De musungu's (blanken) uit de Wilhelminakerk e.o. maken het goed in Zambia, er is weer veel gebouwd, cultuur gesnoven, kinderwerk & life skills gedaan en nog veel meer beleefd. Dus hoog tijd om jullie weer eens bij te praten!
De dagen vliegen voorbij, dus tijd voor een news update uit het mooie Zambia. De afgelopen dagen is er weer veel gebeurd. Op de bouw hebben we ons het zweet in de kleding gewerkt, want werkelijkwaar de temperatuur is volledig omgeslagen. Het is dus ontzettend warm geworden hier en natuurlijk werken we ook super hard. Inmiddels zit het dak van de kliniek er op. Dit is afgelopen donderdag onder het genot van een colaatje en het zingen van de volksliederen, onder begeleiding van Vijay op de blokfluit, gevierd. En wat smaakte dat colaatje heerlijk, na 2 weken alleen maar water, thee en koffie. De twee onder 1 kap woning voor verpleegkundige is inmiddels ook opgewerkt tot ringbalk hoogte dus ook dat schiet goed op. We hebben weer flink wat stenen van plaats verplaatst, kapotte stenen o.a. die gebruikt worden om de vloer te egaliseren. Dit doen we door die stenen te verpulveren met een hamer. Het snuiten van onze neus na deze activiteit is iets wat niet te beschrijven is…. De douche is daarna overigens ook zeer welkom. De komende dagen zullen we ons gaan bezig houden met het verven van het logo en het afmaken van de laatste werkzaamheden aan de kliniek en natuurlijk het plaatsen van het dak op de verpleegkundigen woningen. Komende woensdagmiddag hopen we de gebouwen over te dragen aan de lokale bevolking.
Natuurlijk is het vandaag ook tijd voor een update van het kinderwerk. Want wat een feest is dat! De hoeveelheid kinderen is zeer wisselend. De communicatie met de community is soms wat uitdagend voor ons. Maar meestal zijn er wel tussen de 50-200 kids aanwezig. En wat genieten ze van de gekke liedjes, de spelletjes en de mooie verhalen. De deelnemers hebben ontzettend hun best gedaan om zo creatief mogelijk hun kinderwerk vorm te geven. Inmiddels zien we dan ook kinderen lopen door het dorp, die een kroontje op hebben, kettingen van rietjes om hun nek, een slinger van David in de hand en tulpen in hun haar gestoken! Het zingen gaat ook geweldig goed, hoofd-schouders-knie en teen is natuurlijk een van de favoriete,maar met kop en schouders steekt BINGO daar bovenuit! A.s. woensdag zullen we een groot feest met de kinderen hebben ter afsluiting. Maar voor die tijd gaan ze nog genoeg leuke dingen doen. Inmiddels hangt er bijv. in onze ‘ Kantine’ een mega groot laken met daarop de ark van Noach, waar een deur in zit…..hier moeten alle kinderen maandag doorheen en spelen ze een van de dieren uit het verhaal.
De life skills training voor tieners is inmiddels ook gestart, dit onder begeleiding van Asha, Judith en Jan. Het is best pittig om met de tieners over dit soort onderwerpen te praten en om ze geconcentreerd te houden, zeker omdat de tieners ook in de laatste week op school zaten voor de vakantie. Maar de deelnemers ervaren het als dankbaar werk.
Ook op cultureel vlak is er ook veel gebeurd afgelopen dagen. Maandag hebben Judith, Wilma en Eline een bezoek gebracht aan de kliniek in Nkolonga, dit is de kliniek die in 2009 door World Servants gebouwd is. En dit is ook de kliniek waar de mensen uit Changilo nu heen moeten lopen. Shanti , Helga en Vijay waren mee om hier story telling te doen. Heel bijzonder was het om de blijdschap van de mensen te zien die het logo van WS weer terug zagen op de shirts. De dankbaarheid voor de kliniek is heel groot en de noodzaak is wel duidelijk geworden.
Dinsdag is er een grote groep vertrokken naar de Bananafarm. De groep was hier erg onder de indruk van de vrouwen die hier werkte. Zij liepen met bananentrossen van zeker 50 kg op hun hoofd en een baby op de rug rond. En dit werk doen zij 6 dagen per week. Respect! Vrijdag is er een groep geweest op het trainingscentrum van Miloso, hier hebben ze mee geholpen met tuinieren. En natuurlijk hebben ze even een kijkje genomen bij de oude projecten van WS, en het project van de groep die hier in juli was.
Afgelopen woensdag was het groot feest in Changilo, omdat Jan toen terug kwam bij de groep. Als echte zambianen hebben we hem met gezang, muziek en dans opgewacht met een heel aantal schoolkinderen. Zo heeft Jan toch een echt Zambiaans welkom kunnen genieten in Changilo. We zijn blij dat we als groep weer bij elkaar en compleet zijn!
