Wat voelen we ons ontzettend welkom in Lilanda! Het voelt alsof we hier al een week zijn.
Reis
We hebben een voorspoedige reis gehad van Utrecht naar Lilanda. Het verliep op rolletjes, op een missend koelvloeistofdopje na (mooi scrabblewoord). Gelukkig was er na een uurtje vervangend vervoer geregeld en konden we knus onze reis vervolgen. Na een reis van twee dagen, waren sommigen flink moe en kwamen we er achter dat je ook best in de laadbak van een truck kan slapen.
Welkom
Maar bij het binnenrijden van het dorp, was iedereen meteen klaarwakker. Wat zijn we een ongelofelijk warm welkom geheten! Een grote groep Lilandanaren stond ons op te wachten met een prachtig lied in Bemba, vertaald: 'There is no one like Jesus'. Toevallig dat we dit lied net in de bus hadden geleerd. Hoe mooi kunnen dingen samen vallen, wat een zegen!
De eerste bouwdag
Om half 9 was het tijd voor de opening van de bouw. Al was dat voor een aantal Zambianen te laat en vroegen ze ons om alsjeblieft eerder te komen. Geen African time hier.
Na een aantal speeches en het symbolisch leggen van de eerste steen konden we echt losgaan: stenen sjouwen en stapelen, cement scheppen, metselen en met de kinderen spelen. Want net als gister was het dorp uitgelopen om bij dit moment te zijn. Gelukkig stonden Judith, Tom, Daniëlle en Cheyenne klaar om met de kinderen naar het voetbalveld te gaan om te zingen en spelletjes te spelen.
De bouw vordert inmiddels met rasse schreden. Donderdag, de eerste bouwdag, hebben we de klaslokalen al kunnen bouwen tot de bovenkant van het raam, de ringbalk is grotendeels vandaag geplaatst. Jorn, Daan en Peter zijn niet te stoppen en werken zelfs door tot bijna zonsondergang. Vandaag, vrijdag, zijn we begonnen aan de lerarenwoning en ook daar schiet het lekker op. We mochten ook mee om stenen te halen, wat een heerlijke hobbelige rit werd. De lokale bevolking en de groep werken zo hard dat we morgen verplicht weekend moeten houden: de materialen moeten eerst weer aangevuld worden. Maandag knallen we weer lekker verder!
Kinderprogramma
Vanochtend is ook de eerste keer kinderwerk gedaan. De kinderen en de deelnemers hebben er ontzettend van genoten. Ze liepen aan het eind van het programa zingend, spelend en lachend van het veld af. Het lijkt wel alsof iedereen hier kan zingen, zo mooi meerstemmig, alsof je naar een musical luistert. Op naar maandag!
Ondertussen...
... is de zak drop van Geke de latrine in verdwenen. De latrines zijn speciaal voor ons gebouwd, dus nog 3 meter diep, dus van die drop kunnen we nu alleen nog maar dromen.
... is Roelie haar lievelingsmoment dat ze een schreeuw van het toilet hoort: het is gelukt! Sommigen hebben wat aanmoediging nodig, maar het (de grote boodschap) lukt.
... is het douchen hier fantastisch! Althans, de meesten genieten van de buitenlucht.
... is ons schoenenhok (kantoor van de headteacher die we mogen gebruiken) niet meer zonder zuurstoffles te betreden. (Hard werken + bouwschoenen = stinksokken.)
We leren en zien al veel van de cultuur. We zijn onder de indruk van de hartelijkheid van de lokale bevolking. Tegelijkertijd drukt ons dat ook wel met de neus op de feiten. Tijdens de Question&Answer met projectcoordinator Michael zijn we veel meer te weten gekomen over Zambia en Lilanda. Dit was een bijzondere avond waarbij we vragen konden stellen over de meeste uiteenlopende onderwerpen: latrine's, huwelijken, inkomsten etc. Erg waardevol. Ook omdat Michael ons kon vertellen dat onze komst op verschillende manieren meewerkt in de ontwikkeling van Lilanda. Natuurlijk zijn we niet voor niets keihard aan het bouwen aan de klaslokalen en een lerarenwoning. Maar ook het feit dat bijvoorbeeld onze vrouwen heel hard meebouwen en gelijk zijn aan onze mannen laat de lokale vrouwen zien dat zij ook gelijk mogen zijn aan hun mannen en ook mee kunnen bouwen aan de klaslokalen waar hun kinderen naar school toe kunnen.
We zijn pas twee dagen in Lilanda, maar we voelen ons hier thuis. We zijn allemaal gezond, leren ontzettend veel over de zambiaanse cultuur en genieten van alle kleine en grote zegeningen die we mogen ontvangen en ook weer door mogen geven. Blijf alstublieft aan ons denken, voor ons bidden en groetjes zijn zeker welkom!
Namens een enthousiaste, gezellige, hardwerkende, toffe groep,
Alie
