KE116 | Riftvalleyview & relatieproblemen

Geplaatst op 10 aug 2016 - 13:41

Het gaat goed in Kenia. Het uitgestelde weekend zit erop. Tijd om weer te gaan bouwen en om een update te geven aan 'thuis'. Danny en Damaris schrijven over vergezichten, marktbezoek, het fundament en... relatieproblemen.

Na een lekker rustige dag hadden we ook een lekker fijne avond. Overdag hadden we alleen wel een klein probleempje met onze toiletten. We konden bijna de hele dag niet naar de wc in ons eigen gebouw. Maar om toch een soort christelijke opwekkingssfeertje te creëren mochten we met een wc-rol in de hand richting het toiletschuurtje bovenaan, tegenover het gebouw. Dit werd tijdens de lunch medegedeeld. Wel werd ons aangeraden om een wasknijper mee te nemen, jullie mogen raden waarom:) 

Maargoed, op naar het avondeten. Dat is natuurlijk altijd weer een verrassing, dus wij in hoge spanning richting de eettafel. Onze lunch was warm, dus meestal is het 's avonds dan koud. Deze keer was het geen tegenvaller, namelijk brood met lekkere worstjes. Lekker smullen. Vervolgens kregen wij ook van onze Bart te horen dat de toiletten waren gemaakt. Na het avondeten hebben wij altijd weer wat mededelingen, deze keer waren dat er twee. Het eerste was dat alle mannen hun vuile was konden inleveren en daarna het allerleukste: De groetjes! Eens in de aantal dagen worden al jullie groetjes voorgelezen, dat is altijd enorm leuk! Ook deze keer konden wij werkelijk niet wachten! Na heel veel groetjes, xxxjes, tips en heel veel bemoedigingen over ons enorme warme weer hier in Kenia rolden er weer heel veel leuke berichtjes uit. We moeten toch nog even zeggen dat ons weer helemaal niet warm is, het is hier namelijk winter! Overdag zien we de zon weinig en komt de temperatuur nèt boven de 15'C uit. Wel leuk om tijdens de groetjes ook wat voetbaluitslagen te horen en te weten dat de beste club bovenaan staat! 

Na de groetjes hadden wij een vrije avond. Zo kon je kiezen uit zingen en chillen bij de vuurkorf. Angela had het idee om lekker met een groepje te gaan zingen in het muzieklokaal van Tamalaki. Er werden verschillende Engelstalige en Nederlandstalige nummers gezongen, onder begeleiding van Maartje die op het keyboard de nummers prima meespeelde, Well done! Ze had geen sustain, dus het was wel ff anders. Er werden nummers gezongen als Blessed be the Name, Draw me Close en Mijn Verlosser Leeft! Het leuke aan het lokaal was, dat lekker af en toe de stroom uitviel en het plots superdonker werd en wij vloeiend a capella verdergingen. Het gaf natuurlijk wel een heel erg gezellige sfeer, gelukkig had bijna iedereen zijn hoofdlampje op en konden we onze lyrics gewoon nog lezen. 
Ook bij de vuurkorf was het fijn, zo kon je dus ook daar gezellig aanschuiven. Een aantal speelden gezellig Black Stories, daar waar kleine Lucas speelde met zijn moeheid, en dat zo af en toe ook goed te horen was. Na elke avond staat natuurlijk altijd weer hetzelfde op het programma: Slapen! 

Elke ochtend worden wij weer hartelijk ontvangen aan de ontbijttafel, om 06:30 werden wij wederom gewekt, en waren we weer met z'n allen weer aan het haasten om optijd in onze bouwkleding aan ons ontbijt te zitten. Ons werd deze keer een overheerlijk ontbijt voorgeschoteld (voor enkelen): Brood okee, maar vervolgens kregen wij er een heerlijke pap bij. Een soort bruine, half vloeibare, citroen/granen achtige pap. De meesten onder ons konden er niet zo van genieten, maar voor alles is een oplossing. Er werd als verrassing aardbeien en vanille yoghurt uitgedeeld, wat natuurlijk bijna allemaal in de pap belandde, waardoor je een best prima aardbeienpap kreeg, ideaal! 
Vervolgens hadden wij de dagelijkse GMG, waarin wij het over ergernissen gingen hebben, metname omdat wij inmiddels natuurlijk alweer een week met elkaar opgesloten zitten in Tamalaki. Wij waren allemaal tot de conclusie gekomen dat wij een geweldige groep zijn en dat de sfeer enorm goed is, en er weinig frustratie is onderling. 

