KE116 | Rondje Nairobi

Geplaatst op 21 aug 2016 - 03:56

Inmiddels veilig geland in Dubai blikken Simone en Lianne terug op een laatste dag in Kenia: als toerist door Nairobi.

De laatste keer wakker worden in Kenia. De laatste keer zoete broodjes met het ontbijt. De laatste keer "zachtjes moeten dooreten" onder het genot van een lange lijst met mededelingen. De laatste keer GMG, waarin we het project biddend afsloten. Dingen voor de laatste keer doen, afscheid nemen valt me zwaar. Ohja en de laatste keer corvee, maar daar had ik dan weer minder moeite mee. 

Na het heerlijke afscheidsdiner van gisterenavond en alle afsluitende onderdelen deze ochtend was het tijd om officieel afscheid te nemen van Tamalaki. De bus die er al om 08:00 zou zijn, was er om 09:45 nog steeds niet. Aangezien we een volle planning hadden voor de dag besloten we het eerste stuk te voet af te leggen. De laatste keer door het Keniaanse landschap lopen. Tijdens deze wandeltocht werden we nog verrast door een stier die al net zo verrast leek door ons, aangezien hij wild op en neer sprong. Na een aantal angstkreten en getrokken sprintjes bereikten we uiteindelijk de bus. 
De buschauffeur bracht ons naar The Elephant Orphanage waar we kleine olifantjes konden bekijken en sommige zelfs aaien. Fijn dat we nu ook deze van ons Big Five lijstje af kunnen strepen. Na de olifantjes was het tijd om naar het nationale bos van Nairobi te gaan. Tenminste, dat had de buschauffeur bedacht. Op onze planning stond om naar het Nairobi National Museum te gaan. Dus na een korte omweg gingen we daar naar op weg. De buschauffeur had wat moeite met in één keer de goede weg te rijden, maar daar had hij zelf zo zijn creatieve oplossingen voor. Een stukje spookrijden werkte volgens hem erg effectief. Veilig en wel zijn we uiteindelijk aangekomen bij het museum waar iedereen nog even extra kennis op deed over het mooie land Kenia.  Maar niet te lang rondkijken en bordjes lezen, want iedereen had het cafeetje naast het museum al snel ontdekt om te genieten van onder andere een heerlijke cola.
Van museum naar souveniermarkt waar iedereen in topsnelheid nog zijn laatste souvenirs en cadeautjes bij elkaar zocht en probeerde 70% van de prijs af te praten. Gelukkig was het winkelcentrum waarin we gingen eten dichtbij, dus kon de buschauffeur geen fouten maken. Het Java House en de pizzatent vulden onze magen. En niet met zomaar een maaltijd; Rafaël zijn eerste hamburger is een feit! Ook ik genoot van mijn maaltijd met heerlijke chocoladetaart als toetje.
Tijd om naar het vliegveld te gaan en onze terugreis te beginnen. Terwijl het vliegveld duidelijk op de borden werd aangegeven presteerde de buschauffeur het als nog om (weer) de verkeerde weg te nemen. Maar gelukkig zijn we na verschillende checks toch veilig aangekomen op het vliegveld. Hier was het tijd om in te checken en afscheid te nemen van Annemieke en Bart. Veel knuffels en lieve woorden later, eventjes wachten tussendoor stapten we met de hele groep het vliegtuig in. De laatste keer voet op Keniaanse bodem was een feit. 
Inmiddels zijn we al zo'n uur in de lucht en vliegen we ter hoogte van de grens met Ethiopië. Het is voor ons Keniaanse tijdsgevoel bijna 01:00 dus ik ga mijn ogen sluiten en hopelijk nog een paar uurtjes slaap pakken voor we in Dubaï aankomen. 


Tot morgen!
Liefs vanuit de lucht,
Simone


Omdat Simone mij zojuist in het vliegtuig opbelde, wat de schermpjes hier kunnen, met de vraag of ik het blog wilde nalezen, schrijf ik er zelf nog maar een stukje bij, want ik slaap nog niet. We hebben net ons eten gekregen en zoeken de lekkere dingen, zoals het toetje, de chocolaatjes en de crackers er tussen uit omdat we, zoals eerder te lezen, al heerlijk avond hebben gegeten. 
De vliegtuig rit verloopt voor mij weer prima, we stijgen veilig op, ik kijk met mijn buurman een film en we worden verder goed verzorgd. Op het moment dat ik een droog bolletje met boter eet en Ruben uitlegt dat ik "gisteren" van mijn vliegtuig buurvrouw heb geleerd hoe ik handig kan drinken, besef ik het me pas echt. We zijn alweer op de terugweg en "gisteren" was bijna 3 weken geleden. Maar wat heb ik een toffe tijd gehad en wat ben ik trots dat de groep echt wat heeft neergezet in de tijd dat we er waren, geweldig!
Ondertussen zijn we geland op Dubai en zijn we veilig aangekomen bij onze gate. Iedereen verspreidt weer en over een aantal uurtjes vliegen we weer verder.
Liefs vanuit Dubai en tot over minder dan 12 uurtjes :)


Lianne
 

De bouwprojecten van World Servants bieden jongeren de kans om mee te bouwen aan verandering. Hun inzet tijdens een werkvakantie laat praktisch zien wat de kracht van dienen is. Door samen met een lokale gemeenschap te werken aan een ontwikkelingsproject van een lokale ontwikkelingsorganisatie, veranderen niet alleen de levensomstandigheden voor de hele gemeenschap, maar veranderen ook de jongeren zelf.

In veel Nederlandse kerken is een World Servants-project onderdeel van het jongerenwerk van de kerk. Diaconaat en jeugdwerk lopen zo naadloos in elkaar over en een hele gemeente komt in beweging rond het project. Werkvakanties hebben daardoor een blijvende impact, zowel in Afrika, Azië of Latijns-Amerika als in Nederland.