Stel: Je gaat naar Myanmar om te bouwen. Maar... het heeft er al zo lang geregend dat de stenen, die buiten liggen, te nat zijn om zich aan het cement te hechten. Wat doe je dan? Juist! Je zet 33 Zuidhollanders in een rij en zorgt ervoor dat die stenen droog komen te liggen!
Dat is wat wij de afgelopen week gedaan hebben. Toen we hier op dinsdag na de meeting met het bestuur van het ziekenhuis aan de slag gingen vielen de muurtjes spontaan weer om. De stenen zijn te nat om aan het cement te hechten. Daar moest een oplossing voor worden gezocht. En daarom hebben we van dinsdag middag tot en met vrijdagmiddag stenen doorgegeven, gemiddeld zes uur per dag. Nu liggen ze onder de eerste verdieping van de woningen te drogen zodat ze dit weekend kunnen drogen. Zo hopen we morgen eindelijk echt te kunnen gaan metselen. Ondanks dit redelijk geestdodende werk zit de sfeer er nog prima in!
Het kinderwerk is een groot succes. De daycare heeft 10-15 kinderen met lepra, een lichamelijke of een verstandelijke beperking. De kinderen krijgen hier revalidatie oefeningen maar ook hulp bij het leren. De spelletjes die wij met ze willen doen worden ingepast in het dagprogramma en de juffen doen even enthousiast mee als de kinderen.
Na al het doorgeven van de stenen en mooie momenten tijdens het kinderwerk was het toen hoog tijd voor weekend! Gisteren hebben we een uitstapje gemaakt richting de zee. Hier hebben we een pagode aan de kust hebben bezocht en allemaal een longyi (een soort wikkelrok die veel wordt gedragen in Myanmar) gekocht. Ook zijn we bij het monument voor de vrouw van de eerste missionaris geweest. Daarnaast hebben we gisteravond nog een klein feestje gehad. We hebben de verjaardag van Jolanda's man gevierd met cake en koffie.
Vanmorgen was het een uittocht in, natuurlijk, onze gister gekochte longyi naar de kerk op het terrein. Hier hebben we gezongen tijdens een korte dienst van maar vijf kwartier (!) Na een kopje koffie was het tijd voor de tussenevaluatie over ons project. Hierbij bleek het nogmaals dat iedereen het hier enorm naar zijn zin heeft, de groep elkaar nog beter leert kennen en er alleen maar kleine verbeterpunten zijn geconstateerd.
Tot zover. Vanmiddag ontmoeten we de jongeren van de kerk hier. Terwijl ik dit schrijf tikt de regen op het dak. Een geruststellend geluid.... opdrogen doen we in Nederland wel weer....
