Benieuwd naar dag 16 in Liziwazi? Lees vooral verder over onze laatste bouwdag.
Dag 16, "Ik denk dat ik maar een tondeuse pak als ik thuis ben".
Om 6 uur werd iedereen weer gewekt door Lori en Paula. Althans niet iedereen want de mannen waren wederom al gewekt door Jan. We merken dat de malariapillen vele deelnemers meeneemt in de bijwerking: vreemd dromen. Hier en daar komen namelijk de meest gekke dromen voorbij. Zo heeft onze hoofdleider Jan gedroomd dat hij in Kamp van Koningsbrugge deelnam. Helaas werd hij te vroeg wakker en zullen we nooit weten hoe ver hij het zou schoppen.
We begonnen de dag met een GMG over Jona. We bespraken vooral wat moeilijke keuzes waren in ons leven en hoe we God hierin konden betrekken.
Hierna begon voor ons het inmiddels welbekende ochtendprogramma. Van rijstepap naar tandenpoetsen en naar de bouw. Vandaag was de laatste bouwdag dus we gingen hard aan de slag.
Jan, Mirna, Jan, Jasmijn, Inge-Esmee en Elisanne hadden een ander plan voor in de ochtend. Zij mochten de plaatselijke winkeltjes langsgaan om zo pakketjes samen te stellen voor het bedanken van alle locals die ons mochten helpen tijdens de afgelopen weken. Zonder deze locals hadden we geen bouwplan, geen eten, geen warm water, geen cultuur uitjes oftewel geen World Servants project. Dus hier mocht wel wat voor gehaald worden.
Ook mocht de laatste keer kinderprogramma gegeven worden met Lori, Jaco, Mathilde, Jan-Jaap en Marit. Zij mochten vertellen over David en Goliath en hebben samen met alle kids papieren armbandjes gemaakt. Ook werden er weer liedjes gezongen waaronder de hokey pokey. Esther kan dit nummer inmiddels wel dromen dus die deed ook volop mee.
Na de lunch gingen Marjon, Marvin, Joab, Jacob, Marc, Rachel en Roos naar een plaatselijke boer met wel 7 koeien. Ze wilden in eerste instantie helpen met melken maar toen ze de hoorns zagen, durfden ze dat toch niet aan en mochten ze erachteraan rennen om ze zo weer terug in de stal te krijgen. Dit bezoek werd ook wederom als heel indrukwekkend ervaren.
In onze tot eetzaal omgetoverde leslokaal werd in de middag een les gegeven door de headteacher. Deze les was speciaal gecreëerd voor onze deelnemers zodat ze konden zien hoe dit hier in Liziwazi eruit ziet. Maar ja omdat de kinderen vakantie hebben en we nog steeds in Malawi zitten, was het wel even wachten totdat we daadwerkelijk konden beginnen. Daardoor kregen Jenell, Eva, Elisanne, Lieke, Jesse en Niam eerst een uur natuurkundeles van Robin. De moeilijkste som werd beantwoord door Lieke namelijk 1+1=3. Uiteindelijk kwamen er toch een hele hoop kinderen en werd er een fantastische les gegeven waarin de deelnemers ook nog nieuwe woorden in het Engels hebben geleerd zoals hinkelen namelijk hopscotch.
Verder zijn de laatste uren verzet op de bouw. Voor sommigen was dit toch ook wel een opluchting, voor anderen was dit een wat minder leuke gedachte. Het dak werd op de tweede woning gezet en er werd een mooie samenvatting gemaakt in de volgende film: how to build a huis in Malawi. Er is flink doorgestuct en zo werden muren mooi egaal achter gelaten. Niet alleen de muren werden gestuct, onze Servants kwamen ook niet geheel schoon het huis uit. Laten we het er op houden dat ons mooie mengsel echt overal te vinden was, zelfs in Paula haar haar. Aangezien ze haar vlechten mee heeft gemetseld zei ze dan ook het volgende: "ik denk dat ik maar een tondeuse pak als ik thuis ben".
Aan de verschoningsruimte is vandaag ook flink doorgebouwd. Tot slot staat het logo op ons gebouw en zo sluiten wij onze bouwdag af. De laatste van ons project. De locals gaan hier verder mee door. Morgen volgt de officiële overdracht.
