Het ritme van Myanmar wordt steeds meer het ritme van de deelnemers. Cees beschrijft het als 'het ritme van slippers aan slippers uit.'
De deelnemers gaan zich steeds meer thuis voelen en raken aan het ritme van de dag gewend. Het ritme van slippers aan slippers uit. Uit de slaapkamer naar buiten slippers aan. Naar wc slippers uit wc slippers aan. Wassen en poetsen en spullen terug brengen naar de slaapkamer. slippers uit. Slippers aan om naar de eetzaal te gaan. Voor eetzaal slippers uit. Wat nog niet went is dat er geen moeders in de groep zitten, dus moeten wij zelf onze spullen opruimen. Het eten is voldoende, lekker, gevarieerd en soms uitdagend. Gerechten die we niet kennen, zelfs fruit wat we nog nooit gezien hadden.
Woensdag avond hadden plaatselijke christenen een praise and whorship avond. Er was gevraagd of er deelnemers waren die een getuigenis zouden willen delen. Twee hebben dat gedaan. Ook was gevraagd of we drie liedjes konden zingen. Toen we er maar twee zongen kregen we voor het eerst kritiek. Na de dienst kwam Shi Shi naar ons waarom we er maar twee gezongen hadden en of we er de volgende keer wel drie wilde zingen. Het was een mooie maar vooral indrukwekkende avond.
Intussen gaan de zandemmers steeds geolieder langs het lijntje. Kinderwerkers moeten voor lunch douchen want na de lunch staat direct de auto klaar om naar de school te gaan. Onze partner in Myanmar is stipt op tijd. Het werk vordert minder snel dan we dachten, want de kuil was dieper dan we dachten Vandaag zitten de metselaars ons dwars. Zij moesten natuurlijk een muur metselen waar wij met het zand langs moesten. Toen wilde we door het raam, moest daar net de stucadoor aan de gang. Dus nu bijna iedereen schuren en een aantal metselen. Vandaag komen ook een aantal mogelijke toekomstig bewoners voor dagbesteding op de compound. Een aantal deelnemers die hier voor leren of al werken met mensen met een beperking gaan een aantal spellen met hen doen. Dus hier ook druk druk druk.
Warme groeten uit een bewolkt maar ozo gezellig Myanmar.