Tijd voor een uitgebreidere weekendupdate vanuit Mkumbanjara. Gert Jan vat het zelf samen in de laatste zin van zijn update: 'Wat een mooi avontuur is dit toch!'
Gek genoeg komen de gesprekken onderling steed vaker op shoarma-pizza’s, frikadellen en patatjes oorlog. Blijkbaar neemt de behoefte aan gezond Nederlands eten toe. ☺️ Toch zijn we het er over eens dat we over het eten niets te klagen hebben. Iedereen eet elke maaltijd dapper mee en er blijft nooit iets over. De variatie is alleen niet groot; ‘s ochtends rijstepap en brood met ons zelf meegebrachte broodbeleg. In de middag en avond is er rijst, bruine bonen, kool of ‘green veggies’ (die zijn niet populair). Verder is er soms een stukje vlees, een gekookt ei of roerei (een succes nummer). Binnen de maaltijd dus voldoende variatie, maar wel elke middag en avond een variatie op een bestaand thema. Vandaar wellicht dat sommigen toe zijn aan iets anders…
De bouw vordert bijzonder goed. Op dit moment is het metselwerk afgerond, staan de spanten erop en is het stucwerk van het voorportaal klaar. Vandaag bevestigen de locals de panlatten en beginnen ze met de dakplaten. Hoever ze met die platen komen is de vraag, want er staat vandaag een stevige wind. Morgen worden de resterende dakplaten bevestigd en hebben we onze opdracht voltooid. Het afronden van het gebouw, zoals het storten van de vloeren, het stuccen van de binnenmuren en het schilderen daarvan gebeurt door de lokale bevolking onder toeziend oog van de CCAP, de partnerorganisatie van World Servant. Dinsdagochtend zal er nog wat opruimwerk zijn. Dan is er ook het kinderfeest als afsluiting van het kinderwerk. ‘s Middags is de ceremoniele overdracht van het gebouw aan de lokale bevolking. Woensdag na de lunch vertrekken we uit Mkumbanjara en gaan we naar Kasunga National Park.
Deze week stond bol van de culturele evenementen: er is gewassen met de lokale bevolking (zwaar werk!), er is gisteren geholpen met het maken van de avond maaltijd. Daarnaast hebben 7 dames een kliniek in de buurt bezocht, waar 60 tot 70% van de patienten worden behandeld tegen malaria. Woensdag zijn we met een aantal deelnemers naar de markt in Jenda geweest. Mooie rit door het prachtige Malawiaanse landschap. Het rondlopen en -kijken op de markt was een mooie belevenis, net als het onderhandelen over de prijs van groente en fruit door projectcoordinator Vincent.
Deze week zijn we in groepjes op bezoek geweest bij mensen thuis. We zijn gastvrij ontvangen en konden vragen stellen over de samenstelling van de familie, het aantal kinderen dat mensen gemiddeld krijgen, hoe ze in hun levensonderhoud voorzien, etc. De locale mensen hebben ook vragen aan ons, bijvoorbeeld over de verhouding tussen mannen en vrouwen in Nederland, waarvan wij leven, maar ook hoe wij om gaan met onze ouderen en over leven en dood. Hele interessante gesprekken dus. Steevast krijgt een groepje een grote schaal met pinda’s, maiskolven, maismeel en dergelijk mee als geschenk. Voor sommigen moeilijk om aan te nemen omdat deze mensen zo arm zijn! We nemen deze geschenken (in overleg met projectcoordinator Vincent) wel aan, omdat het blijken van waardering zijn. We hebben gelukkig zelf ook allemaal een cadeautje mee die we aan het gezin kunnen geven.
Gistermiddag is er gebreid met de lokale vrouwen. De brei- en haaknaalden hebben we uit Nederland meegenomen en de wol is in Jenda op de markt gekocht. Zo'n 45 lokale vrouwen deden hieraan mee, samen met een aantal dames uit onze groep. Erg gezellig!
Op het gezondheidsvlak gaat het nog steeds erg goed. Soms voelt iemand zich een dagje wat minder goed. Die neemt dan even rust waarna het snel weer beter gaat. We mogen ook hierover dus zeker niet klagen.
Vandaag en morgen zijn we vrij. Maandag gaan we het project dus alweer afronden. Wat een mooi avontuur is dit toch!
Met vriendelijke groet namens iedereen van MA317,
Gert Jan
