Oefeninterland, kinderwerk, marktbezoeken, Kaki Kwoots noteren, water halen en BOUWEN in het tempo van SPRANG. Een verslag van Thijs N en Jarno.
Hallo iedereen in Nederland en/of andere verblijfplaatsen. Hierbij een update vanuit het altijd zonnige doch winderige Chimoza.
Nadat we vanochtend traditiegetrouw om 6:00 uur werden gewekt (de jongens door een wekker, de meisjes met de prachtige groet: 'Goedemorgen prinsesjes'), was het tijd voor een fuifje. Thijs Roubos was namelijk jarig. Nadat hij uitgebreid was toegezongen bij zijn bed, door enkele schaarsgeklede jongeheren, mocht hij zijn eerste cadeautjes in ontvangst nemen. Deze cadeautjes betroffen een mooi versierd shirt (de versieringen werden gedurende de dag uitgebreid) en een bijpassend oranje hoedje.
Na het ontbijt werden er twee nieuwe zeer belangrijke documenten geïntroduceerd. Allereerst de planning. Hierop staan alle uitjes, corveebeurten en het kinderwerkschema op vermeld. Na dit serieuze document was het tijd voor iets luchtigers: de Kaki Kwoots. Op dit schema staan alle mooie uitspraken van verschillende deelnemers. Enkele voorbeelden: 'De eersten zullen de laatsten zijn, dat is toch van ganzenbord?' (Loïs) 'Vienna is toch Vietnam?' (Anthe) Na een uurtje vliegen: 'Ik wil ook een piemel, dan kan ik ook staand plassen.' (Annemijn) Na dit alles was het tijd voor de laatste voorbereidingen voor de bouw.
Na het eten gingen Leo, Elly, Annemijn en Willeke op verkenningsmissie. De markt in Lundazi werd verkend, ze kwamen terug met enkele mooie kledingsstukken en de benodigde informatie over de markt. Morgen zullen de eerste groepjes een uitstapje maken naar deze zelfde markt. Ook werd er weer kinderwerk gedaan, ditmaal door de Ellygators. Het thema van de dag was: 'de ark van Noach'. Stijn blijkt naast het maken van zelfsturende auto's ook een talent te hebben om met kinderen te werken (dit bleek later goed voor de gouden troffel). De video spreekt voor zich. Aan het einde van de dag was het al zo gezellig dat de polonaise werd ingezet en iedereen op de bouw stopte even met werken om dit mooie schouwspel te aanschouwen.
Op de bouw werd intussen flink doorgewerkt. Er werd gemetseld, cement gemaakt en de laatste ramen werden erin gezet. Het verliep zelfs met minder mensen voorspoedig en als we zo doorgaan hebben we dadelijk anderhalve week vakantie. Bij de lunch werd er genoten van onze eerste stuks fruit. Bananen en sinaasappels smaakten erg goed na een bijna fruitloze week. Ook werden er wederom vele groetjes voorgelezen, deze vielen erg goed in de smaak. Keep up the good work!
Na de lunch werd er nog even flink doorgewerkt met het dagelijks terugkerende lijntje. Het was hard werken, maar de sfeer zat er goed in! Toen er genoeg stenen naar de bouw gebracht waren, werd er nog even gemetseld en werden er nog overige werkzaamheden verricht. Denk aan: bomen kappen, water halen, gaten opvullen en steigers bouwen. Na de tweede volledige bouwdag hoeft er nog maar een halve buitenmuur en twee binnenmuren gemetseld worden. Morgen is het tijd voor zwaar werk, dan wordt er begonnen aan de ringbalk.
Enkele jongemannen en Minke waren na deze zware bouwdag nog niet vermoeid genoeg. Zij begonnen aan een oefeninterland tegen enkele locals. Het team was nog niet compleet, dus we begonnen met een veldspeler op goal. Tot aan de 1-0 voor Zambia stond Stijn prima te keepen. Alleen op een onhoudbaar schot van dichtbij had hij helaas geen antwoord. Met een keeperswissel Jarno voor Stijn, waarna Stijn de rechterflank bestreek, kwam er een ommekeer in deze fysiek erg zware strijd. Op fysiek vlak moesten de Nederlandse heren en dame (lees: nog steeds Minke) het helaas afleggen tegen de onvermoeibare Zambianen. Na goed combinatiespel volgens de Hollandse school, als de tegenstander de bal niet heeft kan hij immers ook niet scoren (Johan) volgden er nog twee goals voor de Nederlanders. Deze goals werden beide gemaakt door één van de ondergetekenden. Na een bloedstollend spannende eindfase bleef het bij 1-2 en mochten wij onszelf gelukkig prijzen met onze eerste overwinning.
Nadat iedereen verfrissend (lees: ijskoud) had gedoucht en er nog door enkele meiden was gezongen met de kinderen, was het tijd voor het hoogtepunt van de dag. We kregen namelijk FRIETJESSS!!! Zonder satésaus weliswaar, inmiddels ook afgkoeld en wat slap, maar ze waren alsnog verrukkelijk. Judith toverde zowaar een heuse fles Curry uit haar bagage. Vanzelfsprekend werd deze met gejuich ontvangen. Na dit koningsmaal moesten de gouden troffel en de botte beitel worden uitgereikt. De uitslag van de gouden troffel is al eerder vermeld. De botte beitel vergt wat uitleg. Nadat alle nominaties voor deze 'prijs' bekend gemaakt waren en we wilden gaan stemmen, dacht Elly dat we zomaar op willekeurige mensen gingen stemmen. Ff niet bij de les... Dit bleek meteen goed voor de overwinning met unanieme stemmen, waardoor zij er uiteindelijk met de bedenkelijke eer vandoor ging.
Tijdens het avondprogramma, voorbereid door Hendrik-Jan, kregen we het voorrecht een hele persoonlijke brief aan God te schrijven. We mochten echt al onze vragen, zorgen, maar ook onze dankbaarheid uitspreken. (De brieven blijven natuurlijk volstrekt persoonlijk). De GMG's gingen uit elkaar en iedereen ging rustig schrijven. Het was een mooie opdracht die bij vele mensen indruk maakte. Nu dit avondprogramma is afgelopen maakt iedereen zich langzaam aan klaar om zichzelf te ruste te leggen.
Wij gaan nu ook lekker slapen. Nog één tip voor alle vakantiegangers: Smeer je in en drink voldoende! (dit krijgen wij ook iedere dag te horen).
Heel veel groetjes namens iedereen hier in Zambia.
