Na het harde bouwen en het kinderfeest was het dit weekend tijd voor ontspanning.
Dat begon op vrijdagavond met de ‘maak jij het te bont(e) avond?’ Met zingen, een ode aan Frank, rare dansjes, een imitatie van het leidersteam en andere gekkigheid maakten onze lachspieren overuren.
Zaterdag vertrok een groot gedeelte van de groep naar het ziekenhuis. In Oeganda kennen ze veel privéziekenhuizen waar je bij aangesloten moet zijn. We bezochten een ziekenhuis waar gemiddelde 3 tot 4 vrouwen per dag bevallen. De koeling werd vrolijk opengetrokken waar het bloed voor bloedtransfusies wordt opgeslagen.
In de middag was het tijd voor de bekende souveniersmarkt. 1,5 uur konden we als gierige Nederlanders op koopjesjacht. En de een was toch een stuk beter in afdingen dan de ander. Nadat iedereen eerst een voetbalshirtje had gescoord, was het tijd om de overige 20 souvenirs voor de familie te kopen. Toch verwonderlijk hoe een aantal deelnemers lijsten aan soevenirs wisten af te werken.
Vandaag hadden we een eigen kerkdienst georganiseerd, nadat we hadden gezongen in de zon, was het tijd voor de preek van Tom over “het laten regenen in je leven.” Prompt een uur later kregen we een stortbui van jewelste...
Voor de lunch werd Gerrie de Geit (eigenlijk een bok) geslacht door Stef, Nynke en Monique. Gerrie ligt nu op de BBQ en daar gaan we vanavond zonder mekkeren van genieten.
Ook wordt langzaamaan de tas ingepakt. Morgen de closing ceremonie en zullen we daarna langzaam vertrekken richting Lake Victoria, aan het begin van de avond zullen we naar Entebbe reizen om daar onze blauwe vrienden van KLM te begroeten en gaan we toch echt weer naar huis vliegen.
