Tijdens de werkvakantie van ZA216 wordt nog steeds stevig gebouwd.
Na twee dagen van intensief bouwen, hadden we vrijdag de buitenmuren op hoogte van ons gebouw. We worden steeds bedrevener in het metselen en krijgen er ook steeds meer plezier in.
We staan elke werkdag om 06.00 uur op en kunnen dan na een Goedemorgengesprek, aanschuiven aan het ontbijt, bestaande uit rijstepap en witbrood. Vooral de rijstepap begint steeds beter te smaken. Ook de lunch en het avondeten gaat er goed in. Er is veel afwisseling waardoor het ons telkens weer goed smaakt. Dan hebben we weer rijst, dan weer aardappelen, maar ook pasta komt er wel voorbij. Dit zorgt er voor dat we in goede conditie blijven en dat is ook wel nodig.
Na een dag van werken, pakken we een emmertje warm water en begeven we ons naar de "badkamer", die bestaat uit een aantal gevlochten rieten wandjes. Met een bekertje kunnen we ons dan wassen. Het toilet is een soortgelijke ruimte met daarin een gat, waar je liever je zaklantaarn niet in richt.
Vrijdagavond hebben we een aantal docenten, studenten en Michael Tembo van de partnerorganisatie uitgenodigd om ons meer te vertellen over de school, de omgeving en de cultuur. Dit was heel leuk en leerzaam. De meeste leerlingen zijn van buiten Miloso en komen speciaal hierheen omdat er verder geen afleiding is. Overdag krijgen ze les en in de avond maken ze gebruik van de lokalen om huiswerk te maken, ook gewoon op de zaterdagavonden. Het is dan muisstil en iedereen is druk bezig ondanks dat er soms wel 50 leerlingen in 1 lokaal zitten. Als de bel wordt geluid, klinkt er een golf van lawaai die duidelijk maakt dat ze klaar zijn. De jongeren wonen en werken dus op de school en slapen soms met meerdere mensen op 1 dun matrasje op de grond. Ook moeten ze samen de school onderhouden en schoonmaken. Doordat iedereen goed Engels spreekt, is het mogelijk om hun verhaal te horen. Dit maakt veel indruk en zet ons wel aan het denken.
Zaterdagochtend zijn we na het ontbijt naar Mkushi gegaan. Daar hebben we Gerda den Ouden ontmoet. Zij heeft een voedingscentrum in deze stad en heeft ons haar verhaal verteld. Samen met haar hebben we de lokale markt bezocht. Hier wordt een mengelmoes verkocht van van groenten, kleding, plastic en allerlei andere zaken. Ook konden we hier de eerste Kwatcha's uitgeven aan typisch Afrikaanse kleden. Eenmaal terug in Miloso werd er nog gegeten en deden een aantal deelnemers een spelletje.
Zondag konden we uitslapen tot half acht, waarna we moesten oefenen omdat van ons een aantal liederen werd verwacht in de kerk. Daar zijn we om 10.00 uur heen gegaan. Iedereen zou dit in zijn leven een keertje moeten hebben meegemaakt. Het swingt en traditionele liederen klinken fantastisch. Nadat zij loepzuiver een aantal liederen hadden gebracht, mochten wij ons opmaken. Het aantal liederen werd terloops door de voorganger naar drie gebracht, maar het was leuk om te doen.
In de middag hebben we Chengelo bezocht. Een kostschool voor de bovenste klasse van Zambia, op 45 minuten rijden. Hier betalen de leerlingen €10.000 per jaar, terwijl leerlingen in Miloso €360,- betalen. Het verschil is dan ook duidelijk zichtbaar. Het onderwijs is van hoog niveau en er zijn veel sportfaciliteiten. De avond daar werd afgesloten met een dienst die ook behoorlijk swingde. Na een tocht in het donker terug naar Miloso, was ondertussen iedereen behoorlijk uitgeput van alle indrukken en werd al snel het bed opgezocht.
Vandaag zijn we begonnen met het storten van de ringbalk, die we in de loop van de dag hopen klaar te hebben. Helaas kan het kinderwerk vandaag niet doorgaan. In het dorp zijn twee begravenissen en dan is het niet gepast om daar met een grote groep kinderen aan de gang te gaan. Vrijdag hebben we wel kinderwerk gedaan en het verhaal van Noach was een groot succes bij de kinderen.
Namens de groep,
Richard den Ouden
