Medisch leider Boukje stuurt een update vanuit het frisse, stormachtige Karatara.
De zon was nog net niet op toen we uit onze vierpersoons tent kropen, dik ingepakt want het is koud! Voor het ontbijt heeft Judith de volgende termen geïntroduceerd: De E van Excellence en de D van disappointed… om de E van Excellence te behouden moeten we beter opruimen.
Na een heerlijk luxe ontbijt met brood en fruit, kon de bouw starten. Er moet een keerwal worden gebouwd: open betonblokken van ongeveer 25 kilo die, gevuld met aarde, een muur van beton vormen. Nou dat werd door de groep opgepakt; met een aantal pikhouwelen werd alle agressie en kou uit het lijf geslagen! De grond is keihard hier!
Ondertussen lopen we ook tegen kleine taalmisverstanden aan: Boukje zei tegen Mornay (de Zuid-Afrikaanse bouwleider) “zo jij hebt het druk hier” en ze kreeg spontaan een knuffel….bleek een “drukkie” een knuffel te zijn..We hebben al meer Zuid-Afrikaanse woorden geleerd: klaskamer is een klaslokaal, een voëlstruis is een struisvogel en we horen ook overal het woord 'baie' voor ('baie mooi' betekent erg mooi).
En toen begon het steeds harder te waaien, zorgelijk werd naar het Lighthouse en de tenten gekeken en voorzorgsmaatregelen werden genomen. Ondertussen begon het ook te plenzen, dus zijn we de binnenkant van het Lighthouse gaan schuren zodat we het morgen kunnen verven. Ondertussen gaven Meike, Marissa, Lodewijk, Inge R, Lisanne, Evelien, Jenica, Thirza, Wilma, Jasper niks om de regen want die waren nog met de keerwal bezig. Hun bouwschoenen werden drijfnat en erg vies. Maar met zingen werd de spirit hoog gehouden. Dit had effect want zelfs de drie mannen die bouwmaterialen hadden geleverd hielpen mee!
Gelukkig werd iedereen weer een beetje warm door samp & beans, een heerlijke Zuid-Afrikaanse maaltijd die 5 uur op het vuur heeft gestaan. Na de maaltijd was er best veel over en het leek Theo een goed idee om dit eten naar Bergvallei te brengen. De mensen daar hebben het niet breed. Ze kwamen met bakjes (containers in het Zuid-Afrikaans) om het eten op te halen. Een indrukwekkende ervaring voor Marissa, Inge D, Thirza, Janke, Jetske en Aldert, zeker toen ze kinderen met “kaal voet” (blote voeten) en in een hemdje aan zien komen rennen. (Bedenk dat wij er in winterkleding staan!)
Ter voorbereiding op de spreker van aanstaande donderdag hebben we de film “Final Solution” gezien, over de Apartheid. Op het geluid van de harde wind die aan onze tenten rukte, met kruiken en lagen kleding zijn we in slaap gevallen.
