Bij sommige nieuwsberichten spat het enthousiasme bijna van je scherm. Dit bericht uit Oeganda is daar een voorbeeld van. Wat een feest!
Het is al weer een tijdje geleden dat jullie iets van ons hebben gehoord, dus vandaag een wat uitgebreider verslag. Na een lange en vermoeiende reis was de aankomst zeer indrukwekkend. Er werd gezongen, gedanst en gezwaaid met takken. De eerste nacht was kort en niet iedereen kon alles meteen vinden in zijn of haar tas, maar we genoten met volle teugen. Maandagochtend bleek Cinya gezegend met regen, wat hier heel welkom is tijdens het aanplantseizoen op de akkers. Dit betekende wel dat de welkomstceremonie steeds werd uitgesteld omdat iedereen op de akkers aan het werk was. ‘s Middags was het dan eindelijk zo ver, de welkomstceremonie ging beginnen. Volgens de agenda een programma van 3 uur, dus we bereidden ons voor op een lange middag. De kinderen van de ECDC (Early Childhood Development Centre, de kleuterschool) zongen, de vrouwen dansten, de dominee sprak een gebed uit en alle belangrijke gasten spraken ons toe. Na 3,5 uur was het dan tijd voor de langverwachte eerste steen, of eigenlijk de eerste stenen omdat alle betrokkenen hierbij een steen mochten leggen. Vanuit onze groep was deze eer voor bouwleider Peter en de jongste deelnemer, Dirk. We sloten de dag af met de eerste ervaring van een douche en in de vrije tijd is er met de kinderen gespeeld en muziek gemaakt. Het was een feest!
De volgende ochtend begon de eerste echte bouwdag, die vooral bestond uit het sjouwen van stenen. In de loop van de middag was het tijd voor de eerste ervaring met metselen, waarbij het gebouw de lucht in schiet. Tegen het einde van de middag moesten we vanwege een stortbui de kerk in vluchten, waar de tijd snel voorbij ging door het zingen en dansen met de kinderen en bouwlui. Een verdwaald flesje shampoo werd ook nog even gebruikt om in de regen de haren te wassen.
Op woensdag was het feest, het was namelijk de verjaardag van José. we zongen haar (bijna) wakker en nadat ze cadeautjes kreeg mocht ze plaatsnemen op een versierde stoel. Deze dag werd er hard verder gebouwd. De dag startte met stenen sjouwen en eindigde met gemetselde muurtjes. Iedereen is ontzettend verbaasd, wat gaan we snel zeg! Ook is er een afvaardiging van onze groep op bezoek geweest bij de leiders van het district en de bisschop, die allemaal zeggen dat ze gezegend en blij zijn met onze komst. We sluiten de dag af met een indrukwekkend avondprogramma. De dominee, keukendame en twee kinderwerkers uit de community delen met ons hoe het leven in Cinya eruit ziet. Vol van al deze verhalen zoeken we ons bedje op.
Op het moment van schrijven is het eerste lijntje voor het sjouwen van stenen al weer gemaakt, nadat we de bouwdag zijn begonnen met een mini-kerkdienst. We zijn weer helemaal klaar voor een nieuwe dag. Al met al genieten we hier volop, we hebben het erg fijn met elkaar en ook het contact met de Oegandezen gaat ons gemakkelijk af. We krijgen heerlijk te eten en kijken uit naar alles wat we nog mee gaan maken.
