De kop is er af! We hebben onze plek gevonden in Malawi. Het is wel even reizen, maar dan heb je ook wat: een matras op de grond, een klamboe boven je hoofd en soms een varken in de douche.
Maar dat drukt de pret niet. Iedereen is gezond en heeft zijn/haar draai gevonden.
De verbindingen in Malawi zijn minimaal, daarom liet een update even op zich wachten. De reis naar Kantheska verliep over het geheel gezien voorspoedig. Kleinigheidje was dat Levi, Myrthe van der Meer, Mart en Ilona in Addis Abeba een tweede boardingpass moesten scoren. Ook was het een kleinigheidje dat de bus opeens te warm werd en er panne dreigde. Maar met een stukje zwerfplastic werd het probleempje opgelost en verliep de busreis verder als een trein (geen trein gezien overigens).
De ontvangst van Mussa op het vliegveld was meteen al enthousiast en met water en een boterham met pindakaas konden we elk probleem de baas. Net na het donker worden kwamen we op ons overnachtingsadres in Nkhmenya. We werden verwend met een heerlijke maaltijd en een gewoon bed. Sommige kamers hadden de mazzel van een werkende douche. Op zondagmorgen vroeg reisden we via een ‘bumpy road’ naar onze eindbestemming. We werden verwacht! En wat een warm welkom: dansen en zingen. We werden daarna meteen meegenomen naar de lokale kerkdienst ergens onder een paar ‘kerkbomen’. De mensen in Kantheska hebben alles gedaan om het voor ons zo comfortabel mogelijk te maken: we hebben vier toiletten (gat in de grond) en wel 8 douchehokjes in de open lucht, gebouwd van een lang soort gras. De douche-emmers staan al klaar. Het moet dus allemaal wel goed komen in deze weken. Daan heeft er op zijn eigen wijze voor gezorgd dat de heren zelfs een wc-bril hebben.
Op zondagmiddag werd het welkom nog even dunnetjes overgedaan en het werd nog eens te meer duidelijk dat we ontzettend welkom zijn. Wat een feest! Welkom heten gebeurt met dansen, zingen en soms een toespraakje. De hele gemeenschap was uitgelopen en de stoet met kinderen is bijna niet meer weg te krijgen bij ons verblijf. Nog voor het kinderwerk echt begint worden er al volop spelletjes gedaan. Het eerste nachtje in Kantheska was prima te doen. Het koelt behoorlijk af, maar dat slaapt ook wel lekker. Op maandagmorgen is de bouw officieel geopend met het leggen van de eerste steen. Onze jongste, Anne Mae, liet hierbij haar beste metselkwaliteiten zien. Dat belooft veel.
We bouwen samen met de mensen uit de gemeenschap en mikken er op om het dak op de school te hebben als wij weer vertrekken. Het bouwen loopt als een speer. We staan samen met de mensen uit de gemeenschap op de bouw, wisselen namen uit en krijgen ook taalles. En er wordt veel gelachen. Wat heerlijk! Dit remt de bouw niet af. Integendeel. Na één dag werken konden de steigers al gezet worden en nu na twee dagen worden de voorbereidingen voor de ringbalken al getroffen. Waarschijnlijk gaan die er donderdag op. Ook het kinderwerk kende een flitsende start. De kinderen zijn enthousiast, nieuwsgierig, blij met de knutsels, de spelletjes en een springtouw.
Tot slot voor nu wil ik toch ook wel vertellen dat we al afscheid hebben moeten nemen van Karel en Geert. Ze waren twee dagen bij ons te gast, vanaf de welkomstceremonie. Maar de smaak van ons contact met hen was uitstekend en smaakt naar meer. Dus, al met al zullen we nog wel even blijven. Er is nog wat werk te doen, veel te leren, te ontmoeten en te ervaren. Bedankt voor alle lieve groetjes. Daar zijn we blij mee. Wij doen jullie allemaal onze lieve groeten.
