Hoe een kinderliedje ons samenbrengt
Woensdag, hoogste tijd voor kinderwerk en uiteraard verder met bouwen. De nacht is ietwat onrustig verlopen door enthousiaste bouwvakkers die stenen aan het bakken waren en vroeg begonnen met de bouw.
Voordat we kunnen beginnen met metselen is het tijd voor het GMG (goedemorgengesprek) en het ontbijt. Heerlijk die rijstepap.
Op de bouw gaat het hard. De bouwvakkers zijn gewend aan ons en samen worden de muren gemetseld. De een na de andere steen wordt gelegd en de muren beginnen te groeien. Al snel hoor je al uit verschillende hoeken de magische woorden: "wij zijn klaar, wat kunnen we doen?" Na een controle van de bouwvakkers worden de muren goedgekeurd. We beginnen het metselen onder de knie te krijgen.
Het kinderwerk heeft een topstart. De kinderen moeten even opwarmen, maar zodra de 'hokie pokie' klinkt, komen overal kinderen vandaan. De kinderen genieten aandachtig van het verhaal van Noach. Na het verhaal worden maskers uitgedeeld die de kinderen kunnen inkleuren. De maskers worden de hele dag vol trots gedragen.
Bij het avondeten worden we opnieuw getrakteerd. Dit keer met kip, patat en mayonaise. De avond wordt afgesloten met een uitleg van CCAP over de impact van hun organisatie samen met World Servants in Zambia. Leerzaam om te weten wat de korte- en lange termijn gevolgen gaan zijn van dit project voor de lokale gemeenschap. De toekomst van al deze mensen zou er heel anders uitzien zonder zulk soort projecten.
P.S. bedankt voor alle groetjes, dit wordt zeer gewaardeerd door iedereen.
