Oranje haalt twee emmertjes water
Het programma van de volgende dag wisselt nogal eens. Vandaag zou een middag bouwen worden en geen kinderwerk. Van 10 tot 12 / 11 tot 12 / 11 tot half 1. UIteindelijk van 11 tot 12.30 (werd 13.00) cultuur programma. 14.00 uur naar de bouw en o ja toch kinderwerk. Vanmorgen dus begonnen met het oefenen van "My lighthouse" en het "Wilhelmus". Daarnaast werd er gevraagd of we een traditionele Nederlandse dans wilden doen. Maar ja, kom er maar eens op. De vogeltjesdans, kabouter plop en zelfs chi chi wa kwamen langs. Uiteindelijk is het twee emmertjes water halen, twee emmertjes pompen met bijbehorende dans geworden. Uiteindelijk zat het er in, met zelfs een bijpassend dansje voor "my lighthouse".
Wij opgetogen naar boven, want daar was hun kerklokaal. Wij dachten voor een groepje kinderen op te treden. In de zaal zaten 400 kinderen met bijbehorende docenten en een behoorlijk aantal hotemetoten. Allemaal deftig in school uniform of traditionele kleding. De een nog mooier dan de ander. En kwamen wij daar binnen, op slippers, ons gewone, net geen werkkleding, outfit. Maar wel allemaal een oranje shirt. Er volgde een welkomstwoord en wij kregen, u raadt het al, ons derde sjaaltje. Vervolgens moest de hoofdleider samen met de directrice van de school en een hoge ome een plantje water geven met een hele mooie gieter. Als symbool van groei (groei in geloof en groei door opleiding).
Na diverse toespraken en drie muziekstukken waren wij aan de beurt. Eerst op het podium zingen. Voor het zingen vertelden wij dat de muziek en danscultuur in Nederland wel een stuk minder is dan in Nepal, om de verwachtingen enigszins te temperen. Toen er was gezegd dat we begonnen met ons volkslied, ging iedereen staan. Met "my Lighthouse" begon de zaal mee te klappen. Het tweede gedeelte zou later zijn dus wij weer van het podium af. Toen we halverwege waren, u raadt het al, of we gelijk onze dans er achteraan konden doen. Omdat we bijna allemaal beneden stonden, hebben we twee emmertjes water halen beneden in het gangpad gedaan. De zaal ging uit hun dak. Er volgden nog vele dansjes en koortjes van schoolkinderen.
Om één uur zaten we aan de lunch en kwart over twee zaten we in de bus. De kinderwerk ploeg was al vertrokken met veel personen in een auto. Op de bouw aangekomen, stonden we er versteld van wat de bouwvakkers alweer hadden gedaan. De helft van de buitenmuur was op hoogte voor de volgende ringbalk over de ramen. En er was een mooie, veilige steiger gebouwd van stenen en bamboe. Als ik bamboe schrijf dan bedoel ik bamboe met een doorsnede van ongeveer vijfentwintig centimeter. Dus geen hengeltjes. We waren wel met veel op de bouw dus naast werk waren er ook goede gesprekken, foto safari's naar het rijstveld en werden foto's gemaakt van een aantal vrouwen die rijst zaten te wannen. Om vijf uur zat de werkdag er op en gingen we terug naar huis (zo voelt het inmiddels wel). Op het menu stond Nepalese vis, maar gelukkig zijn ze hier consequent, dus kregen we rijst met gesneden speklapjes.
Dat was het dus weer voor vandaag. Vriendelijke groeten uit het zeer culturele maar nog steed gezellige Kathmandu.