Ook in de avonduren vermaken we ons nog prima. Sommigen gaan lekker op tijd naar bed, andere genieten bij het kampvuur van het gezelschap van de Zambianen, anderen spelen een spelletje of schrijven hun dagboeken bij. Ja echt mensen, er kunnen boekwerken uitgegeven worden van de verslagen die hier geschreven worden! Af en toe hebben we ook een avondprogramma. Zo hebben we dinsdagavond onder begeleiding van Hans en Luuk nagedacht over de milleniumdoelen, armoede en de zin en onzin van ontwikkelingswerk en dat in combinatie met de informatie die we nu uit Changilo hebben. Het was een leerzame avond! Donderdag was het genderday. Dit hield in dat de mannen en vrouwen gescheiden GMG gehad hebben. De vrouwen genoten daarbij van een ontbijtje op bed, de mannen van een mooie gedekte tafel in de kantine. ‘s Avonds hebben we onder leiding van Eline en Sander het spel ‘ de jongens tegen de meiden’ gespeeld en dat ging zeker hard tegen hard. We moesten het zingende tegen elkaar opnemen, we hebben met zo min mogelijk benen en armen een parcour moeten overbruggen. [ de foto’s zijn hilarisch], we hebben een quiz gedaan met vragen over elkaar, etc. Lange tijd stonden de meiden voor, maar uiteindelijk hebben zij toch hun meerdere moeten erkennen in de mannen. Alleen, de troostprijs die zij kregen was eigenlijk toch veel lekkerder dan de hoofdprijs ;-). Dus uiteindelijk gingen we allemaal met een voldaan gevoel naar bed.
Vandaag was het dan weer tijd voor een lekker dagje er op uit. De planning, die altijd anders is dan de Afrikaanse werkelijkheid, was dat we vanmorgen vroeg zouden vertrekken naar Mwishala, in dit dorp hebben heel wat kinderen van ouders die mee zijn op deze reis een school gebouwd in 2008. Het was natuurlijk harstikke gaaf om dit even te zien. Vervolgens zijn we hier de Zambia express gestart. Een culturele strijd tussen drie teams. Vol goede moed gingen de teams op pad, langs een parcour van 10 km wat Eline en Charissa de vorige dag met oranje linten hadden uitgezet. om te eindigen in Miloso bij de oude WS projecten. Onderweg moesten de groepen opdrachten doen, zo hebben de deelnemers geoefend met het lopen met een emmer water op hun hoofd, hebben ze met hulp van de locale bevolking het volkslied moeten instuderen, is er een heuze Afrikaanse dans gemaakt. Toen de meeste groepjes begonnen was aan een GMG over God’s Schepping, waar we hier enorm van genieten, en de verantwoordelijkheid die wij mensen daarover hebben gekregen warden we opgeschrikt door keihard geknetter. De Zambianen hebben er lol in om hele stukken veld af te laten branden, soms is dit met een reden bijvoorbeeld om muizen te vangen, maar vaak is gewoon voor de lol. Alleen deze brand ging precies over het veld waar wij doorheen moesten. Het was een machtig schouwspel om honderden meters vuur te zien, vanaf een veilige plaats gelukkig want er liep een smal riviertje langs. Maar uiteindelijk hebben we toch moeten beslissen om om te draaien en hebben we de tocht niet kunnen voltooien. Met z’n allen zijn we teruggekeerd en hebben we de strijdbijl maar begraven en gaan we straks maar gezamenlijk genieten van de prijs. Gigantisch hobbelend en bobbelend hebben we ons achterop de vrachtwagen weer richting Mkushi begeven, waar de groep nu lekker op de markt rondloopt en ik dus even tijd heb om jullie op de hoogte te brengen in het internet café.
Verder gaat het goed met ons allemaal. Alleen wat vermoeidheidsklachten, door het harde werken en het warme weer. Voor morgen willen we graag jullie gebed vragen. We hebben voor morgenmiddag een mannen en vrouwenmiddag gepland staan. De community waar we werken is niet de makkelijkste, de armoede die we zien is zowel materieel als geestelijk. We hopen dan ook dat er veel mannen en vrouwen komen morgen, maar eerdere activiteiten hebben laten zien dat dit vaak moeite kosten. Afgelopen week hebben we briefjes geflyerd om mensen uit te nodigen! Dus we zijn heel benieuwd naar de respons!
Jullie krijgen allemaal de hartelijke groeten van de groep! Bedankt voor jullie berichten we hebben ervan genoten! Wij gaan onze laatste week nu in, we hopen dat we nog 1x wat kunnen laten horen, maar kunnen niks beloven :-) !
Hartelijke groet, Charissa