Vervolgens gingen we weer bouwen, na een heerlijk weekendje! Ook gingen het kinderwerk weer van start; 
De kinderen van de Tamalaki school en de locals kwamen weer op het kinderwerk af, Damaris en suzanne waren dit keer de voorbereiders. Nenneh, Jiska en Rafaël waren van de hulptroepen. Alles ging goed we begonnen met 3 liedjes vervolgd met het bijbelverhaal over Mozes en de rode zee. Om het verhaal wat interactiever te maken lieten we de kinderen de rode zee na doen, we verdeelden ze in 3 groepen de rode zee, de Israëlieten en de Egyptenaren. Na het verhaal gingen we even limonade drinken en daarna naar binnen om een knutselwerkje te maken. We hadden het onderwerp typisch Nederlands en hebben daarom een mooie molen geknutseld. Toen we daar mee klaar waren gingen we weer naar buiten om een spel te spelen, de kleinere kinderen gingen met Sandra het parachutespel spelen en Suzanne en Damaris namen de wat oudere kinderen mee naar de banda. Daar gingen we levend memory spelen, ridder rugzak en regenboog, suzanne was zo fanatiek van het schreeuwen van de woorden en het spelen van het spel dat we er niet van op moeten kijken als ze morgen haar stem kwijt is. Na 2 uurtjes een leuke tijd gehad met de kinderen gingen we afsluiten. 

Ondertussen waren onze harde werkers ook keihard aan het klussen op de bouw en was er wederom een fijne sfeer. We mochten de fundering verder vullen om het morgen te kunnen storten met beton. Vervolgens moest het allemaal waterpas gelijk gemaakt worden. De bovenkant van de fundering moest exact vlak zijn, en we moesten dus alles met een soort bezem zonder borstel gelijk maken. Ook met wat fijn hakwerk lukte alles prima. Tegelijkertijd was er ook en groep bezig met het timmeren van planken rondom de fundering, om zo het beton goed te kunnen storten. We waren mooi optijd klaar, dat is fijn. Na de bouwdag kregen de sterke mannen nog een leuk klusje. Er waren zojuist zo'n 40 cementzakken geleverd van 50kg stuk, en die moesten nog ff weggetilt worden, leuk voor onze ruggen ook:) We kunnen niet wachten op de volgende werkdag!

Tijdens deze eerste werkdag ging het eerste groepje op weg voor Keniaans winkelen op de markt en een cola drinken bij een uitzicht over de Rift-valley.

Met de gezondheid gaat het nog steeds uitstekend, elke dag hebben één of twee deelnemers last van hun maag of diarree, wat eigenlijk steeds vlot overgaat. Een deelnemer was door de enkel gegaan, maar gelukkig bleek deze niet gebroken. 

Groeten Danny en Damaris


Update: De relatie tussen Rafaël en Daphne ligt onder vuur... Rafaël heeft namelijk een schijthekel aan ezels gekregen door een slechte nacht bij de locals, maar aangezien dit Daphnes lievelingsdier is, is dit wel een serieus probleem. Wordt vervolgd...

De bouwprojecten van World Servants bieden jongeren de kans om mee te bouwen aan verandering. Hun inzet tijdens een werkvakantie laat praktisch zien wat de kracht van dienen is. Door samen met een lokale gemeenschap te werken aan een ontwikkelingsproject van een lokale ontwikkelingsorganisatie, veranderen niet alleen de levensomstandigheden voor de hele gemeenschap, maar veranderen ook de jongeren zelf.

In veel Nederlandse kerken is een World Servants-project onderdeel van het jongerenwerk van de kerk. Diaconaat en jeugdwerk lopen zo naadloos in elkaar over en een hele gemeente komt in beweging rond het project. Werkvakanties hebben daardoor een blijvende impact, zowel in Afrika, Azië of Latijns-Amerika als in Nederland.