Met huisgemaakte friet, taart, hamburger en een koude gehaktbal
Donderdagavond hadden we een quiz avond met vragen over de groep. Iedereen kent nu Roos de Eenhoorn van Sanne, en Rick kwam erachter dat zijnn moeder eens in de cel gezeten heeft... Verdacht veel leden van de groep missen K3 muziek en wiens favoriete film was “Knorretjes grote film”? We hadden veel lol met elkaar en team roze ging er met de winst (een overheerlijke milka reep met oreo stukjes) vandoor!
De nacht van donderdag op vrijdag was voor een aantal deelnemers wat pittig. Ondanks dat werd de dag feestelijk geopend om 6.00 met gezang, want Ilse werd 28! Door de wat pittige nacht was het een rustige dag op de bouw. De bouwplaats werd weer opgeruimd en er werd gemetseld. Pieter, Alie, Nils en Lucas vO bleven 's middags als enige op de bouw achter, omdat het kinderwerk, huisbezoek en football4water allemaal in de middag plaats vonden.
We gingen op huisbezoek bij een gezin van 6, waarvan één kind geadopteerd was. Ze hadden een redelijk goed huis met een kamer voor de 4 kinderen en eentje voor de ouders. We mochten in de slaapkamers kijken, dat was heel speciaal. Ze hadden konijnen voor het vlees dus ze vonden het maar raar dat Marinka haar konijn Koko had genoemd. Daarnaast hadden ze kippen en een koe. De man is onderdeel van de tomaten coöperatie waar we in het eerste weekend waren en hij werkt nu als bewaker op ons terrein. Met Lisa, Marit en Femke dansen de kinderen nu nog de chi chi wa. Lucas en Lodewijk waren de pannenkoekenbakkers en Erik serveerde alles uit.
Bij football4water waren er gigantisch veel mensen, rond de 500. We moesten daarom wat improviseren, maar hadden een onvergetelijke middag met elkaar.
Ook kwam vandaag de lokale kleermaakster een aantal op maat gemaakte Afrikaanse kledingstukken brengen. Iedereen zag er voorbeeldig uit.
De avond werd afgesloten met een heerlijk stukje taart door meesterbakker Claude en wat hulp van Julian.
Ilse over haar verjaardag: “ik ga nooit vergeten hoe het is om wakker gezongen te worden door 38 mensen die om je stapelbed heen staan!”.
Op zaterdagochtend, ver voor de eerste zonnestralen, werden we gewekt voor de safari. Om 5.00 reden we het terrein af in 2 bussen, op weg naar Akagera National Park. In de slaapbus werden nog wat uurtjes slaap ingehaald, in de andere bus was daar geen tijd voor door alle gezelligheid. We hebben heel veel wild gezien: leeuwen, giraffen, buffels, zebra’s, waterbokken, visadelaars, olifanten, neushoorns, nijlpaarden, hagedissen, bavianen, wilde zwijnen en nog veel meer! Een episch moment was het rijden door een gecontroleerde bosbrand. We werden verrast met een lekkere lunch die de koks voor ons hadden bereid en mee gegeven. We kregen een lekkere gehaktbal, tomaat, aardappels en beef. Pascal gedroeg zich als een klein kind die voor het eerst in de dierentuin is, hij maakte iedereen in de bus enthousiast. Voldaan en moe reden we terug naar huis, inclusief een extra stop voor schoensmeer voor zondagochtend. Marinka: “ het leukste van de safari waren de reacties die uit de mond van Pascal kwamen”.
Om voldoende energie te hebben voor de interland van zondag, gingen we na het eten snel naar bed.
Zondagochtend begonnen we met muziek en zang, want Marit was jarig! Ze werd 20 jaar. In de avond was door kok Claude een hele mooie taart gemaakt. Hij was net zo lekker als de taart voor Ilse. We gingen naar een Anglicaanse kerk. De geluidsinstallatie deed zijn werk. Er werd hard gedanst en door verschillende koren (waaronder het World Servants koor) gezongen. Wij zongen onze classics “king of kings” en “love shine a light”. Alie kreeg een lokaal engel kostuum aan tijdens haar preek over Bartimeus.
