De groep in Zuid-Afrika beleeft de meest uiteenlopende avonturen. De ene dag kijken ze gespannen naar bingoballetjes, de andere dag naar olifanten. Dit en meer lees je in het verslag van Meike en Lisanne.
Beste SA119 fanclub,
Bij dezen weer even een korte update van jullie favoriete avonturiers. Ons vorige verslag is gestopt bij de langverwachte bingoavond. Onder leiding van Evelien en Meike werd deze avond georganiseerd voor alle kampeerders van camping Karatara. Na een middag flink geflyerd te hebben was de opkomst groot . Door mooie prijzen en gepassioneerde deelnemers werd ook dit weer een onvergetelijke avond!
Ook woensdagochtend werden er weer stevige pogingen gedaan om op tijd aan de ontbijttafel te zitten, wat nog steeds een obstakel is. Jenica, Janke en Jetske vertrokken ’s ochtends met Theo en Jinke naar scholen in de buurt om te flyeren voor het kidsevent van zaterdag. Bij deze de ervaringen van de drie:
“het was erg mooi om te zien hoe de kinderen daar naar school gingen en hoe ze steeds meer los kwamen naarmate we daar langer bleven."
“het was leuk."
“léuk!”
Voor de achterblijvers stond de rest van de dag in het teken van de bouw. Zo zijn twee opslaghuisjes onder handen genomen onder leiding van de ‘hutje bouwleider' oftewel ús Lodewijk en het nieuwe toiletgebouw is geschuurd en geverfd. ’s Middags werd er weer een kinderprogramma georganiseerd waarbij bleek dat de opkomst groter wordt want er waren wel 70 kinderen. Na een avondsluiting kon iedereen lekker de tent in om goed uit te rusten voor een nieuwe denderende dag.
Vandaag, donderdag, was weer een nieuwe dag vol avonturen. Winnen! Ook deze ochtend was op tijd aan de ontbijttafel zitten weer een pittige onderneming, maar na een lekker ontbijt konden we toch op pad. Deze dag had een vrij volle planning en dus een strak tijdschema. We begonnen de dag met een heuse hike op de Robberg. Na ongeveer 2,5 km samen te hebben gelopen werd ons een keuze voorgelegd. Doorlopen voor de 9.2 km of terug voor een nette 5 km. De groep splitste op. De 5 km groep liep via het strand en had nog wat tijd over om zichzelf te vermaken (FOTOSHOOT en natte voeten). De schrijvers van dit verhaal zagen de lange tocht niet helemaal zitten maar de verhalen van de 9 km groep waren erg positief. Dit waren de recensies:
“Op plekken waar geen pad was, moesten we zelf een pad vinden over rotsen."
“Het was echt heel gaaf."
“Achter Theo aanlopen; 1 stap voor Theo zijn er 3 voor mij."
Al met al een dikke 5 sterren. Ook kregen we hier te horen dat er terug bij het Lighthouse kinderen voor het hek stonden en vroegen of er vanmiddag ook “Hollanders" waren, de nieuwe naam die de kinderen aan de kidsclub gegeven hebben.
Na dit avontuurlijke tochtje gingen we op weg naar ons Zuid-Afrikaanse Beekse Bergen XXL, Plettenberg game reserve, oftewel safari. Voor vrijwel iedereen was dit een nieuwe ervaring en dit bracht ook het nodige enthousiasme met zich mee. Het was een soort afgesloten gebied waar de dieren goed in de gaten werden gehouden, maar wel in hun natuurlijke habitat, behalve de krokodillen dan maar ja, je kan niet alles hebben.
In één open jeep gingen we met z’n vierentwintigen het park in, op zoek naar de wilde beesten, wat onze innerlijke Freek Vonk naar boven bracht. Tientallen foto’s werden gemaakt en Janneke schreef keurig op welke dieren we tegenkwamen (good job Jannes).
Hierbij een korte selectie van de toppers: nijlpaard, struisvogel, gnoe, neushoorn, giraffes, olifant en niet te vergeten de schildpad.
Moe maar voldaan zitten we terug in auto naar het Lighthouse waar een heerlijk bord macaroni op ons staat te wachten. Voor vanavond staan de groetjes op de planning en na deze vermoeiende dag is iedereen zeer enthousiast om te gaan slapen.
Bij dezen eindigen we ons verslag.
Groetjes en een dikke drukkie,
Meike en Lisanne <3
P.s. ook de groetjes van de andere mensen uit de bus!
