Het regent, het regent, de bedjes worden nat.
Maandagmiddag begonnen we met de voorbereidingen van het kinderfeest dat woensdag plaats vindt. We begonnen met het plannen van de activiteiten en met het maken van een plan om alles in goede banen te leiden. We bedachten een groot aantal hilarische spelletjes, zoals spijkerpoepen, dansen met bananen, bouwkleding estafette en een aantal classics die niet mochten ontbreken.
Maandagavond hadden we een avond over “history of Rwanda”. Een lokale bestuurder was uitgenodigd en hij had een mystery guest mee genomen. Tot onze verrassing sprak zij ons aan met “goedenavond”. Zij was getrouwd met een Nederlander, heeft vele jaren in NL gewoond en een aantal kinderen van haar wonen er nog steeds. De avond was erg indrukwekkend en interessant omdat beide gasten hun persoonlijke verhaal over de genocide vertelden, waar ze vele familieleden hadden verloren.
Dinsdagochtend ging een 2e groep naar de kliniek. Op de bouw troffen we de voorbereidingen voor de overdracht op donderdag. We ruimden van alles op en Ilse, Emma, Thirza schilderden het World Servants logo en onze namen op het gebouw. Elise, Sanne en LucasE hadden dit logo een paar dagen geleden ontworpen en het was door Ayana en Jorinde op het gebouw getekend.
Aan het einde van de dag zag de bouwplaats er weer opgeruimd uit. Tijdens het opruimen en stapelen van de stenen hadden we o.a. gezelschap van Frits de muis en Fred de pad. Op de hoge steigers werken de locals nog door aan het dak. Wij gaan niet op die stijgers i.v.m. de veiligheid. Een local viel vandaag al naar beneden, gelukkig zonder kleerscheuren.
Vlak voor het avondeten werd er een Nederlands feestje gebouwd in de keuken. Lucas vO werd gevraagd door de koks om een Nederlandstalig nummer op te zetten en dat viel zeer in de smaak. Het begon met Snollebollekes, maar de grootste hit was “Ik ga zwemmen”. Alle koks stonden mee te dansen, het eten kwam daarom iets later.
Na het eten was er de GMG strijd, geleidt door het getrouwde stel meneer en mevrouw Banaan. Er werd fanatiek gestreden voor een reep chocolade van het merk met paarse koeien. Het team van Tjitske, “de lappenmand”, ging er met de winst vandoor. Eva, Jessica, Ilse, Dana, Micha, Nils, Shanti, Anna en Tjitske genoten van de reep. De groep van Rick, “ de placenta’s”, was de hekkensluiter, nadat Rick de perfect uitgebeelde Rwandese steiger niet wist te raden. Deze steiger bestond uit Sanne, Joël, Daniël, Thirza, Jorinda en Rosalyn.
Woensdagochtend was de laatste bouwdag. Er werd nog gevoegd, watertanks werden verplaatst en gevuld. Hierbij kreeg Elise meer water over haar heen dan dat er in de ton belande. We zijn helemaal klaar voor de overdracht. Nog niet alles is af, maar dat wordt door de locals nog afgemaakt.
's Middags is er tijd voor het kinderfeest. Na alle getroffen voorbereidingen wordt er heel zorgelijk naar de lucht gekeken, die heel donker werd. Het feest was nog geen minuut begonnen, of de eerste bliksem schichten en regen kwamen met bakken uit de hemel. Dat was niet de eerste keer, dus we wisten inmiddels hoe en waarnaartoe we de bedden moesten verplaatsen om alles droog te houden. Dus we gingen voor plan B: alle kids droog in een klaslokaal. Dat was heel druk, maar ook fantastisch gezellig. We zongen liedjes, vertelden een bijbelverhaal, hebben geknutseld, armbandjes uitgedeeld en geschminkt. Voor de laatste keer zongen we het themalied met de kids. Bij het afscheid met “follow the leader”, werden tranen gevloeid door de kids en de deelnemers.
Vanavond hebben we een goodbye diner met alle mensen die meegewerkt hebben. Morgen gaan we na de overdracht (in feestelijke Rwandese kleding) naar Kigali, waar we vrijdag o.a. het genocide museum gaan bezoeken en zullen slapen. We kijken er naar uit om jullie snel weer te zien, maar wij genieten nog van de laatste paar dagen hier.
Groetjes van Elise, Sanne, Myrthe en Arjan
