Op deze dinsdagmorgen, blikken we nog even terug op de zondag. Bart schreef er onderstaand gedicht over.
Het was een indrukwekkende dag waarbij gerust is en we de Zambianen meer hebben mogen leren kennen.
Vandaag doen we rustig aan en dat is te merken.
Omdat we later uit bed gaan en toch niet hoeven te werken.
Toch maar op naar het ontbijt
na deze ontsnapping aan de wekker.
Dan zijn we voor de kerk op tijd.
Yum, rijstepap. Wat lekker!
Na dit heuse feestmaal
Wat toch ongelooflijk lekker was
Gaan we uit de zaal
Omkleden, in rok en stropdas
Eerst wachten, heel lang
Voor de kerkdienst zo bijzonder
Met gedans en gezang
Zo feestelijk wat een wonder
Marit's gebed mag niet ontbreken
En het gezellig zingen allemaal
Daarna gaat Leanne preken
En vult men de collecteschaal
Dan vluchten naar de slaapzaal
Om wat luchtigers te dragen
Want we zweten allemaal
Zeker op deze hete dagen
Na de lunch eindelijk wat vrijheid
Want het is een rustdag niet te vergeten
En dan is er gelukkig ook tijd
Om lekker suikerriet te eten
En zo laat is het dan al
Om met grote getale
Te spelen met een bal
En ongeveer vier palen
Dankzij de slidings van Jelle
En het luide gejuich
Kunnen wij een hoge score tellen
En winnen wij overtuigd
Na al die gekkigheid
Keert de rust weer
Lekker wat vrijheid
En geen middag meer
S'avonds spelen sommigen een spel
En sommigen gapen
Maar dat stopt al snel
En iedereen gaat slapen
Foto's volgen, het internet werkt niet altijd mee
