Een bericht uit ons hart aan Karel de Kip.
Lieve Karel,
Wat ben je toch een bijzondere kip. Als cadeau aan ons gegeven, meteen een plekje in ons hart ingenomen en zo snel weer uit ons leven verdwenen. Dat was weliswaar onze eigen keuze, maar we willen dat je weet dat wij hebben gedaan wat het beste was voor jou. Om je toch een beetje op de hoogte te houden van onze avonturen zonder jou schrijven we deze update.
Dinsdag vertrokken we vanuit Kigali naar Bambiro. Een tocht van meer dan acht uur waarvan we wisten dat hij te zwaar voor jou zou zijn. Voor ons, een eitje (haha leuk grapje). Totaal niet vermoeid kwamen we, na een luxe lunch/diner en ceremonie met de burgemeester, aan in Bambiro. We werden ontvangen door een groepje zingende vrouwen, swingden voor het eerst onze Nederlandse heupjes en aten nog een kleine snack. Een soort oliebol genaamd amandazie (Roos was hier erg blij mee).
We kregen allemaal een matras met klamboe om lekker op te slapen en sloten gauw onze moeie oogjes.
Dinsdagochtend sliepen we heerlijk uit tot 8 uur, wat een luxe. De ochtend stond in het teken van het uitpakken van tassen en het spelen van spelletjes.
In de middag was het voor het eerst tijd om de tocht naar de bouw te maken. Een zware wandeling die voelt als een echte bergbeklimming maar met het uitzicht hier is dat het allemaal waard.
Zoals je in de house tour hebt kunnen zien, werden we daar feestelijk ontvangen en gingen ook onze stijve Nederlandse heupjes weer los.
Woensdag begon het feest dan toch echt, de eerste bouwdag en de eerste dag kinderprogramma. Ilana kreeg als jongste deelnemer de taak om de eerste steen te leggen. Samen met alle officials werd dit groots gevierd. Hierna konden we knallen op de bouw waarbij iedere steen die door de Nederlanders werd gelegd, uitvoerig werd gecontroleerd en herplaatst door de Rwandese bouwvakkers. Bouwleider Rick commandeert er met zijn rechterhand Robin flink op los op de bouw. Ze proberen iedere dag weer taken te verzinnen voor alle deelnemers, ook al is dit af en toe erg lastig met de vele hulp van de lokale bevolking.
De eerste dag kinderprogramma stond in het teken van het verloren schaap. Waar Hanna, Jesper, Debora, Rebecca en Lotte eerst met 30 hele enthousiaste kids begonnen, verdubbelden deze zich al snel tot 60, terwijl het de dag erna zelfs weer 2 keer zo veel werden. We kunnen wel stellen dat we echt zijn begonnen.
Donderdagavond was het tijd voor een avondprogramma over de geschiedenis van Rwanda. Het was een hele indrukwekkende avond. We zijn enorm dankbaar om in dit prachtige land te zijn en te mogen dienen!
Op dit moment laten we allemaal een prachtig kledingstuk op maat maken door de plaatselijke kleermaker. Wie weet zie je er in de volgende update de prachtige resultaten van ;)
We genieten volop van jouw mooie land Karel en we kijken uit naar de komende dagen.
Hopelijk heb je het goed!
Liefs RW124
