De dagen rijgen zich aaneen als een prachtig indrukwekkend verhaal dat ons verandert, verwondert, confronteert en dankbaar maakt.
Het is vroeg in de morgen. De zon laat langzaam maar zeker haar stralen over het terrein glijden en raakt met zachte tederheid onze slaapzalen aan. Nog even is er stilte. De rust van een nieuwe dag in Zambia. Verwachtingsvol wat deze dag zal brengen.
Voorzichtig komen de eerste servants met slaperige ogen en verwarde haren naar buiten. Het is nog wat fris maar daar worden we wakker van. Al snel is het een drukte van belang bij de wasstraat voorafgaand aan de maaltijd. (Bij de wasstraat worden de handen gewassen en gedesinfecteerd met desinfect). Ook is de stilte verdwenen en zijn de gesprekken weer goed op gang. Hoe heb jij geslapen? Wat was het gaaf gisteren. Wat gaan we vandaag doen? Ook persoonlijke verhalen worden gedeeld. Je ziet mooie vriendschappen groeien.
Bij het ontbijt neemt de trek in een stevige start van de dag toe. De pan met rijstepap gaat schoon leeg en drie broden verdwijnen als sneeuw voor de zon. Santiago gaat dan meteen al voor meer pit in de dag en roert wat sambal door zijn pap. Anderen nemen als extraatje een cup a soup, een smakelijke aanvulling. Deze aanvulling is niet echt nodig want we worden heerlijk verzorgd. De afgelopen dagen waren er iedere dag aardappeltjes, rijst, salade en wat vlees of gebakken ei.
We werden ook verrast door Hollandse stamppot. Heerlijk!
En deze warme maaltijden krijgen we twee keer per dag.
In de GMG's maar ook daarbuiten worden mooie gesprekken gevoerd, met hier en daar een traantje. Het is fijn dat we er dan voor elkaar kunnen zijn.
Na deze start van de dag gaan we op volle toeren aan de slag.
Vanaf vrijdag is er iedere dag kinderprogramma. De kinderen genieten en de leiding net zo goed. Bijbelverhalen worden verteld, er wordt gezongen en gespeeld met veel plezier.
Op de bouw wordt er op volle toeren gebikkeld. De muren van de eerste woning staan. De fundering van de tweede woning is er. De berg stenen die langs de kant van de weg ligt, wordt steeds kleiner. Onze befaamde WS lijntjes werken als een tierelier. Het zijn de voorbereidingen voor weer metselen, daka maken als een malle. Ik durf de uitdaging wel aan dat het dak erop zit als we volgende week weer op reis gaan.
Moe en voldaan mogen we na de bouw relaxen, douchen in de open lucht met ons emmertje water, even schrijven of een wasje doen.
Voor vooral de mannen is het moonlight douchen favoriet aan het worden.
In de avond is er soms vrije tijd, maar afgelopen vrijdag was er een bijzonder leuke speeddate. De carrousel leverde prachtige gesprekjes op die smaakten naar meer. En hoe gaaf is het dat de gesprekken op andere momenten doorgaan. De speeddate en mooie ontmoetingen leiden ook tot verschillende koppeltjes die wel bijzondere aandacht voor elkaar hebben. We volgen de ontwikkelingen met grote interesse.
Op zaterdag vloeiden er heel wat traantjes bij de groetjes. Dank jullie wel voor alle lieve woorden, de update van de OS, jullie verhalen en goede wensen.
Op zondag hebben we een zonovergoten kerkdienst gehad in een kerk zonder dak. Er is nog geen geld voor, maar wel de hoop dat het dak er een keer zal komen. We mochten veel zelf invullen in de dienst. We zongen, Marielle deed het gebed en de Bijbellezing en Gertjan preekte over Dare to change the story. Het was warm maar ook gaaf om zo samen met de plaatselijke gemeente ons geloof in God te vieren.
In de middag hadden de mannen en de vrouwen boeiende gesprekken met mensen uit Kachele. Er werd veel gedeeld over werken, onderwijs, zwangerschap, trouwen, kerk en geloof. Eén van de vragen was of er in Nederland ook een bepaald vast basisvoedsel is. In Zambia is dit het maïsgerecht nsima, een bal van maïsdeeg. Toen wij met hen stroopwafels deelden, was bij hen de gedachte dat dit onze dagelijkse kost is. Dit leverde grote hilariteit op.
Op maandagavond namen Julia en Louise ons mee in de wereld van toneel en theater.
In zeven groepen werd op creatieve, speelse en enthousiaste wijze een verhaal gespeeld. Het leverde veel gelach op. Mooi om deze ontspanning samen te delen. Uiteindelijk werd de bijdrage van het leidersteam als de beste gekozen.
Vandaag, dinsdag, gaan we op volle toeren door.
Er worden weer bergen stenen verplaatst.
De kinderen spelen met veel plezier en tussendoor drinken we onze flessen water graag leeg. Want het is behoorlijk warm, al lijkt het niet warmer dan in Nederland als we de berichten horen.
Inmiddels zijn de huisbezoeken begonnen en dat zijn indringende ontmoetingen. Als extraatje bakken we bij de mensen pannekoeken en die worden graag gegeten.
Ook is een kliniek bezocht. Dit was best indrukwekkend. Met beperkte middelen wordt geprobeerd om zo goed mogelijk zorg te geven.
Dan nog even een inkijkje in de komende dagen. Natuurlijk bouwen we vrolijk door, spelen we met de kinderen en volgen we ons dagelijkse ritme. Maar daarbij komen de komende dagen de Life skills (speciaal programma voor tieners) en een toerustingsavond. Sommige groepsgenoten gaan nog op bezoek bij een school of een boerderij. Een paar servants gaan aan de slag bij het koken. En we hebben verjaardagen te vieren. Dat slaan we zeker niet over.
Kortom, veel te beleven, veel te doen.
Ondanks dat we wat vermoeidheid zijn af en toe, en we hier en daar wat pijntjes hebben, voelen ons ook sterk en supporten elkaar. We tanken ook iedere dag weer nieuwe energie door alles wat we samen beleven.
Kortom, we gaan nog even door op volle toeren.
Lieve groet van ons allemaal. We houden van jullie. Gertjan
