'Beter laat dan nooit', zegt een bekend Malawiaans gezegde. De groep praat ons nog even bij over de belevenissen in de afgelopen dagen.
Woensdag stond weer in het teken van bouwactiviteiten en het kinderprogramma. De bouw werd voornamelijk door de lokale bouwlieden gedaan, omdat het werk vanaf steigers moet gebeuren. Dat is voor ons niet veilig. Wij houden ons bezig met het aanvoeren van stenen, het afvoeren van gebroken stenen en het opruimen van de werkplaats.'s Ochtends gaat er een groepje op bezoek bij een middelbare school in de buurt. Dit is een school die door de lokale gemeenschap is opgericht en wordt betaald en onderhouden. Op deze manier is middelbaar onderwijs ook toegankelijk voor de kinderen uit de buurt. Dat de gemeenschap zelf de school moet bekostigen, zonder noemenswaardige steun van de overheid, is een van de problemen die ze hier hebben. Daarnaast zijn de afstanden die de kinderen dagelijks moeten lopen vaak fors, soms tot wel 10 kilometer. Voor meisjes is dit vaak onveilig. Een oplossing zou een slaapgelegenheid zijn, maar de gemeenschap kan hier niet in voorzien.
Na een rondleiding door de school rijden we naar het dorp Mkumbanjara, waar Gert Jan in 2017 op project was. We worden met gezang ontvangen, want de bewoners zijn vooraf op de hoogte gesteld. In zijn speach vertelt het 'group village head' aan ons dat er door het World Servants-project van 2017 iets in zijn gemeenschap is veranderd. Ze zijn zelfredzamer geworden en nemen meer initiatief om de gemeenschap verder te ontwikkelen. Dat blijkt wel uit een nieuw schoolgebouw dat ze daarna nog met een andere sponsor hebben gebouwd en een waterpunt dat ze hebben laten slaan. Heel mooi om te horen dat een World Servants-project hiertoe kan leiden! Met een kip als cadeau en bedankje rijden we weer naar Makhuwira. Daar zijn inmiddels de spanten op het schoolgebouw geplaatst.
Op donderdag is 's ochtends het kinderfeest en 's middags de overdracht van het gebouw aan de lokale bevolking. Er wordt door de bouwvakkers nog hard gewerkt aan het plaatsen van de dakplaten. Voor het kinderfeest is er veel werk in de voorbereiding en versiering gestoken. Er komen bijna 300 kinderen op af, die in groepen spelletjes doen en kleurpaten kleuren. Het is een groot feest! Na de lunch versieren we het gebouw, waar het dak nu opzit, maar dat nog niet helemaal af is, voor de overdrachtcermonie. Die begint rond 15:30 met een gebed en een aantal speaches. Bij uitzondering is ook de 'Traditional Authority' aanwezig, de hoogste autoriteit in deze regio. Er is ook een groepje mannen in traditionele outfit, dat de bijeenkomst opluistert met traditionele zang en dans. Heel bijzonder om dit mee te maken. We mogen zelf ook even met zo'n dans meedoen... Eric verricht de opening van het gebouw, samen met de Traditional Autority, door het doorknippen van een lint met oranje ballonnen. Marijke overhandigt daarna de handpoppen Hope and Spirit aan het hoofd van de school. De school krijgt van Geke ook kleur- en knutselspullen en het wandkleed overhandigd dat de afgelopen twee weken is gemaakt voor in het nieuwe schoolgebouw. Na het avondeten hebben we kleine cadeautjes voor de mensen die de afgelopen weken voor ons gezorgd hebben en/of een rol hebben gespeeld bij dit project.
Op dit moment zijn we in Lilongwe en maken we ons klaar voor de reis naar huis. We checken zo in voor onze vlucht. Morgen zijn we weer thuis!
