Zoals gezegd een zondag zonder kerk in Rwanda. Maar wel met allerlei andere activiteiten.
Het is een vreemd idee om in een land te zijn waar naar de kerk gaan grotendeels verboden is. Het is misschien nog wel vreemder dat we er eigenlijk niets van merkten. Nou ja, waar we vorige zondagen van alle kanten muziek hoorden, was het nu stil.
We hebben in een eigen viering stil gestaan bij de bergrede en wat Jezus’ woorden van toen nu voor ons zouden kunnen betekenen.
Vanmiddag was het grote kinderfeest. Ongeveer tweehonderd kinderen deden mee aan een carrousel van acht spellen. Feestelijk en vrolijk!
Vier kapsters zetten hun talenten in op de hoofden van de voornamelijk vrouwelijke deelnemers. In sessies tot wel vier uur voorzien ze een deel van de groep van vlechten. Intussen leverde de kleermaker de laatste kledingstukken af.
Vanavond blikten we vooruit op wat we hopen dat de impact van het project op onze eigen levens zal zijn. We deelden mooie voornemens en daarna ging een groepje de berg achter onze school voor misschien wel de laatste keer op, maar deze keer in het donker, om sterren te kijken. En ja, zelfs een aantal vallende sterren gezien!
