ZA124 | Een adembenemende busreis

Geplaatst op 19 jul 2024 - 21:19

Een busreis met overgewicht, haarspelden en Moffat uren

De busreis was adembenemend: van west- naar oost-Zambia. Een verwarrend mooi land!

Op de eerste busdag brak na een uur de achteras los van de aanhanger. Daar sta je dan, met 60 tassen van 18 kilo per stuk en 39 mensen in een schoolbus met 37 zitplaatsen. Hoe los je dat op?

Op z’n Zambiaans: de tassen op twee achterste stoelenrijen, de jongeren er tussen, en bovenop. Twee hebben er gestaan om beurten; twee op een zitje zonder rugleuning.

Dit bleek niet de enige vertraging te worden, want de bus hield er ook nog mee op verderop deze dag (en morgen). En toen de duisternis reeds was gevallen, passeerden wij vier controlepunten van de politie. Ze keken streng, maar coördinator Moffat babbelde een kwartiertje en toen mochten we door. Welkom in Zambia 😀.

Op reisdag twee hield de bus er nog een keer mee op, heuvelop kwamen we stil te staan. De accu bleek er mee op te zijn gehouden. Dankzij onze technische mannen uit de groep, die daarvoor paperclips en haarspelden van de vrouwelijke deelnemers gebruikten, kwam de accu weer tot leven. Dat was maar goed ook; want langs de weg was er een bosbrandje (wat in Zambia vrij normaal is), en dat kwam toch akelig dichtbij.

Halverwege kwam er wat lucht in de zaak. In Chipata werd de bagage uitgeladen, en opgehaald door iemand uit Lundazi. Die afstand is echter uren rijden… 

Onderweg gaf Moffat desgevraagd steeds hetzelfde antwoord op de vraag hoe ver het nog was: ‘anderhalf uur’. Het werd toch nog iets langer.

De laatste uren door het donker over een zandweg waar een Nederlandse dure moutainbike nog geen kilometer op verder zou komen. In Zambia gaat dat prima. 

En toen… stapten we uit; waar kinderen uit Donje op ons hadden gewacht, en het eten klaar stond (zie foto). Een feest!

Rond elven, groot gejuich, de bagage is er! Zambiaans verpakt… 

Grote complimenten voor deze geweldige groep die lachend, zingend, slapend, kletsend dit alles doorstond. Voorbode van veel goeds deze reis!

Eindstand busdag 1: geen 6 uur rijden zoals gepland maar 12 uur. Dag 2: 7 uur gepland, 11 uur gereden.

De bouwprojecten van World Servants bieden jongeren de kans om mee te bouwen aan verandering. Hun inzet tijdens een werkvakantie laat praktisch zien wat de kracht van dienen is. Door samen met een lokale gemeenschap te werken aan een ontwikkelingsproject van een lokale ontwikkelingsorganisatie, veranderen niet alleen de levensomstandigheden voor de hele gemeenschap, maar veranderen ook de jongeren zelf.

In veel Nederlandse kerken is een World Servants-project onderdeel van het jongerenwerk van de kerk. Diaconaat en jeugdwerk lopen zo naadloos in elkaar over en een hele gemeente komt in beweging rond het project. Werkvakanties hebben daardoor een blijvende impact, zowel in Afrika, Azië of Latijns-Amerika als in Nederland.