Hey hallo, weer een update vanuit De Glind! De dagen vliegen hier zo snel voorbij dat we een hoop te vertellen hebben. We vermaken ons opperbest, dus we hebben weer het een en ander uitgewerkt om jullie kort en bondig een kleine sfeerimpressie te geven. LET OP: onder aan deze update staat meer info over dinsdag, het einde van ons project…
Donderdag was het een zonovergoten dag, dus op de bouw kon er flink geklust gaan worden. Bij de Wijde Mantel is er een hoop werk verzet en werd er alweer met een nieuwe klus gestart. Een aantal fanatiekelingen is flink bezig geweest met het binnenste van de aarde bereiken. Hierbij werd tot armlengte diep in de grond gewoeld en gegraven. Helaas werd op flink wat steen gestuit, dus waren er ook nog veel fysieke krachten nodig om zo de bamboepalen van de Grote Gong Activity te plaatsen. Hierdoor is krachttraining niet meer nodig en mede door het aangepaste dieet van vooral eieren, groeien de spieren flink. Verder werd er tussen het lawaai van het zagen, timmeren en boren door veel gekletst en gedold met de bewoners van de Wijde Mantel.
Ook bij de Landouw werd weer hard gewerkt. Onder leiding van timmerman Thijs werd de laatste hand gelegd aan de verkoopstand.
Bij het zwembad bleef het tamelijk rustig. Daar was Hans bezig met het plaatsen van de tillift en zijn de doeken aan de palen bevestigt, wat voor de welkome schaduw op het terras zorgde.
Uiteraard stonden ook de kinderen in De Glind weer te popelen om deel te nemen aan de vossenjacht van donderdagmiddag. Maar niemand minder dan onze eigen grote vriendelijke beer, die zich het liefst voor de GMG al in zijn berenpak had gehesen. Gelukkig konden we hem in toom houden tot lunchtijd. De rest van de middag werden de bewoners van het dorp opgeschrikt door een verdwaalde zingende Mexicaan, een blauwe balletsmurf, Sneeuwwitje zonder dwergen en Mario zonder kart. Dat we nog steeds niet zijn weggestuurd, is een wonder.
’s Avonds was het tijd voor wat serieuzere zaken. Bij het zwembad kwamen wij bij elkaar om na te denken over ons geloof in het dagelijks leven. Durf je de sprong in het diepe te wagen? Sta je op het trapje van de glijbaan? Of blijf je toch liever in het pierenbadje? Mooie metaforen om met elkaar na te denken over onze geloofsreis. Zo’n avond zou natuurlijk mooi afgesloten kunnen worden met een lied onder begeleiding van een gitaar. Helaas was deze in de voorbereiding vergeten. Daarom werden er olympische inspanningen verricht om deze toch nog te halen. Echter bleken de gesprekken aan de rand van het bad te goed en daalde de temperatuur flink, waardoor het zingen erbij is ingeschoten. Irene, via deze weg toch bedankt voor de moeite, doen we verder niks mee.
Toen de zon weer aan zijn dagelijkse routine begonnen was, luidde zij de nieuwe dag en tevens de verjaardag van Jesse in! Hij blijkt het al een aantal jaren nauwelijks te vieren, dus reden te meer zijn verjaardag te vieren met meerstemmig gezang, confetti, taart, cadeautjes en slingers. Het was zo’n feest dat de confetti nog steeds overal gevonden wordt.
Verder was de hele dag het zagen, timmeren, boren, graven, slijpen, schroeven, veilen, zuchten, lachen, praten, drukken, stampen, verven, lijmen, joehoe-en, schuren en zingen te horen op de bouwlocaties.
Er kan voldaan teruggekeken worden op het werk dat de afgelopen week geleverd is. Met maandagochtend nog als laatste bouwochtend kunnen de laatste klusjes afgerond worden en kunnen we ons opmaken voor een mooie oplevering!
Na het avondeten stond dan ook eindelijk de voetbalwedstrijd op de planning. Met een blaas op de fluit stond team World Servants paraat om het op te nemen tegen de plaatselijke FC. Het fanatisme was groot aan beide kanten, maar al snel werd gekozen om de teams te mengen en hobbelden de spelers zonder te weten met welke medespelers ze een team vormden van het ene naar het andere doel.
Na deze intensieve pot was het tijd voor derde helft, die uitmondde in een ware glow-stick party, die door de gehele Glind te horen was.
De volgende ochtend kon er tot 8:00 uitgeslapen worden. Het is eindelijk weekend! Toch kwam het ‘wakker worden’ lied van Bram voor sommigen toch nog best vroeg. Met de auto zijn we naar Zeumeren gereden om daar met elkaar te gaan suppen. Monica en Peter die bij ons op bezoek waren voor de World Servants Roadtrip namen afscheid met nog een aantal mooie droneshots, deze zullen vast en zeker in de aflevering van dinsdag te zien zijn!
Na het suppen splitsten de mannen en vrouwen op. De mannen gingen naar het pluimveemuseum en kregen een high-tea bij de ouders van Bram in hun chocolaterie en werd er geëindigd met een lokale culturele snack, het broodje kroket.
De vrouwenmiddag bestond uit M&M’s, schetsen en woorden, bemoedigingen en eigengemaakte worstenbroodjes. Uit respect voor de sisterhood kunnen wij hier verder niet meer over loslaten.
Het is een lange week geweest en het einde gaat nu toch echt beginnen. Hier willen we uiteraard nog niet aan denken, dus praten we er maar nog even niet over met elkaar. We zullen zeker nog genieten en snel weer een update plaatsen!
Met het thuisfront willen we toch alvast mededelen dat de deelnemers tussen 13:00 en 13:30 opgehaald willen worden!
