en vanaf daar door naar Hollanda.
Na dit avontuur kunnen we allemaal beton storten, metselen, beton/cement maken, bijtelen en metaalvlechten. Maar we hebben vooral heel veel geleerd van elkaar en de bevolking hier. Mocht de vulkaan dan toch niet uitbarsten, dan zien we jullie dinsdag op Schiphol!
Onze vluchtnummers zijn:
Guatemala City - Housten: UA1901
Housten - Amsterdam: UA20
Dit bericht is geschreven door Lotte, Kim en Linda
