Jonathas en Gosse doen verslag van de start van de laatste week van de Rankers in Kenia.
Wij gaan nog twee dagen knallen op de bouw en maken ons op voor het afscheid van komende vrijdag. Vandaag zijn twee laatste groepjes op bezoek bij een lokaal radiostation en een vrouwenproject. Vanmiddag bezoeken ook zij de sloppenwijk. Morgen zijn we allemaal op de bouw. De één denkt al aan naar huis gaan, de ander probeert dat te stoppen en nog zoveel mogelijk te genieten.
Jonathas en Gosse doen verslag over afgelopen maandag:
Ochtend, Christian schreeuwt met luide stem dat iedereen op moet staan. Met gekreun en veel moeite zit iedereen dan aan de eettafel voor het ontbijt. Daar kregen we al de eerste twee nieuwtjes van vandaag te horen. De eerste mededeling was dat we aan het de laatste potjes en pakjes beleg waren begonnen. Zuinig doen dus. Ten tweede was er nog steeds geen water... Er was sinds gisteravond namelijk geen water. Dit hielt dus in dat de douches en wc's buiten gebruik waren, tot ergernis van velen. De alternatieven waren een bak met water uit de keuken (die wel water had) om jezelf te wassen en als wc diende een gat in de grond omringt door houten muren. De 'inval'-wc stonk heel erg maar dat was niet het enige dat opviel. Toen ik toevallig even naar de muren keek zaten er verbazingwekkend veel vliegen op de muur. Toen ik 200 vliegen had gehaald besloot ik maar te stoppen met tellen. Nu, aan het einde van de dag, doet het water het nog steeds niet.
Na het ontbijt volgde het voor ons welbekende GMG, wat dus staat voor het 'goedemorgen groepje' of in ons geval 'goedemorgen gabbers'. Het GMG van vandaag sloot uitstekend aan op de safari van gisteren. Het thema was namelijk 'de schepping.
Na het GMG ging een groepje naar een project genaamd 'Feed the Children' en de rest werd verdeeld op de bouw. De bouwgroep werd verdeeld in 'metselaars' en 'stenensjouwers'. De groepen zouden na de lunch wisselen van taak. Het was dus wederom een zware werkdag voor de meesten en een enkeling viel dus ook in slaap tijdens de theepauze.
"Feed the Children"
Om half 9 vertrokken Lisa, Nenneh, Joanne, Jiska, Suzanne en ik (Gosse) met het zelfde busje als van de safari naar "Feed the Children".
Na een half uurtje op de bekende weg te rijden kwamen we op stukken die we nog niet kenden. We kwamen bij de rand van de grote stad Nairobi waar we grote mooie gebouwen zagen( dit was wel een heel ander Kenia) maar al snel viel ons blik op de grote sloppenwijk waar 1,2 miljoen mensen wonen die hopen hun geluk in de stad te vinden. We reden verder en kwamen op een mooie snelweg waarbij we in de verte hele mooie huizen zagen. Op diezelfde snelweg waren sporters gewoon aan het hardlopen. Toen we de snelweg verlieten kwamen we in een drukke wijk waar het bruiste van de mensen met hun kleine winkeltjes. Vanaf hier wist de buschauffeur het ook niet meer precies. Gelukkig viel ons blik al gauw op een soort groot fort van muren en schrikdraad met grote letters op de poort "Feed the Children".
Voordat we door de poort naar binnen reden moesten we langs een paar blokkades waarbij onze auto werd gecontroleerd. Toen we eenmaal binnen waren werden we naar een vergaderruimte geleid waar al een andere groep Nederlanders op ons aan het wachten was.
We werden meteen vriendelijk onthaald en we kregen een uitleg over wat er word gedaan op het project. Hierna werden we in twee groepen rondgeleid en kwamen we erachter dat er goed werd gezorgd voor de wees- en verstoten kinderen. De bedoeling is dat de kinderen zo kort mogelijk bij het project blijven en dat ze snel een nieuw thuis kunnen krijgen. Dit thuis kan bijvoorbeeld bij familie zijn of via adoptie.
Tijdens de rondleiding ontmoeten we veel leuke en vrolijke kinderen van 1 tot 3 jaar oud. Waarvan ik denk dat het niet moeilijk zal zijn om een adoptie gezin te vinden. Er kwamen veel kinderen naar ons toe die graag kennis met ons wouden maken. Een jongetje van 3 jaar met een grote lach op zijn gezicht kwam naar Lisa toe gelopen die graag opgetild wou worden. Lisa deed dit en hij genoot met volle teugen.
Hierna vervolgden we onze Tour en kwamen bij de leeftijd 0 tot 1 jaar. Hier maakte we kennis met de verzorgers(ook wel de Mama's genoemd) die dit deden met veel liefde en aandacht. De aandacht was er zeker want per 4 kinderen is een mama die 24 uur per dag voor ze zorgt.
Vervolgens werden we mee genomen naar een kamer met bijzondere geluiden en kleuren en zachte kussen. Hier maakte we kennis met twee therapeuten die hier probeerden de ontwikkeling van kinderen met een mogelijke verstandelijke handicap te stimuleren. Omdat het moeilijk kan zijn om met weinig geld of kennis voor een gehandicapt kind te zorgen laten veel ouders hun kind achter in het ziekenhuis na de geboorte. Deze kinderen worden dan opgevangen door "Feed the Children" ze worden hier opgevangen tot dat ze 18 jaar oud zijn en dan worden ze overgeplaatst naar een andere locaties waar ze nog steeds onder de zorg vallen van " Feed the children".
Deze kinderen die we ontmoeten kwamen erg gelukkig over en hadden een goede band met hun "moeders". Ik heb veel respect voor hoe de moeders omgaan met de kinderen met zo veel liefde en geduld. Na dat we het kleine ziekenhuis en de wasserette van het terrein hadden bezocht kregen we een maaltijd aan geboden want "Feed the childeren" zou "Feed the childeren" niet zijn als ze dat niet deden zeiden ze;)
Na een heerlijke maaltijd namen we afscheid en vervolgden we onze weg naar de sloppenwijk buiten Nairobi. Hier kregen we een rondleiding van een enthousiaste gids die zelf hier was geboren. Hij liet ons projecten zien die zijn bedacht door de bevolking zelf om de sloppenwijk leefbaarder te maken. Na een indrukwekkende tour reden we terug naar huis na een lange file kwamen we veilig weer thuis. Hier konden we lekker napraten bij een warm vuur of God prijzen met gezang in het muziek lokaal.
Ook was er om vier uur een ander groepje naar de markt gegaan. Na de markt te hebben bezocht zouden ze naar een punt rijden met mooi uitzicht. Hierna zouden zij zich later in de avond weer bij de groep aansluiten. Net als het einde van de dag wordt ook dit verslag afgesloten met de worshipavond.
De groeten van de enthousiaste groep.
Van uw auteurs, Gosse Berg en Jonathas Plein.
