Er is weer internet! Tijd om verslag te doen van de afgelopen dagen. Zaterdagavond was vrije tijd en zondag gingen we naar een Keniaanse/Masai kerkdienst. Lees hier het verslag van onze bouwers!
Na een zeer intensieve spelletjesavond die bestond uit tactisch toepen, agressief Ligretto en frusterend Uno kregen we om 21:30 popcorn en frisdrank. Iedereen ging om 23:00 (half uur later dan normaal :D) naar bed, omdat we volgende ochtend mochten uitslapen tot 7:30 (uur later dan normaal, wat een feest). 's Ochtends werden wakker door een zwoel gezang dat door de gang galmde. Iedereen zat in z'n nette zondagse kleren en helemaal opgedoft aan het ontbijt, want we gingen naar de kerk. Na een stevig ontbijt liepen we een halfuur de berg op. Ted zei dat het de weg wist, dus wij liepen heel naïef achter hem aan. Hij zei dat hij een shortcut wist, maar zei er niet bij dat dit door best ruw landschap was en daardoor bleven er enkele rokken en blousjes soms achter prikkelstruiken hangen of soms struikelde er iemand over een losliggende steen.
De kerk was een mooi rood gebouw met een blauw dak dat boven op de berg stond. Toen we bij de kerk aankwamen waren er ongeveer 10 mensen die ons allemaal stuk voor stuk welkom heetten.
Binnen stonden rijen met plastic tuinstoelen waar we op gingen zitten. Er waren mannen en vrouwen die traditionele kleden draagden. En de vrouwen hadden enorme ringen in hun oren en kettingen om hun nek. Ted liep naar voren en ging soort van neuriën wat blijkbaar zingen was in Swahili op een beat die de hele dienst elke keer weer terugkwam. Vervolgens kwam er een heel leger kinderen binnen die gingen zitten op de tuinstoelen achter ons. We begonnen met zingen en dansen. Veel vrouwen liepen naar voren en gingen met hun hoofd en schouders naar voren en naar achter. Terwijl Michaël gekke bekken aan het trekken was zodat Lukas een beetje vrolijk bleef werd Jonathas uitgenodigd om vooraan mee te dansen. Vreemd genoeg wilde hij dat toch liever niet. Maar nadat Lisa heel nonchalant naar voren liep om wel mee te doen werd iedereen wat losser en liep ook naar voren, zelfs Jonathas. Hier kwam de Masai cultuur op een mooie manier samen met de kerk en werd God geprezen op een manier die wij nog niet eerder gezien hadden.
Na het dansen begon de preek. Het was een beetje een chaos en we snapten er niet heel veel van, aangezien er in tegenstelling tot de Rank er maar 1, niet heel erg bij de tijd, microfoon was. Verder zei iedereen om de 2 minuten praise the Lord, waarop wij aarzelend amen op antwoordde.
De vrouw die de preek gaf en de vertaler waren vooral heel erg overtuigend. Dit kwam door de emotie en voornamelijk het schreeuwen die gebruikt werd om de preek kracht bij te zetten.
Na de dienst liepen we naar buiten met onze stoelen. Toen we met z'n allen zaten kregen we mokken waar thee met melk en heel veel suiker werd ingeschonken. We genoten allemaal erg van de thee inclusief de grond onder Gosse's voeten. Vervolgens liepen we door een droge rivier terug naar Tamaliki waar de lunch alweer werd klaargemaakt. Na de lunch vertelde Lisa dat we een kleine tas in moesten pakken, want we gingen bij de locals slapen. Iedereen ging inpakken en om 4 uur gingen we weg.
Groetjes namens de hele groep en waarschijnlijk ook de hele omgeving hier
