Ik speel gras als muziekinstrument ~ Job
Pijn is fijn, bloed is goed, gips ook ~ Inge
Weer een nieuwe update, het werd eens tijd.
Het gaat dit keer om drie dagen, dus vooruit met die geit.
Zaterdag begon als een vrije dag, misschien was hij niet zo vrij als deelnemers hadden gedacht. Het eerste uitje begon om 10.00. De groep ging op pad naar het Centrum. We werden bruut uit elkaar getrokken waarbij de eerste groep trappen ging beklimmen van het Forum. Marit W overwon haar hoogtevrees en bereikte een nieuw hoogtepunt. Op hetzelfde moment bevond de andere groep zich ook in hogere sferen door de Martinikerk te betreden. De dominee gaf ons een prachtige rondleiding waarbij we live botten en schilderijen à la Rembrandt tegenkwamen.
Na uren zwoegen hadden de deelnemers echt vrije tijd. Niet alle deelnemers namen rust, zo werd er geïmproviseerd kinderwerk gegeven. Lydia, Job, Carolien, Jasmijn en Lori hebben ballonnen gevouwen. Overal werden kinderen blij gemaakt met hondjes, waar Inge ons hielp met uitdelen. Na een drankje op het terras was het tijd voor een stadswandeling met Sjonnie. Een dakloze man die ons een ander beeld heeft gegeven van de stad. Hij kent alles en iedereen en blijft altijd positief, ondanks de vele dingen die hij heeft meegemaakt. Hoe naar mensen hem ook behandelen, Sjonnie wenst ze altijd een: 'Fijne dag'. Sjonnie liet ons op het eind zien waar wij de beste ijsjes konden eten. Zo hebben we de wandeling afgesloten waarna de groep naar Happy Italy vertrok. Hier zijn overheerlijke pizza's gegeten en konden een paar mensen het niet laten om de ballenbak te betreden (Uhm, Inge, Job en Lori). Op de weg naar huis had Marinda geen zin om met de fiets naar huis te gaan. Mevrouw gooit ongezien haar sleutel in de sloot om vervolgens bij Lydia achterop naar huis te gaan.
Zondag was ook voorzien van een vol programma. Om 10.00 begon de kerkdienst die Job voorbereid had samen met Inge en Carolien (tot 01.00 's nachts). De kerkdienst was voorzien van mooie getuigenissen van niet alleen onze deelnemers, maar ook van Next Move. Er werd prachtig gezongen en de begeleiding van de liederen door de muziek was indrukwekkend. Opa Jan was trots op ons.
Inge, Paula, Marit W, Femke, Bettina en Lydia hadden een prachtige appeltaart gebakken voor na de dienst. Na de appeltaart is iedereen een zwangerschapstest door de neus geboord. Gelukkig testte iedereen negatief. Geen Corona in de groep dus! Nadat wij opgeladen waren bereikten we via de toeristische route het strandje en introduceerde opa Jan een volleybalspel: KingCourt. Opperwachtmeester Jan schreeuwde er op los en de deelnemers bleven maar rennen terwijl ze toegejuicht werden door een groep jongeren. Zij daagden ons uiteindelijk uit voor een serieuze wedstrijd. Laten we het niet hebben over de resultaten. Na een hectische voorbereiding van (wederom) Inge en Job over bidden, waren vele emoties losgekomen. We konden tevreden naar bed.
Maandag werd er hard gewerkt aan het dak van de werf. Alle spanten zijn bijna klaar en de verloren schroevendraaiers zijn warm ontvangen door Opa Jan net als de verloren zoon. Er werd door twee groepen gewerkt in tuinen. Freek Vonk was op bezoek geweest. Nadat een opening in de tuin was gekapt en er gezwommen werd in het onkruid, was de ontdekkingsreis begonnen. Tijdens de ontbossing kwamen we een wilde Elsa tegen en zijn vreemde vogels gesignaleerd naast de vele Lebara simkaarten. Deelnemers hebben vandaag wat nieuws geleerd; met een grassprietgeluid maken. Dat leverde mooie reacties op van mensen om ons heen, maar vooral blije gezichten van de mensen die voor het eerst geluid konden produceren. Overprikkeld en wel, dankzij de stiekels kon de opruimdag tevreden worden afgesloten in de tuinen. Na een nare reis met de poffertjeskar konden de koks een grote hoeveelheid poffertjes bakken in het bejaardentehuis. Deze werden, in combinatie met de gevouwen hondjes, goed ontvangen door de bewoners. We hebben vele blije gezichten gezien.
Inge was toch minder blij vandaag, zij wilde zó graag gips na haar ongeluk op het voetbalveld, maar dat mocht toch niet zo zijn. Een spalkje blijkt voldoende voor een gebroken vinger na het verkeerd opvangen van een voetbal. Gelukkig is ze rond het eten weer blij aangesloten samen met onze superieure medisch lijer Kelly.
Opnieuw werden vandaag liters bier verspild door de groep in de voedselbank. We hebben meer dan vijf broden meegekregen, maar geen vissen.
En we hadden een primeur: de eerste keer kinderwerk is een feit. Er was een groep van 25 kinderen die enthousiast meededen.
Het avondprogrogramma was gevuld met een mooie kennismaking met een vrouw die ons meer heeft verteld over haar leven. Ook dit heeft ons allen geraakt.
Na fanatieke poolwedstrijden kon iedereen weer rustig naar bed.
