Ja hoor! Na een jaar lang voorbereiden is de dag van vandaag dan eindelijk gekomen! Vandaag vertrekt een groep van 35 enthousiaste jongeren richting Zambia!
Hoe gaat die reis verlopen...?
Dag 1: Vertrek vanuit Utrecht
Het is 12:00 uur, de eerste auto's arriveren in Utrecht bij de P&R locatie. Uit de auto's stappen jongeren met rode tassen die soms groter lijken dan zichzelf. Nu lijken ze nog redelijk ontspannen, maar de spanning is ook van de koppies af te lezen. Veel van deze groep gaan vandaag voor de eerste keer een dergelijk avontuur aan. Er arriveren steeds meer auto's waardoor de groep langzaam aan compleet begint te raken. De jongeren zoeken elkaar op, net zoals de ouders dat doen. Toch een beste stap voor de ouders hoor: je zoon of dochter drie weken uit handen geven. In vertrouwen en Geloof zwaaien de ouders ons uit, wetende dat het een prachtig avontuur gaat worden.
Na een gezellige busrit, arriveren we in Brussel, waarvandaan we gaan vliegen. In Brussel ontstaat het eerste heuse 'treintje': waarbij we de tassen in een lange rij samen verplaatsen. Dergelijke foto's gaan jullie nog meer van ons zien, maar dan voornamelijk met bakstenen.
De check-in verloopt bijzonder soepel: alle tassen op gewicht. Al die stress om het gewicht van de tas voor niets .... ;). We zien de rode tassen op de band vertrekken, hopende dat we die in Zambia weer gaan treffen...
Ook de douane verloopt soepel: riem af, werkschoenen uit, tóch dat horloge nog even door de scan of je fles water door de gootsteen. Alle tassen mogen mee!
Voor degenen die voor het eerst gingen vliegen, hadden we een testritje ingepland: vanuit Brussel opstijgen en daarna gelijk weer landen in Parijs. Gelukkig: iedereen durfde het aan om vanuit Parijs door te vliegen naar Kigali. In de vlucht van circa 8 uur werden we door de maatschappij getrakteerd op een Hollandse AGV: aardappels, met wortels/broccoli en rund/kip. Na het nuttigen van de maaltijd proberen de deelnemers hun ogen te sluiten, om op zondagmorgen wakker te worden gemaakt voor het ontbijt.
Dag 2: Landing in Kigali, doorvlucht naar Lusaka en overnachting.
Het is zondagochtend 04:00 uur. Door de neusholtes van de slapende reizigers dringt de geur van verse koffie naar binnen. Dwars door de oordoppen en slaapmaskers heen proberen de stewardessen ons te wekken voor het ontbijt. Dat lukt ze goed en we worden voorzien van een goed ontbijt. Dat hebben we ook wel nodig, want we hebben nog een lange reis voor de boeg. Rond 6 uur in de ochtend landen we in Kigali, maar de landing was zó zacht dat je je bijna afvroeg of we al daadwerkelijk waren geland. Na de landing werden we verzocht om in een bus te stappen, om door te gaan naar de volgende gate. Je stelt je op veel in op zo'n reis, maar niet dat je na 100 meter wordt afgezet door de bus omdat je er al bent. Dan schiet je met elkaar in de lach en vraag je je af waarom we dat stuk niet gewoon konden lopen :).
Na een paar uurtjes op het vliegveld van Kigali, checken we in voor onze vlucht naar Lusaka. Dit gaat wederom soepel en alle tassen komen weer mee. Nou ja dat zeg ik wel, maar dan praat ik over de handbagage. Of onze rode tassen met ons mee reizen via Parijs en Kigali naar Lusaka, daar zullen we in Lusaka pas achterkomen.
De vlucht van Kigali naar Lusaka is een vlucht van 2 uurtjes en vliegt daarom voorbij. Sommigen van ons halen wat slaap in van afgelopen nacht, anderen genieten van het uitzicht. Rond de klok van 12:00 landen we in Lusaka, Zambia. Het is er warm, zo'n 28 graden. De zonnebrillen worden gezocht in de handbagage, om vervolgens via de douane officieel toegang te krijgen tot Zambia.
Aangekomen in de hal van het vliegveld, ontdekken we een bagageband vól met rode tassen. Alles is overgekomen. Douwe mag nog even uitleggen waarom er een hamer, zaag en beitel mee gaan, maar ook dat is gelukt! Op de parkeerplaats van de luchthaven worden we ontvangen door Michael, de coördinator vanuit Zambia voor ons project. Hij ontvangt ons met een glimlach, lunch en een busje waarmee we naar onze overnachting rijden. Na een lunch in het zonnetje rijden we ongeveer drie kwartier tot we op onze eindbestemming voor vandaag zijn, waar we overnachten.
We moeten er maar behoorlijk van genieten: iedereen heeft namelijk zijn eigen bed en er zijn douches. Morgen rijden we in twee busjes richting ons project toe, we verwachten ongeveer 8 uren te rijden met elkaar.
Ik sluit deze update met jullie af door mede te delen dat de groep zich ontspant, boodschappen doet, aan het douchen is, een lekkende kraan die bij de dames in de badkamer voor een waterballet zorgde aan het repareren is, of geniet van de klanken van de gitaar (zoals ik nu).
