We zijn alweer halverwege ons project, wat gaat de tijd toch snel! In deze update brengen we jullie op de hoogte van onze belevenissen van het afgelopen weekend.
Nadat we vrijdagavond afsloten met een kampvuur onder een Afrikaanse sterrenhemel op de steppe van de Glind, stond er, u raadt het al, zaterdagmiddag een safari gepland. Maar niet voordat er in de ochtend gezocht werd naar verdwaalde schapen in de Glind. Mocht u dit bijzonder vinden, dan heeft u het vervoersmiddel nog niet gezien, namelijk de boot van Jona op twee wielen, met vlaggetjes en al. Gelukkig zijn de mensen in de Glind dit soort gekke taferelen al gewend, dus keken ze niet raar van ons op. Nadat onze piloot Mark had bedacht dat hij toch liever safarigids wilde zijn, vertrokken we richting Otterlo om daar op de Planken Wambuis te speuren naar wild. Wilde paarden en Sayaguesa’s (Spaanse runderen) werden gespot, en daarnaast gingen we natuurlijk gewoon door met onze zoektocht naar de o zo geliefde schapen. Tijdens de safaritocht lieten we de échte gids zien dat voor een World Servants groep niets onmogelijk is. Zegt hij dat de rolstoel niet mee de uitkijktoren op kan, dan laten we zien dat dit wel degelijk kan, en dat we met elkaar grenzen kunnen verleggen en bergen kunnen verzetten. Over die bergen gesproken: na de safaritocht, waarbij we leerden over wolven, edelherten, beukenbosjes en eikenhakhout, bezochten we met elkaar het middelpunt van Nederland. Maar om dat punt te bereiken, moesten we een lange, steile trap beklimmen, met enkel een smal mountainbike pad ernaast. Gelukkig maken vele handen licht werk en waren we al snel als complete groep boven. Op de top genoten we van het uitzicht en van jullie groetjes, blijf die vooral sturen, dat waarderen we zeer! Na onze afdaling waarbij onze samenwerking wederom werd beloond, hadden we ’s avonds een ontspannen avond met kampvuur.
Zondag begon de dag al vroeg, met een wandeling bij zonsopkomst. Dat betekende dus dat we niet eens lekker konden uitslapen, maar dat we al om kwart voor vijf naast ons bedje stonden. Hoewel sommigen gewekt moesten worden door aan de tenen te schudden, konden we nog voor het licht werd vertrekken. Helaas was het weer niet zo goed als Duco voorspelde en kwam de zon achter de wolken op, maar gelukkig braken de wolken al snel een beetje open zodat we toch van het lekkere zonnetje konden genieten. Het lijkt echter wel of geen dag zonder avontuur is, en ook op deze vroege morgen stond ons een flinke uitdaging te wachten: het smalle pad was hobbelig en de greppel diep en dus belandden we bijna in de sloot. Gelukkig zijn we op een paar kleine schrammetjes na heelhuids weer op de rechte weg terecht gekomen en hebben we het Klompenpad met een Afrikaans kwartiertje vertraging toch uit kunnen lopen. Eenmaal thuis stond het ontbijt geduldig op ons te wachten en was het na het ontbijt en een korte powernap tijd voor een eigen dienst met veel liederen, een prachtig Bijbelverhaal over, jawel, schapen, en een ontroerend getuigenis. Het plan om ’s middags naar Zeumeren te gaan viel helaas in het water, maar ook thuis kon er ontspannen worden. Met spelletjes, liederen zingen of een tweede (of zelfs derde) powernap, vermaakten we ons prima in onze villa. ’s Avonds stond er een lokaal diner op de planning: pizza’s maken in Barneveld. De tas met spelletjes ging mee, en ook deze avond hadden we een ontspannen en gezellige avond. We belegden onze eigen pizza’s, bakten ze in de pizzaoven en genoten daarna van pizza met of zonder ananas, en de meningen zijn nog steeds verdeeld of ananas op de pizza lekker is… Tijdens het eten ontstonden de mooiste gesprekken, en we zijn blij met hoe we al zo vertrouwd zijn geraakt met elkaar. We zien uit naar wat er nog gaat komen deze week, er staat in ieder geval genoeg moois op de planning!
