Na twee weken buffelen en genieten in Kathmandu mochten we heerlijk op adem komen in Hotel Country Villa in Nagarkot. Wat een heerlijke plek en wat een gaaf weekend!
Op vrijdag hoorden wij een hard geklop op de deur bij de bouw. Oh nee die zit er nog steeds niet in. Maar het weekend stond wel voor de deur. Deze was hard verdiend na de vele mooie bouwdagen en de misschien nog wel mooiere kinderwerk momenten. We begonnen met een kerkdienst waarbij onze grote (kleine) blije Raju ging preken over MINDSET. Dit deed hij met misschien nog wel meer passie dan de preek van vorige week. Daarnaast zongen wij 2 liedjes voorin de kerk. Dit deden wij onder begeleiding van onze WS houseband: Mariëlle & Rosalie op de gitaar, Niels op de drums en Nathan op het keyboard. In ons enthousiasme sloegen we een couplet over, maar het muzikale kwartet ving dit subliem op. Terwijl de temperatuur inmiddels was gestegen tot de temperatuur van een sauna, leerden de dames een elfde gebod. Maar daarover later meer.
Rond 13.15 vertrokken we na een heerlijke lunch naar Nagarkot, waar we met zwetende oksels door hobbels, verhogingen en toeters aankwamen. Bij de ontvangst in het hotel kregen we overheerlijke melkthee met kokoskoekjes, heel veel kokoskoekjes. Nadat de kamers verdeeld waren, kregen we vrije tijd tot het avondeten. De één besteedde dit aan een eerste warme douche sinds twee weken, de ander maakte dankbaar gebruik van de smarttv die op de kamers geïnstalleerd was. Ook werden er natuurlijk goede gesprekken gevoerd, spelletjes gespeeld en gedichten geschreven voor de candlelight van die avond.. Het eten bleek toch niet rijst met kip te zijn zoals Hidde de groep had verteld. Er stond een superdeluxe buffet op ons te wachten. Soep, toast, kip, vis, rijst en als ALLERBELANGRIJKSTE onderdeel: de toetjes. Het Nepalese hotelpersoneel moet wel gedacht hebben dat Nederlanders 50% warm en 50% toetjes eten. Menig chocoladetaartje, slagroomtaartje en notencakeje werden met genot verslonden. Nadat alle buiken overvol zaten, was het tijd voor de candlelight avond. Alle gedichten die door de groep gemaakt waren werden met kaarslicht prachtig voorgelezen door Erica Terpstra.. uhhh Gertjan natuurlijk! De gedichten gingen over allerlei dingen: liefdesverklaringen voor bijvoorbeeld het chocoladetoetje, gedichten voor een schep of baksteen en zelfs een heuse pastor Greta rap. Ook kwam het elfde gebod aan bod: gij zult geen chips in de kerk eten. De dames hadden namelijk, heel vriendelijk als de locals hier zijn, een zakje chips gehad tijdens de preek. Echter bleek het erg goed te werken tegen slaperigheid en kou: ze waren lekker pittig. Nadat de gedichten voorgedragen waren, bleef het nog lang onrustig in het hotel..
5.00 werden we op zondagmorgen gewekt door Hidde voor een prachtige wolk.. uh... zonsopkomst. Vanaf 6.30 was het tijd voor een heerlijk ontbijt met ei, spek, zoetigheid en geroosterd brood. Na een heftig maar bijzonder GMG over grenzen gingen we op voor de hike, daar was door iedereen lang naar uitgekeken. Door de vele regenval van de avond ervoor werden 3 routes ingekort naar 1, die naar een uitzichtpunt ging. Eenmaal terug van de hike, nadat we halverwege de terugweg waren opgepikt door de bus voor lunch, was het tijd om even op te frissen, de kamersleutel in te leveren en te lunchen. Nadat nog een extra schaal toetjes bij het buffet was gelegd door het megabeleefde en vriendelijke personeel, gingen we dan toch maar weer terug naar het jongenshostel. Hier stond, naast kip met rijst, vrije tijd op het programma. De hike hakte er bij iedereen goed in, de lichten gingen 's avonds dan ook bijtijds uit.
In dit geweldige weekend konden we weer even lekker op adem komen. Nu gaat onze laatste week in Kathmandu alweer in. Een week waarin onder andere nog 3 bouw- en kinderwerkdagen, een ziekenhuisbezoek, een cultuurfeest, een kinderfeest en op vrijdag de overdracht van het gebouw op de planning staan. Nog genoeg te doen en nog genoeg om naar uit te kijken dus!
Groetjes van ons allemaal vanuit Kathmandu!
