Ondertussen wordt er hard gewerkt en veel gezongen in Malawi. Er is veel hulp vanuit de lokale bevolking en ook de vrouwen kunnen er wat van!
Dinsdag 23/07
Moni thuisblijvers,
De dag begon met een wekker bij de meesten. Thanks Annelies voor het niet zetten van een wekker. Voor een wekker maakt het namelijk niet uit of je bereik hebt of niet. Toch zat iedereen om 07:15 aan het ontbijt, een kwartiertje later dan gepland. We konden weer genieten van een bakje rijstepap en een heerlijk sneetje maïsbrood. Een paar gingen na het ontbijt naar de waterpomp met een aantal locals. Daar hebben ze anderhalf uur gedanst in plaats van water gehaald. De locals zingen nu volop mee met ‘Daar boven op de berg’. Ook een groep ging naar de bouw. Er is weer volop cement gemaakt en een flink stuk gemetseld. Pfoe, wat is dat zwaar! Gelukkig bestaat er ook kinderwerk. Hier hebben we gedanst, gezongen, gebeden, gesport en geknutseld. Wat een feest! Na de ochtend stond er weer een heerlijke maaltijd op ons te wachten. Dit keer was het rijst met scrumbled egg en spinazie, maar ook heerlijke zoete aardappels. Het weer is trouwens top! 25 tot 30 graden en dat voor in de winter. Natuurlijk hebben we ook handige Harries mee op reis die zorgen voor een beetje comfort, namelijk een poepplank. Een zitje voor boven het gat. Thanks Marlou, Anne-Marie, Bjorn en Jelle.
Na het bouwen ging iedereen zijn eigen gang, onder andere kleding wassen, water halen, douchen, puzzels maken etc... Om 18:00 werden we weer in het restaurant verwacht. We aten rijst, geit, aardappel en een groen prutje. Voor Remco stond er een nog iets speciaals klaar, namelijk geitenbal. Na het avondeten kon iedereen z’n eigen ding doen. Voor degene die het willen weten het gaat met ons allemaal hartstikke goed. Slaap lekker!!
Dag 4, weer een mooie ochtend in Kamphambe. Inmiddels was Annelies erachter dat je voor het zetten van je wekker geen bereik nodig hebt, waardoor we allemaal stipt om 07:00 aan het ontbijt zaten. Omdat het aantal kinderen de afgelopen dagen exponentieel is toegenomen, was de bemanning voor het kinderwerk verdubbeld. De chaos heeft zich omgezet in een georganiseerde chaos. Waar wij één keer ‘follow’ roepen bij het wisselen van de spellen, zingen de kinderen massaal in koor ‘follow, follow, follow the leader’ en lopen ze als eendjes achter ons aan. We hadden weer leuke spellen georganiseerd, maar er werd ook een stevig potje gevoetbald. Met de kinderen die vandaag niet mee mochten doen met het kinderwerk, omdat zij gisteren al geweest waren, hebben Jacinta, Ruth en Tamar hun longen uit hun lijf geschreeuwd met ‘Jan Huijgen in de ton’ en ‘er zat een klein zigeunermeisje’. Ondertussen werd er ook hard gebouwd.
Dirk heeft de afgelopen dagen zijn bouw skills bewezen, waardoor er vandaag ook aan het tweede huisje gebouwd mocht worden onder leiding van Dirk. Bij het ontbijt vertelde Dirk ons dat alleen de jongens met de bouwvakkers de buitenmuur mochten metselen (want meisjes kunnen dit niet). Anna-Marie, Annelies en Myrthe bewezen echter het tegendeel ;). Net zoals voorgaande dagen werden we weer door bizar veel lokale mensen geholpen. Vooral de vrouwen staken de handen uit de mouwen, ook al hadden ze een baby op de rug of aan de borst (vrouwen kunnen hier écht twee dingen tegelijk). Ze hebben samen met ons 5000 stenen verplaatst, door een lange rij te vormen en de stenen van hand tot hand door te geven. De vrouwen zijn erg aardig en lachen ons vaak uit als we bijvoorbeeld Malawiaanse woorden verkeerd uitspreken. Maar we genieten het meeste van hun mooie liedjes en dansjes. Ook kregen we vandaag bezoek van de vier belangrijkste mannen van CCAP. Ze hielden een praatje over hoe erg ze onze hulp waarderen! ‘s Avonds is Mussa langs geweest en heeft ons verteld over CCAP en de Malawiaanse cultuur. Het was weer een geslaagde dag!
