De eerste dagen zitten er alweer op. De voorthuizenaren doen verslag van het acclimatiseren. Hoewel... wat weer betreft leek het 'verrassend Hollands'.
Dag 1 en 2:
Eindelijk is het zover. Afgelopen zaterdag begon onze reis naar Zambia. Om zes uur ‘s avonds vertrok onze bus, bestuurd door Arie Kool, naar Schiphol. Na een lange tijd wachten bij het inchecken konden we naar de douane, waar de helft van onze groep haar broodbeleg moest inleveren (niet zo raar als je het in je handbagage stopt). Daarna konden we voor de laatste keer genieten van een bezoek aan de twee grote gouden bogen. Daarna stapte we in een van de grootste vliegtuigen van de wereld, de A380-800, op weg naar Dubai, een heerlijk relaxte reis. In Dubai aangekomen hebben we koffie gedronken en twee uur rond gelopen. Na een kort moment in de hitte van Dubai, werden we in een bus naar ons vliegtuig gebracht. Na een vlucht van 6 uur en 30 minuten landen we veilig op Lusaka International Airport. Daar stonden Mofat, Filemon en een luxere bus dan we verwachtten ons op te wachten. Na checken van de koffers leek het of er 1 miste, maar dit bleek uiteindelijk een fout in onze administratie. Na een korte busreis naar het guesthouse, waar we heerlijk gegeten hebben en nog 1 keer konden genieten van een warme douche, zochten we nog 1 keer een comfortabel bed op.
Dag 3:
Drie uur in de ochtend stond de staf op de deuren te bonzen, omdat de bus al bijna vertrok. Na een moeilijke opgave om alle bagage in de bus te krijgen, in de bus zaten al zo’n twintig zambianen met een hoop bagage, konden we beginnen aan een dag vol met buszitten. Na een reis van 15 uur en een hoop stops en een overstap verder kwamen we aan in Mtelwe. Daar werden we warm ontvangen met een hoop gedans en muziek. Wat waren de mensen blij dat we er eindelijk waren. Tot onze verbazing was er enigzins electriciteit. Met het licht dat we hadden hebben we onze slaapzalen ingericht. Hierna hebben we heerlijk gegeten op z’n Afrikaans, oftewel met blote handen, omdat borden en bestek nog in Lundazi lagen. Met een hoofd boordevol indrukken zijn we allemaal naar bed gegaan.
Dag 4:
Na een lekkere nacht, het was aangenaam koud, konden we met daglicht het dorpje aanschouwen. Er zaten voor de deur al heel wat kinderen te wachten. Aangezien met de de pomp nog niet te wassen viel, zaten we ongewassen aan het ontbijt. Die bestond uit een onbestemd papje wat met suiker aangevuld toch nog redelijk smakelijk was. Voor de rest was er brood met broodbeleg dat wel door de douane was gekomen. Na het ontbijt, sloegen we voor het eerst ons bezinningsboekje open. Vervolgens hebben we een rondleiding gekregen op de bouwplaats. Tot onze grote verrassing bleek het weer hollands te zijn, en vielen de eerste regendruppels naar beneden. Op de bouw zelf bleken onze zambiaanse gastheren al heel wat werk te hebben verricht. De fundamenten voor 1 lerarenwoning bleek al te zijn gelegd en ook de wc’s stonden al klaar voor gebruik. Na een korte stafvergadering verdeelden we ons in 3 groepen, 1 groep begon met bouwen een andere groep met kinderwerk en de laatste ging ons verblijf reorganiseren. Na een aangenaam ochtendje bikkelen wachtte er weer een warme maaltijd op ons. Kip blijkt hier favoriet te zijn. Na de middag gingen we weer met volle zin aan de slag. 1 groepje ging met Mofat mee naar Lundazi en maakte jullie deelgenoot van onze eerste belevenissen.
