Zo tegen het eind van het project beginnen dingen te stroomlijnen en worden ritmes gevonden maar de dagelijkse bezigheden beginnen er ook aardig in te hakken.
Een uitgebreid verslag van de laatste week van het project in Zambia.
We merken dat het leven hier best pittig is voor ons. We liggen vroeger op bed dan we gewend zijn, slapen langer maar zijn desondanks aan het einde van de dag weer aardig aan ons bed toe. Maar de bouw gaat lekker!
Afgelopen weekend hebben we een bewogen weekend gehad. Zo zijn we naar de markt van Mkushi (de dichtsbijzijnde stad) geweest. Die markt draait 24/7 per week. Wat een belevenis: het krioelt van de mensen. In een gangenstelsel van nauwelijks 1 of 2 meter breed sjouwen, lopen, kopen en verkopen mensen hun waren. Op, achter en onder de kramen wordt er geleefd, gegeten en gevoed. Iedereen hoopt vandaag weer zijn Kwacha’s binnen te halen door de verkoop van kippen, groenten, schoenen, pannen en sterke drank. We zijn een hele bezienswaardigheid.
Ook hebben we een bananenplantage bezocht. Tientallen hectares bananenbomen met grote groene trossen bananen. Om de bananen hun gele kleur te geven, moeten ze eerst door een bak chemicaliën heen. Dus. We stoppen ook bij de woning van de eigenaren, familie Van Grevensteijn. De voorouders komen ergens uit de buurt van Rotterdam laten ze ons weten. Ze wonen prachtig. Na het stof van Miloso is het groen en het verse fruit van deze tuin meer dan een verademing. We worden heen en weer gereden op een open vrachtwagen. Heel Afrikaans. Dat ding heeft geen vering, maakt totaal geen solide indruk en stopt er zo nu en dan mee. Maar de chauffeur en zijn maat zijn niet gauw van hun stuk te krijgen, sleutelen wat, kijken wat, binden hier en daar weer eens wat vast en rijden weer verder met de 36 hobbelende Nederlanders in de laadbak.
Zaterdagavond was er een Holland-Zambia avond met de schooljongeren van de middelbare school van Miloso. Op verschillende manieren hebben we Nederland voor het voetlicht gebracht, incl. Wilhelmus, stukje Koningshuis, stelten-lopen en pannenkoeken. Toen waren de Zambianen aan de beurt. Het vuur werd opgestookt en horen en zien verging ons. We werden ondergedompeld in een mysterieuze wereld van exotische dans, ritme en muziek.
Zondag weer naar de plaatselijke kerk. Er wordt mooi, hard en loepzuiver gezongen door de mensen hier. De hele kerk is in beweging en men lijkt geen blokkade te hebben tussen hoofd, hart en geloof. Ze vragen ons een lied te zingen en daar hebben we op gerekend. In een welhaast perfecte canon zingen we ‘Zoek eerst het Koninkrijk van God’ terwijl we van achteruit de zaal naar voren lopen. Na ons ‘Lees je bijbel, bid elke dag’ van vorige week is de verrassing voelbaar en we krijgen daverend applaus. Hierna mag Peter spreken. Zijn Engels wordt weer vertaald naar het Bemba. Tijdens het gebed valt achterin de kerk een bankje om, bovenop een haan die daar voor de collecte klaar lag. Het beest maakt een ongelofelijk kabaal en heel de kerk kijkt of het normaal is terwijl ze het beest naar buiten werken. Het blijft een bijzonder land.
’s Middags is Gerda den Ouden van de Umutima-foundation bij ons om te vertellen over haar werk onder de kinderen van Mkushi. Ook hebben we begrepen dat ze graag een Nederlands-achtige dienst willen voor de schooljongeren. Dus zetten we een oer-hollandse liturgie in elkaar, incl. votum, groet, belijdenis en zegen. Als het tijd is voor de jongerendienst gaan we naar het zaaltje toe en blijkt die tjokvol te zitten met heel hard zingende en swingende jeugd. Wat een energie, wat een atmosfeer! Geestvervulde jongeren met een enorme passie en enthousiasme. Totaal overdonderd staan we erbij en kijken we ernaar. Van onze Nederlandse liturgie komt helemaal niets terecht en dat is prima. Peter mag weer spreken en voelt zich geleid te spreken over het visioen dat Paulus in Turkije (Asia) kreeg van de Macedonische man die Paulus naar Macedonië (Griekenland) riep. Deze man stond voor de Griekse overheersing, 300 jaar v. Chr. onder Alexander de Grote, ook in Israël. In die periode zijn de farizeeën ontstaan, als tegenbeweging op de cultuur die de bezetters in Israël brachten. Paulus was een farizeeër geweest en zag nu zijn eigen tegenpool die hem om hulp vroeg. Geïnspireerd door de enorme Geestkracht die zichtbaar en tastbaar aanwezig was in deze jeugd, riep Peter hen als de Macedonische man om hulp. Europa is geestelijk stervende en heeft hulp nodig van jongeren om het evangelie terug te brengen naar Europa. Het was een bijzondere dienst.
Zondagmiddag was er een Holland - Zambia voetbalwedstrijd. De volwassen lange, witte mannen geven de term ‘motorisch gehandicapt’ een geheel nieuwe glans. Maar we gaan voor elke bal. Helaas moeten we, geheel volgens verwachting, met een 8-4 eindstand in de Zambianen onze meerdere erkennen.
De bouw gaat op maandag weer voorspoedig van start. Er wordt door de locals en door ons hard gewerkt en de dakconstructie zit er dinsdag op. Woensdag kunnen de dakplaten erop!
Ook het kinderwerk loopt mooi. In de middagen verzamelen zich zo’n 200 kinderen zich om vervolgens verwachtingsvol en gedisciplineerd het programma te volgen. Donderdagmiddag hopen we het gebouw op te leveren en schijnt er een hele ceremonie op touw gezet te worden met belangrijke, plaatselijke persoonlijkheden. We zijn benieuwd!
Vrijdagmorgen hopen we hier vandaan te vertrekken naar de hoofdstad Lusaka, alwaar we overnachten, zodat we zaterdag de reis naar Livingstone kunnen gaan maken voor het tweede deel van de reis.
Groet!
