De afgelopen week was gevuld met veel enthousiasme in de groep, enorm flauwe grappen en de eerste vermoeidheidsverschijnselen zijn al waar te nemen. Hieronder zullen we een poging doen om jullie mee te nemen naar alles wat er afgelopen week is gebeurd in Champhanji.
Woensdagavond zijn we begonnen met het eerste avondprogramma. Er was een heel leuk programma samengesteld (Wie ben ik?) maar de aanstekelijke lach van een deelnemer was in zekere zin al genoeg om iedereen te vermaken. Afgelopen week is er weer gebuffeld op de bouw. Iedereen heeft zijn of haar kwaliteiten mogen ontdekken. Op de eerste dagen van de bouw waren de locals in overvloed aanwezig. Vele Nederlandse en Zambiaanse liedjes werden gezongen. Het is gaaf om te zien hoe snel de contacten met de locals worden gelegd. Ondertussen is er al veel gemetseld, worden de muurtjes steeds hoger en zijn de ringbalken al gestort.
Het cultuurprogramma is gestart: de meeste deelnemers zijn al op huisbezoek geweest en gaan deze week nog logeren bij de lokale bevolking. Afgelopen zaterdag hebben we de Zambia-express gedaan. Nee, dit is niet met een trein door het dorp heen (wat de meeste deelnemers dachten...), maar juist een hele mooie ervaring waarbij we bij meerdere families in het dorp verschillende traditionele opdrachten moesten uitvoeren. Zo werden onze Zambiaanse skills getest door met een emmer op ons hoofd een heel stuk te lopen, hebben we katoen geplukt en de kers op de taart was.... jawel: een muis.
Zondag stond in het teken van de mannen- en vrouwen dag: de hele dag werd alles gescheiden gedaan. Na de Goede Morgen Gesprekken - waar we elke dag mee beginnen, werden bij de mannen de eerste plannen gesmeed om de vrouwen in de zeik te nemen. Hierna hebben we een hele mooie kerkdienst gehad die plaats vond in de openlucht onder de bomen. Van dit prachtige uitzicht mogen wij overigens elke dag genieten. De dienst was niet geheel Afrikaans want deze duurde slechts 1,5 uur. De dienst werd gevuld met mooie liederen en een inspirerende preek door onze hoofdleider. Bij het oefenen van de Nederlandse liedjes ontbrak soms het ritmegevoel en de mannelijke toonhoogte was soms ver te zoeken. Maar op het moment dat we moesten shinen waren we met zijn allen hele mooie zonnestraaltjes. ’s Middags hebben de vrouwen interessante gesprekken gehad over de ceremonie van het volwassen worden en de mannen zijn er op uit gegaan en hebben met hun blote mannenklauwen hout gehakt. Hier kwam de gedrevenheid van iedere man naar boven. De avond werd afgesloten met een ode aan de man en de vrouw. De mannen zien zichzelf als rolo’s (hard van buiten, zacht van binnen en erg lekker) en dit werd door de vrouwen beaamd in een mooie brief. In de brief van de mannen werd duidelijk dat ze de aanwezigheid van de vrouwen waarderen. Mochten jullie de inhoud van de brief willen lezen, vraag deze gerust op bij uw zoon of dochter. Wij kunnen u echter geen zekerheid geven of dit ook echt gaat gebeuren ;-).
Onze projectlandcoordinator (Philemon) doet ook goed zijn werk. Hij is enthousiast, werkt mee met ons op de bouw en wil graag het volgende tegen jullie zeggen: ‘’You shouldn’t worry about your children and the teammembers. They are in safe hands. Champhanji people are friendly and they are learning them a lot about the Zambian culture. We have a lot of FUN, no illness. The group is working so hard at the construction site and it's the best team so far ever (oh yeah)! Very cooperative, so nice and always smiling. They are also enjoying their time in Zambia. They have a lot of stories to share. I want to thank you all again.’’
Zoals jullie lezen hebben wij het hier erg naar ons zin en houden we het nog wel even vol. Fijne week. Hoooooi!
