Als één project een test is om te kijken of de deelnemers uit het juiste hout gesneden zijn is dat Panama wel. In Cerro Cabra wordt hard gewerkt.
Maandagochtend begon de eerste bouwdag met speech en gebed. Het was even spannend of we ook daadwerkelijk konden bouwen, want aan het begin van de dag waren de materialen er nog niet. Gelukkig kwam al snel het bericht dat de bouwmaterialen er waren. Maar... natuurlijk onder aan de berg, want de truck kan nog steeds de berg niet op. Vijfentwintig zakken cement á 42 kilo, tachtig zakjes zand en tachtig zakjes kiezels. Gelukkig kwam er een vriendelijke mevrouw met een enorme vierwheeldrive pick-up, die het cement wel even boven wilde brengen. Dat viel mee en uiteindelijk toch ook een beetje tegen: ze kwam de eerste twee heuvels over, maar de derde niet. Toen moesten we er toch nog een stukje mee sjouwen. De volgende klus waren de stenen en houten balken. Deze gingen via een lijntje naar boven. Nou ja, eigenlijk via vijf lijntjes. Als leidersteam zijn we enorm trots op onze bikkelende deelnemers. Morgen gaan we er met nieuwe energie tegenaan om het zand en kiezels boven te brengen.
Iedereen wilde na deze klus wel graag douchen en daarna droge kleren aan. 's Avonds was het tijd om goed uit te rusten. Rustig in een hoekje, met op de achtergrond mooie nummers uit het logboek omdat er grote groep deelnemers aan het zingen was. Dit onder begeleiding van gitaar en de lokale dominee op de drum. Wat een avontuur.
