SA119 | Eindsprint is ingezet

Geplaatst op 7 aug 2019 - 12:37

De laatste dagen in Karatara zijn aangebroken voor de groep. Niet rustig aan, maar er is een eindsprint ingezet om de finish te bereiken!

Maandagochtend werden we vrolijk wakker gemaakt met de kabouterdans. Na een ontbijt en de goedemorgengesprekken begonnen we aan de voorlaatste bouwdag. Dit was tevens de laatste dag waarop ons after school program, door de kinderen “Hollanders” genoemd, werd georganiseerd.

De gmg-groep van Boukje (Jasper, Fokke, Evelien, Thirza en Lisanne) was vandaag aan de beurt om naar de basisschool in Karatara te gaan. Hier werd de nieuwe schoolweek vrolijk ingeleid met liedjes zingen en dansen. Daarnaast werden ze nog door Theo rondgeleid door Knysna, de woonplaats van Theo en Jinke. Hier aangekomen werden eerst Fokke en Talliena afgezet bij de plaatselijke slager waar ze een kwartiertje mee hebben gelopen. Ze vonden dit erg interessant.

Nadat de te halen boodschappen en bouwartikelen waren gehaald kreeg de groep een rondleiding door het gebouw van Youth for Christ, een organisatie waarmee Theo en Jinke vaak samenwerken. Hier wordt onder andere jeugd die school niet heeft afgemaakt een cursus aangeboden in timmer- en computerwerk. Ook wordt er begeleiding gegeven voor tienermoeders, een veel voorkomend probleem in deze omgeving.

Verder heeft de gmg-groep van Boukje, net als de andere groepen, de pre-school Hlalani in het township van Knysna bezocht en daar eten uitgedeeld. Daarnaast heeft Theo ze ook nog de rest van het township laten zien dat indrukwekkend groot werd gevonden. Veel mensen leven hier in een krotje van enkele vierkante meters. Ondanks dat er ook verscheidene stenen huisjes waren, wonen er nog steeds straatarme mensen. Dit heeft dan natuurlijk ook wel indruk gemaakt. Wel was er te zien dat de regering niet stilstaat. Er worden namelijk allerlei stenen huisjes gebouwd, waarvan geen huur hoeft te worden betaald. Ook was er te zien dat het township echt een gemeenschap op zich is, met winkeltjes, kappers, crèches enzovoort.

Toen de groep weer thuiskwam, was de rest nog druk aan het bouwen. Er is onder andere een hokje gebouwd voor opslag en er is cement geschept. Vervolgens is het cement gestort voor een plateau waarop een watertank komt te staan. Tijdens het kinderwerk was het thema Elia op de Karmel. Het verhaal werd verteld door Meike en Jenica door middel van plaatjes in een PowerPoint. Daarna werd er een knutselwerkje gemaakt en zoals gewoonlijk lekker gepoold, gepingpongd en getafeltennist. Aan het einde gaven de kinderen ons nog even een “drukkie” en namen ze alvast afscheid van ons. Volgens Theo zullen ze “die Hollanders” nog lang blijven herinneren. Dat is dan alvast mooi meegenomen.

 ’s Avonds stond er een Q&A met Theo en Jinke op het programma. Hier hebben ze nog wat verteld over hoe ze na het project verder zullen gaan met het Lighthouse en konden we al onze brandende vragen stellen over het project, financiën en de geloofsbeleving van Theo en Jinke.

Dinsdag stond de laatste bouwdag op het programma. Vandaag moest er nog een dak op het opslaghokje komen, houtsnippers worden verspreid over de grond en het tweede toiletgebouw moest worden afgemaakt.

Na de koffiepauze zijn Lisanne, Evelien, Alike, Boukje, Judith, Fokke, Jasper en Aldert naar Redlands, de basisschool in Barrington, gegaan om daar een sportdag te organiseren. Lisanne, Evelien, Boukje en Judith gingen met een groep kettinkjes en armbandjes maken, terwijl Alike, Fokke, Jasper en Aldert de spelletjes op het sportveld verzorgden. Er werd een estafette gelopen waarin zowel zaklopen als lopen in bouwkleding naar voren kwam. Ook werd er fopbal gespeeld, gevoetbald en werden er bellen geblazen. De middag werd afgesloten met liedjes zingen en dansen met de kinderen. De kinderen waren erg enthousiast en ook de begeleiders vonden het heel leuk.

Eenmaal weer bij het Lighthouse aangekomen meldde de groep zich weer bij de bouw, waar iedereen de allerlaatste bouwwerkzaamheden van het project heeft verricht. Zo waren rond half zes de poten van het opslaghokje vastgezet in cement en de laatste houtsnippers over het terrein verspreid.

Na een typisch Zuid-Afrikaanse vetkoek kregen we weer de door jullie gestuurde groetjes te horen. We vinden het leuk om te horen dat jullie aan ons denken. Om de avond af te sluiten was er ook nog de gelegenheid om samen liedjes te zingen in avondsluiting. Vervolgens gingen we gauw op bed, want vanmiddag wacht ons een heuse interland: Zuid-Afrika – Nederland. Maar eerst: tassen inpakken, spullen schoonmaken en ons klaar maken voor ons vertrek van morgen!

Aldert

 

De bouwprojecten van World Servants bieden jongeren de kans om mee te bouwen aan verandering. Hun inzet tijdens een werkvakantie laat praktisch zien wat de kracht van dienen is. Door samen met een lokale gemeenschap te werken aan een ontwikkelingsproject van een lokale ontwikkelingsorganisatie, veranderen niet alleen de levensomstandigheden voor de hele gemeenschap, maar veranderen ook de jongeren zelf.

In veel Nederlandse kerken is een World Servants-project onderdeel van het jongerenwerk van de kerk. Diaconaat en jeugdwerk lopen zo naadloos in elkaar over en een hele gemeente komt in beweging rond het project. Werkvakanties hebben daardoor een blijvende impact, zowel in Afrika, Azië of Latijns-Amerika als in Nederland.