Op zaterdag en zondag heeft onze groep weekend: de lokale markt en een voedingscentrum worden bezocht, de verjaardagen van Sandra en Roelie worden (nog) gevierd en op zondag bezoeken we een lokale kerk, waar we onze zangtalenten inzetten. Dit weekend eindigt met de 'Zambia Express'.
Dag 8: zaterdag 29 juli.
Na een aantal dagen hard werken in de zon, krijgt de groep de aanstaande twee dagen rust. Dit in tegenstelling tot onze Zambiaanse 'collega's' die ook op zaterdagochtend doorwerken. We hebben ontdekt dat de werkweek in Zambia eindigt op zaterdagmiddag. Mooi om te vermelden hoe betrokken de gemeenschap is bij ons project. Alle Zambiaanse bouwers, dat zijn er zo'n 20 per dag, helpen vrijwillig mee aan de bouw van de klaslokalen. Ze krijgen er dus niet voor betaald. Ze geven aan dat ze vanuit een dienende rol ons willen helpen met het realiseren van de klaslokalen, omdat ze zo dankbaar zijn.
Op de laadtruck vertrekken we naar de Mkushi markt, vanaf onze verblijfplaats een klein uurtje rijden. Het keukenpersoneel haalt vanaf hun verblijfplaats de matrassen, zodat wij zacht kunnen zitten op de truck. Van ons hoeft het niet, maar ze staan erop. Er wordt goed voor ons gezorgd. Het keukenpersoneel voorziet ons trouwens regelmatig van een Hollandse maaltijd. Op het menu staan vaak aardappels, bonen en rijst. Dit altijd in combinatie met groente en een overheerlijke jus of saus en om de dag krijgen we vlees. Achterop de laadtruck wordt er gefantaseerd over mogelijke maaltijden. Er wordt een simpele optelsom gemaakt... er zijn aardappels en er wordt gefrituurd... 1 + 1 = 2? Wie weet! :)
Aangekomen op de Mkushi markt, ontmoeten we Gerda den Ouden. Ze is met haar stichting Umitima sinds 2012 gevestigd in Mkushi. Daarover vertellen we jullie straks meer. Eerst leidde Gerda ons over de markt, waar de lokale mensen hun dagelijkse boodschappen doen. Alles wordt er aangeboden: van fietsband tot tomaat, van flesjes cola tot matrassen en van lappen stof tot gedroogde sardientjes, die voor een vreselijke stank op de markt zorgden. Voor souvenirs konden we op deze markt niet terecht, die hopen we een andere keer nog te scoren.
Na het bezoek aan de markt, reden we door naar een voedingscentrum. Na de lunch vertelde Gerda daar gepassioneerd over haar roeping om in Zambia een voedingscentrum te starten. Daar voorziet ze op dit moment 70 kinderen, die thuis nog maar één ouder hebben door een overlijden of scheiding, van een maaltijd per dag. Meer informatie daarover, staat op haar website.
Op zaterdagavond wordt de verjaardag van Sandra en Roelie gevierd met een traktatie en spelletjes. Vanuit Nederland zijn de borrelnootjes en worst overgevlogen, alleen het kringetje ontbreekt nog...
In twee teams wordt er met verschillende spelletjes om de winst gestreden, die behoorlijk spannend was. Eindstand: 3-2.
Dag 9: zondag 30 juli
"Iedereen verzamelen voor de groepsfoto!". Het is zondagochtend en daarom maakt iedereen zich klaar voor de kerk. De blouse wordt onderuit de tas gehaald en de kleur sieraden wordt afgestemd op de jurk. Een aantal mannen hebben het druk: zíj weten hoe je een das moet strikken.
Iedereen ziet er na een week weer eens op zijn best uit. De stoffige werkkleding is ingeruild voor frisse, nette kleding. Het plan is om vanochtend een groepsfoto te maken. Omdat het bij de vrouwen allemaal wat langer duurt... besluiten de mannen om eerst een foto te maken met enkel de mannen. Het Zambiaanse voetbalelftal is er niks bij. Zodra de dames gereed zijn, wordt de groepsfoto door onze local Dennis gemaakt, de zoon van de projectcoördinator Michael. Jullie zijn vast blij om al onze koppies weer even te zien :).
Rond 08:30 uur komen we bij het kerkje aan. We lijken de eersten te zijn: we zien nog niemand. Tijdens onze tocht worden we ingehaald door de dominee op de fiets. Wat we toen nog niet wisten, is dat ons een 2,5 uur durende kerkdienst stond te wachten met zingen, swingen en spreken. Ik kan er veel over schrijven, maar het meest complete beeld krijg je als je de filmbeelden behorende bij deze update bekijkt.
In de middag stond de 'Zambia Express' op het programma. In vier kleine groepjes worden onder begeleiding van een gids de lokale bewoners bezocht. We merken hoe gastvrij iedereen is: alles wordt uit de kast gehaald om ons een zitplek aan te bieden. Er vinden gesprekken plaats over het leven in Zambia, er worden haren ingevlochten, er wordt gefietst met de locals en we zijn onder de indruk van de leefomstandigheden van deze mensen. Een erg bijzondere ervaring die tot laat in de avond onderwerp van gesprek was bij het kampvuur. Morgen start onze werkweek weer, het dak moet erop!
