Het had wat voeten in aarde, maar het lijkt zover: we mogen zometeen instappen. Aan de geplande vertraging voegde Sjoukje nog een halfuur toe. Nouja, niet zelf natuurlijk.
Het afscheid vanmorgen in Kadasumbwa was intens, maar niet zo intens als het afscheid van de meest nabije mensen toen we eenmaal de airport in moesten. Gelukkig helpt de airline ons om langzaam afscheid te nemen van Rwanda. Al toen we arriveerden op het vliegveld, werd een vertraging van een uur voorspeld. Onze check-in was het schoolvoorbeeld van chaos, bekroond door een foute naam op het ticket van Sjoukje. Toen bleek dat haar naam ook aan een verkeerde tas hing, moesten drie bagagecontainers geleegd. Nog een halfuur vertraging dus. Drie uur na aankomst op het vliegveld waren we eindelijk ingecheckt en nu zitten we te wachten om in te mogen stappen.
We vliegen straks via Entebbe naar Brussel. Als we daar de bus pakken laten we de verwachte aankomsttijd in Utrecht weten. Die is dus al snel anderhalf uur na het geplande moment. Tot morgen!