In de de middag was er vrije tijd. Er werden spellen gespeeld, gewassen, dagboeken werden bijgewerkt en sommigen deden een powernap om zo fris mogelijk mee te doen aan de interland.
Om 16.15 lokale tijd was het zover, de lokale derby Nederland -Rwanda. Coaches Lodewijk en Erik hadden een opstelling gemaakt. We begonnen met het uit volle borst mee zingen van het volkslied, waarna de wedstrijd kon beginnen. In de eerste helft hielden beide teams zich goed staande. Door een moment van onoplettendheid in de Nederlandse achterhoede kwamen we vroeg in de tweede helft op een 1-0 achterstand. Maar onder luid gejuich van onze bananen (Ilse, Sanne, Elise en Thirza) kwamen we terug in de wedstrijd door een assist van Micha en een goal van Ezra. Het medisch team moest nog aan de bak voor de bril van Nils en de bloedneus van Eva (zij werd gescout door het Rwandese tiental en werd zo vakkundig onschadelijk gemaakt). Fysio Ezra moest nog even de kramp uit het been van keeper Lucas schudden en zo kon iedereen gezond en tevreden van het veld stappen. De player of de match was Rosalyn, die vol overgave alle ballen richting de Rwandese aanvallers schopte. Die wisten niet wat hun overkwam... Dana en Esther maakten een videoverslag, Jessica zorgde dat iedereen voldoende dronk en Lucas en Joël hebben heel veel foto’s gemaakt. Joël over de wedstrijd: “alhoewel het een vriendschappelijke wedstrijd was, ging het er hard aan toe”
In de avond was de lokale snackbar open en kregen we huisgemaakte verse patat met avocado burgers en zelfgemaakte cocktailsaus. Dit alles met het geluid van een lokale wolkbreuk tijdens dit droogseizoen op de achtergrond. Gelukkig is het een zegen als er regen valt tijdens het bezoek van gasten. Emmers werden tactisch geplaatst, bedden werden verschoven, het damestoilet (latrine) stond blank en de watertank is weer tot de nok gevuld.
Marit over haar verjaardag “ het was verrassend en ik heb genoten”.
Zondag was iedereen weer goed opgeknapt en klaar voor de laatste week op de bouw.
Maandagochtend gingen een groep van 8 naar de lokale gezondheidkliniek. We kregen een rondleiding door de hoofdarts (ook de enige arts) die speciaal op zn vrije dag een rondleiding voor ons gaf. We mochten kijken in de voorraadkamer van de apotheek. We leerden dat je voor 3 euro per jaar een verplichte zorgverzekering hebt. Daarna moet je 10% zelf betalen. We zagen een niet geheel steriele operatiekamer. De meest steriele kamer was de bevalkamer, in de kamer daarnaast lagen 2 vrouwen die net bevallen waren. We leerden over het vaccinatie programma. Er was ook een ruimte waar uitleg werd gegeven over anticonceptie. Daniël: “het was interessant om te zien hoe ze hier omgaan met gezondheidszorg en hygiene“. Joël: “het was een leerzame morgen om te zien en te horen hoe het medische systeem in Rwanda werkt“. Rosalyn: ''het was leuk en interessant''. Nils: “een opvallende mix tussen dingen die goed geregeld zijn en dingen die eruit zagen als een derde wereldland. Ik zou hier niet graag een wond laten hechten”.
Op de bouw werd door locals de ramen en deuren en dakgoten gelast. Jorinde en Ayana tekenden de World Servants muurschildering op het gebouw. Vele emmers bouwafval, kilo’s hout en spijkers werden afgevoerd. Deurkozijnen werden vast gezet.
Ezra, Esther en Rosalyn zijn nu een heerlijke lunch aan het bereiden.
We voelen ons erg thuis hier. We hebben nog heel veel zin in de laatste week hier in Karambo, maar we kijken er ook naar uit om jullie te zien en alle verhalen in het echt te vertellen.
Groetjes van Nils, Marinka en Arjan
