Zowel wijzelf als de Ghanese mensen zijn super verbaasd over de snelheid waarmee het project vordert. In een ongelooflijk tempo worden de 2 lerarenwoningen door aannemer Divine ondersteund door ons, maar ook door vele locals uit de grond gestampt. Daar staat tegenover dat wij langzamerhand gesloopt worden. Hard werken, warmte, ander eten, latrine en emmer als douche doen hun werk. Sommigen zijn gesloopt en zijn een dagje op bed blijven liggen.
Natuurlijk doen we meer dan bouwen alleen. Dinsdag hebben we voor het eerst Lifeskills gedaan. Met een vijftigtal tieners uit Nakpanduri stonden we stil bij het maken van keuzes in het leven. Wie vertrouw je wel, wie vertrouw je niet. Het boekje van Max Lucado ‘You are special’, daagde uit om keuzes maken. Achteraf hoorden we van Peter, het hoofd van de Junior High School, waarom het zo belangrijk is dat we dit doen. Westerlingen worden gezien als rolpatroon. Als wij ze dan handvaten geven, dan blijft dat heel goed hangen.
Woensdag de eerste keer kinderprogramma. Het verhaal van de Goede Herder werd voorgelezen en uitgebeeld aan zo’n 125 kinderen. Roeline werd als het verloren schaap met een zwaai over de schouder van de herder gegooid waarna schaap en herder bijna onderuit gingen. Dat zorgde voor hilariteit onder de kinderen. Daarna mochten de kinderen een schaap met watten beplakken.Alike, Roeline, Lise en Jan hadden hun handen vol om alles goed te begeleiden. Heel gaaf om te zien hoe blij kinderen kunnen zijn met een papieren schaapje, een pritstift en een plukje watten. De schapen werden als kostbare kleinoden meegenomen om thuis te laten zien.
De eerste cultuuravond werd vormgegeven door drie docenten uit Nakpanduri. We leerden de basis van de lokale taal. Hoe groet je wie? Hoe bestel je cement en bakstenen? Hoe zeg je dat je moe bent en even gaat rusten. Na een uurtje werden docenten een strenge jury die onze uitspraak en vertaling beoordeelden… Laten we het er op houden dat de een het beter deed dan de ander.
Waar we het meest verbaasd over zijn is de super kwaliteit van het eten wat Priscilla en dochter Syliva voor ons neerzetten. Pasta, patat, rijst, vlees, groente, loempia’s, wentelteefjes en pannekoeken hebben we al langs zien komen. En dat op een tweepits gasfornuis met een paar gasflessen en een tafel als aanrecht. Niks kant en klaar. Alles vers klaargemaakt. Verschillende mensen zijn bang dat hun hoop om een paar kilo kwijt te raken niet in bewaarheid zal gaan worden. Jammer Judith... Eerder het tegenovergestelde.
Vandaag is de ringbalk van de eerste woning gestort. Wow, dag vier. Stephen en Divine blijven maar roepen dat de bouw zo lekker loopt. Onze technisch leider doet het ook geweldig.
Vanmiddag zijn Roeline en Suzanne 'even bij de kapper geweest' Binnen een uurtje zouden dat dames worden ingevlochten. GMT staat niet voor niets voor Ghana Meaybe Time. Nadat Roeline 3 uur door 3 dames was ingevlochten hebben we een afspraak voor de volgende keer gemaakt.
Vanavond had onze onvolprezen cultuurleider een heuse drumavond georganiseerd. Onder leiding van een aantal Nakpandurezen leerden we Afrikaanse danspassen en verschillende ritmes op de drums. Dit leer je echt niet als je op een gewone vakantie gaat.
Maar zoals in de kop geschreven....Het harde werken, de temperatuur (40gr), de andere omgeving enz enz enz hebben hun invloed. Jacco en Marjolein hebben verschillende patienten die een dagje niet mee kunnen bouwen omdat ze liever niet verder dan een meter of 50 bij het toilet vandaan willen.... En dan nog... Inmiddels hangt er maandverband in het herentoilet.Het kan helpen die laatste paar meters toch nog schoon over te komen. Gelukkig is het met een dagje over.
Vanavond na het eten hebben we met ontzettend veel plezier de groetjes voorgelezen. Heerlijk om op zo'n dag dat je je even afvraagt waarom je dit ook alweer vrijwillig wilde een berichtje van thuis te horen.
Enne... wij gaan proberen dit weekend ook jullie even de groeten te doen. Dus hou de nieuwsberichten in de gaten...
