De deelnemers in Oeganda hadden het weekend van hun leven. Lara en Mariëlle vertellen er over.
De verrassing… Het moment waarop sommige deelnemers al vanaf het voorbereidingsweekend op gewacht hadden. Dit weekend was het eindelijk zover. We gingen … OP SAFARI! Voor de verandering werden we weer vroeg gewekt. We ontbeten deze vrijdag met echte Oegandese oliebollen en stapten vervolgens onze zeer luxe safaribusjes in. Ons stond een reis van 6 uur te wachten. Tenminste, dat was de planning. Na een aantal, voor ons wat onnodige, tussenstops hadden we een lunch met elkaar met heerlijk koude frisdrank. We vervolgden onze reis en arriveerden al snel in het natuurgebied. Hier wachtte ons een extra verrassing, namelijk de krachtigste waterval van de wereld!
Na het schieten van wat foto’s hobbelden we in onze busjes verder richting bestemming. De temperatuur in de busjes liep langzaam op, aangezien het behoorlijk stoffig was en dus zoveel mogelijk ramen dichtgehouden werden. We kwamen aan bij water en moesten met de pont naar de overkant. Hier werd in de verte al een aantal nijlpaarden gespot. Na een klein uurtje wachten konden we verder en kwamen we al snel op onze slaapplek aan. De planning (6 uur rijden) was wel een beetje in de soep gelopen. Op onze bestemming kregen we een heerlijke maaltijd, waarna de meesten van ons dankbaar gebruik maakten van de stromende douche.
Het schema voor de nachtwacht werd gemaakt, aangezien de deuren niet op slot konden. Zelfs in de nacht werden er dieren gespot, terwijl de rest van de groep lekker op één oor lag. Om half 6 werden we gewekt. Het was eindelijk zover: de safari! De broodjes pasta werden in de auto gesmeerd en al snel werden de eerste impala’s gezien. Vanuit het open dak konden we genieten van het uitgestrekte savannegebied. De giraffen en de olifanten lieten niet lang op zich wachten. Vaak werden op één foto meerdere dieren in beeld gebracht. Zelfs als er geen dieren waren konden we genieten van de opkomende zon en het prachtige landschap. Het leek soms wel de filmset van The Lion King. Bij alle deelnemers was een constante, genietende glimlach aanwezig.
Na een tijdje hadden we een tussenstop waarin we onze ervaringen deelden met op de achtergrond een groep nijlpaarden. Maaike en Jenny werden opgeschrikt door een immens grote olifant die hen kwam bezoeken bij het toilet. We stapten weer in onze ‘cabrio’s’, waarna we al snel in een opstopping belandden. Er schenen leeuwen in de bomen te zitten, die helaas door velen van ons niet zijn gezien. Toen we dachten dat we alles gehad hadden, kregen de chauffeurs het even benauwd. Aan twee kanten van de weg stonden olifanten met hun oren te klapperen! En niet omdat ze dezelfde skills hadden als Dombo, maar omdat onze busjes als bedreigend werden ervaren. We reden snel door en mooie plaatjes werden geschoten. Nadat er nog veel dieren werden gezien, kwam het einde van de safari in zicht. Vol met mooie indrukken wachtten we een poosje op de pont, waarna we weer vertrokken richting Kkungu.
Bij de eerste tussenstop werd ons een heerlijke pannenkoek beloofd met pittig beleg. Dit bleken een soort droge matzes te zijn met pittige peperkorreltjes. Dit viel niet bij iedereen goed in de smaak, maar al snel vervolgden we onze reis. Tijdens deze reis zagen we pas echt de verschillen tussen armoede en rijkdom in dit land. Het busje van Boukje en Henk-Jan met daarin Geertje, Harm, Monique, Lara en Mariëlle had nog wat oponthoud, maar gelukkig kwamen we allemaal weer veilig aan in Kkungu. Na het diner zocht iedereen snel de klamboes op. Het waren vermoeiende, maar onvergetelijke dagen!
Zondag was de uitslaapdag. Pas om kwart over 7 werden we gewekt. Pannenkoeken stonden vandaag dubbel op het menu, ontbijt en diner. Om 10 uur zou de kerk beginnen, maar dit keer waren wij te laat. In plaats van één grote bus, kwam een kleinere taxi ons ophalen, waardoor we in drie shifts weggebracht moesten worden. Tijdens de dienst was het voor Tom (toerustingleider) een verrassing dat hij als ‘2e dominee van de dienst’ werd aangesteld. Met zijn grote improvisatietalent wist hij toch een preek te houden met een mooie boodschap. Als groep zongen we deze dienst wel 4 liederen. Het was mooi om weer een andere kerkdienst te beleven met elkaar. Tijdens de dienst hoorden we tot onze verbazing dat er een varken voor ons geslacht was. We hadden daarom de lunch met de mensen uit de kerk. Tijdens deze lunch sloeg de stress toe bij Hendrik (coach) en Stef (aanvoerder). Het was toch iets later dan we gedacht hadden. In Kkungu trokken we snel onze oranje voetbalkleding aan en maakten we ons klaar voor de interland.
Nog een kleine toevoeging van 2 voetbalexperts (Frank en Stef):
Na wat stress of we wel op tijd bij de voetbalwedstrijd zouden komen konden we dan eindelijk beginnen. Nadat de opstelling door Hendrik en Stef bekend werd gemaakt en de tactiek besproken werd liepen we als echte wereldsterren met een kind aan de hand het voetbalveld op om de volksliederen te zingen. Toen was het eindelijk zover, het moment waar we al 2 weken naar uitkeken, het begin van de wedstrijd. Na een moeilijke start en veel glijpartijen door de goede conditie van het veld scoorden de Oegandezen helaas de 1-0 door een fantastisch afstandsschot. Dit werd tevens de ruststand. In de rust werd de tactiek aangepast wat resulteerde in een zeer boeiende tweede helft. Na 10 minuten spelen was het zover, Frank gaf een prachtige steekpass op Stef, die de bal precies over een verdediger heen lobde waardoor Tom de bal perfect raakte en ‘m langs de keeper kon schuiven, 1-1. De reactie van de Oegandezen kwam snel, 2-1. Snel daarna kwam een dubieus moment waar er blijkbaar een overtreding op Stef werd gemaakt waardoor wij een penalty kregen die Stef zelf nam en scoorde, 2-2. Daarna gleed het geluk van de Nederlanders af en scoorde de Oegandezen twee flipperkast doelpunten. Helaas 4-2. Toen na 20 minuten blessuretijd die 3 minuten zou duren kreeg Nederland nog een echt terechte penalty die door onze tolk Oscar genomen werd en de uitslag op 4-3 zette. Helaas verloren, maar supertrots op een goede prestatie tegen een echt voetbalteam dat elke week samenspeelt.
’s Avonds stond het pannenkoekenfeest op het programma. In 6 pannen werden de pannenkoeken gebakken. Het was een avond met veel interactie en goede gesprekken. De pannenkoeken en vooral het beleg vielen goed in de smaak.
Namens de hele groep veel groetjes vanuit het zonnige Kkungu,
Lara en Mariëlle
Ps. Lara: Mogen mijn bouwschoenen hier blijven??
