In dit eerste nieuwsbericht praten we jullie bij over onze reisdag en eerste dag in Sierra Leone.
Na een voorspoedige busreis naar Brussel, riep Lucas dat het wel heel saai was dat alles tot nu toe zo soepel verliep. Want ja, tijdens een kringverjaardag wil je wel met een goed verhaal kunnen komen, toch Lucas? Helaas riep Lucas dit iets te hard, want al snel leek het erop dat hij zijn zin kreeg. Dit begon met het boarden wat uitliep, waardoor we vertraging opliepen. En toen we eenmaal in het vliegtuig zaten en dachten elk moment te kunnen opstijgen, kregen we de mededeling dat er technische problemen waren. Het vliegtuig keerde terug naar de gate voor onderhoud. Dat was wel een hele snelle ‘welcome back’. Gelukkig werd het technische probleem snel opgelost en konden we om 14:50 alsnog vertrekken.
Nadat we in Freetown onze tassen van de band hadden gehaald en naar buiten liepen, stond ons vervoer al klaar om ons naar Magbafth te brengen. De tassen werden door middel van een groot zeil vastgezet in de laadbak van de pick-up van onze coördinator Umaru. Na een busrit van bijna 3 uur kwamen we aan in Magbafth. We werden warm ontvangen door inwoners van het dorp, met zelfs een aantal kinderen die op zijn gebleven om ons te verwelkomen. Het was inmiddels al half 12 geweest, dus we hebben snel onze klamboes opgehangen en ons klaar gemaakt om te gaan slapen.
De nacht was voor de een wat langer dan de ander. We hadden gepland om lekker uit te slapen tot acht uur, maar een aantal van ons werd al om 5 uur gewekt. We hoorden een stem die zei: wake up sleepy, it was a short night. Wake up, wake up. Sommigen dachten dat het de wekker van iemand van de leiding was, maar dit bleek het omroepsysteem te zijn van de moskee uit het dorp. Hopelijk worden we niet elke dag zo gewekt.
Na een ontbijt met witte broodjes, die lijken op de witte bolletjes uit Nederland, maar dan iets groter, hadden we even vrij om onze kamer in te richten. Tenminste dat dachten we, want er stond een enthousiaste groep mensen uit het dorp voor de veranda op ons te wachten. Terwijl de openingsceremonie werd voorbereid, werd er enthousiast gedanst en gespeeld. Zo leerden wij het dorp de hokeypokey en ontdekte wij een spel dat lokaal vaak gespeeld wordt. Hierbij moeten twee mensen geblinddoekt in het midden van de kring staan en elkaar proberen te vinden door in de handen te klappen.
Vervolgens begon de ceremonie, waarbij hoofdleider Monica werd uitgenodigd om aan de ‘head table’ te komen zitten. Er werden allerlei mensen aan ons voorgesteld. Hierna werd er nog een groepsfoto op de bouwplaats gemaakt en kregen wij een pittige snack. We kregen rijst met kip, die samen met een zak kroepoek een prima lunch vormde.
Na de lunch kregen we nu wel echt even vrije tijd om onze kamers in te richten en even te relaxen. Onze hoofdleider Monica werd nog door de lokale televisie gevraagd voor een interview, ze voelt zich nu een hele celebrity. Ook kregen we van de directrice een rondleiding door het dorp. We weten nu waar de meeste kinderen wonen en ook onze plantenkennis is weer bijgespijkerd.
‘s avonds was het tijd voor onze eerste GMG, of eigenlijk onze eerste GAG. Want GMG staat voor goedemorgen gesprek. Omdat hier vanmorgen geen tijd voor was, hebben we deze verplaatst naar de avond en werd het dus een goedenavond gesprek. Bij de GMG of GAG in dit geval, gaan we in kleine groepjes in gesprek over verschillende onderwerpen zoals het geloof of over vriendschap. Vanavond hadden we het over onze verwachtingen voor dit project.
Hierna was er nog tijd om een spelletje of iets voor jezelf te doen of lekker op tijd te gaan slapen.
Toen dit bericht geschreven werd, was de groep druk bezig op de bouw, die vandaag begonnen is. In de video geeft Lukas een rondleiding over ons terrein. Een uitgebreidere update van onze eerste bouwdag van vandaag volgt in de volgende update.
