Het is buffelen op de bouw! Bijna 150 m2 aan betonnen vloer moest worden gestort! Lees hier het verslag van Ilse en Simone om te zien of dat lukte...
De dinsdagavond hier in Kenia begon goed met een lekker stuk jonge kaas op brood. Iedereen heeft er heerlijk van gegeten en het is zelfs gelukt om een stuk te bewaren voor degenen die laat terugkwamen van de markt.
De groepsbinding gaat erg goed. Zo wordt er tijdens de maaltijden open gepraat over de plas- en poepavonturen. Afgelopen avond ontdekten we dan ook dat Loïs en Daphne het toilet anders gebruiken dan de rest van de groep. Maar gelukkig worden al onze boodschappen, groot en klein, netjes weggevoerd door de nieuwe spoelbakken.
Na een gezellige avond dook iedereen weer onder zijn klamboe, niet wetend wat een werk de volgende dag zou brengen...
Michaël wekte ons met zijn zwoele ochtendstem, helaas kreeg niet iedereen dit mee. Toch zaten we allen om 07:00 met een nog fris gezicht en zachte handen aan het ontbijt. Het GMG werd voor deze ene keer overgeslagen, zodat de groep om 07:45 al op de bouw kon staan. Jammer genoeg werd de betonmolen anderhalf uur te laat afgeleverd. Daarbovenop bleek deze de reis, met een touwtje vast aan de auto, niet helemaal overleefd te hebben. Na wat gerommel van acht Kenianen en Dennis kon er eindelijk gewerkt worden. Voor de lunch hebben we het voor elkaar gekregen om het eerste huis van een betonnen vloer te voorzien. Bij de kinderwerkers was het een beestenboel; brullende en kleurrijke leeuwtjes renden over het terrein.
Tijdens de lunch, met onze welbekende, ook wel niet gewaardeerde oegalie en leeg geknepen ketchupflessen, kregen wij onze vork maar amper richting onze mond getild. En dit terwijl het zware werk van de middag nog moest komen. Gelukkig kregen we tijdens de koffiepauze heerlijke Keniaanse oliebollen geserveerd, wat er goed in ging bij een ieder van ons.
Na vier uur lang gesjouw, geschep en gekrui werd de laatste kruiwagen onder luid gejuich leeggegooid. Vervolgens werden de slaapzalen gevuld met een walm van stof en kreunende lichamen. De meiden hadden de pech weer onder een koude douche te belanden, de jongens daarentegen genoten van bekertjes warm water waarmee ze zichzelf wasten. Moe maar voldaan, met opgefriste gezichten en ruwe handen, ploften we neer aan de eettafel.
Een dikke kus en stoffige knuffel van de groep 
Ilse en Simone
(En een extra dikke kus voor Sjoerd)
