Over een lege ziekenboeg, een leerzaam ziekenhuisbezoek en meer...
Weer een update van een op de bouwplaats knallende groep jongeren. Op dinsdag gingen er twee groepjes op weg voor een cultuurbezoek, terwijl het kinderwerk en de bouw voorspoedig doorgingen. Danny en Marin waren erbij en deden verslag!
We zijn dankbaar om te zeggen dat de ziekenboeg al een aantal dagen helemaal leeg is!
Vandaag was er weer een fijne bouwdag. Daarnaast was er ook een groep naar de Hope Clinic en een bejaardentehuis, daarover later meer. Eerst ff inzoomen op de bouw;) Het was eigenlijk zo'n zelfde dag als gisteren, die prima verliep. Voor het bouwen begonnen we uiteraard met ontbijt en de GMG, en als toetje de groetjes! Alle Hollandse groetjes kwamen weer binnen bij ons en werden wederom voorgelezen door team michelangela. Altijd een hele happening, die groetjes! Groetjes vanuit een regenachtig Nederland, maar vooral vanuit enorm comfortabele vakantiebestemmingen, heel fijn! Ook na oa. veel Olympische analyses en Rotterdamse voetbaluitslagen blijft het leuk!
Maargoed, we kwamen natuurlijk voor het bouwen. Vandaag weer een dagje metselen en stenen sjouwen, evenals gisteren. Wederom ook twee teams voor die taken. Tussendoor wat cement mixen en wat dansen en zingen om de muziek, de dag verliep prima. Het einde is echt al wel in zicht! Het sjouwen was trouwens niet echt populair onder de vrouwen:)
Maar zoals al eerder genoemd stond er vandaag weer een cultuuruitje op de planning. Vandaag was er een uitstapje naar de hope Clinic, een medische opvang voor met name moeders. Uiteraard gingen onze eigen superarts en veelzijdige verpleegster met ons mee. Naar tweeëneenhalf uur rijden, en voor Daphne één uur pitten later kwamen we aan in een van de sloppenwijken van Nairobi. Midden in de sloppenwijk bevond zich de kliniek. In de kliniek werden we naar het kantoor geleid van de leidinggevende die niet alleen en soort arts maar ook administrator en pastoor was. Hier vertelde hij ons veel over de geüpgraded sloppenwijk waar wij ons in bevonden. De kliniek had als visie om door de medische zorg liefde te kunnen uitdelen aan de armen in de sloppenwijk, en via deze manieren te kunnen evangeliseren. Een bijzondere combi die helaas bij ons niet veel te zien is. Na dit leerzame moment was het tijd voor de rondleiding. Het beeld dat we van te voren hadden van een Afrikaans ziekenhuis leek in eerste instantie bevestigd. Totdat we ontdekte dat de hygiene nog best goed in orde was.
Maar na de rondleiding en uiteraard het zoveelste gastenboek getekend te hebben verlieten wij de kliniek, op weg naar een oplossing voor onze lege maag. Deze werd al snel goed gevuld met een lekkere en goed gewaardeerde hamburger vanwege het tijdgebrek.
Nu was het tijd voor de kaibera tours, een rondleiding door de immense sloppenwijk van Nairobi. In onze eerste stop bij de botten recycle fabriek konden Michaël en ik (Marin) nog snel onze talent als bottenboorders laten zien toen we beweerde dat dit er toch wel heel gemakkelijk uitzag. We vervolgde al lerend onze rondleiding. Met gemende en nog niet geplaatste gevoelens verlieten we kaibera op naar ons tijdelijke thuis. Na weer voor een flinke tijd rijden, en voor Daphne opnieuw een flink deel slapen kwamen we weer aan in Tamalaki. Hier stond gelukkig iets eeg leuks op ons te wachten. Maar nog even geduld.
Rond 15:30 ging er namelijk ook weer een groepje naar de plaatselijke markt in Kirsirian, eenmaal vele masaidoeken, petjes en watermeloenen verder kwamen we met de auto aan bovenop een berg bij randje Nairobi, waar we heerlijk konden genieten van het uitzicht en van ons bakje patat waar we oorspronkelijk 10 minuten op moesten wachten, wat uiteindelijk ruim 30 minuten bleek:) Op de terugreis wachtte Ilse en Maartje een onaangename verrassing, zij zaten namelijk helemaal achterin de auto van Bart. Nadat het eenmaal donker werd reden we over een fijne hobbelige weg vol met gaten. Opeens sprong er een Afrikaans jongetje achterop onze auto, waar Ilse en Maartje zó van schrokken dat ze ff 10 minuten nodig hadden om bij te komen. Je kon er een mega surroundset naast zetten, maar die haalde het niet tegenover het volume van de twee gillende dames:)
Hierna het leukste van misschien wel de hele reis: De bonte avond!
De bonte avond werd gepresenteerd door het fantastische boerenduo Maartje en Ilse. Ze namen ons mee van een spannend Keniaans raadsel, een quiz en verschillende songs. De een nog mooier dan de ander. En dan was die van de leiding zeg maar die ander. Maar het was een waar feest wat werd afgesloten met een brede lach toen christian weer eens goed wist te scoren met het, de voor sommigen onder ons vertrouwde, 'lief dagboek'. Een mooi verhaal in dagboek vorm waarin onze christian onder de naam van een denkbeeldig persoon even al zijn foute grappen en grollen kwijt kan. Toch leuk gedaan hoor Chris! Nadat het lachen ons was vergaan door de inmiddels opkomende moeheid doken we allemaal snel in bed.
Op naar de volgende dag!
Ps. Een update van ons verliefde stel. De relatie tussen Raphael en Daphne lijkt onder vuur te liggen nu Raphael inmiddels in staat is om voor Daphne weg te rennen nu zijn blessure is hersteld. We wensen het stel veel succes, een update volgt!
Groetjes en veel liefs uit het prachtige Kenia van de hele groep,
En speciaal van jullie knappe auteurs Danny en Marin.
Even van Danny aan de mensen die aan mij gedacht hebben via de groetjes: We kunnen namelijk niet rechtstreeks de groetjes weer terugdoen, dus dan maar op deze wijze! Hallo pap en mam, het gaat heel goed hier, leuk om de groetjes te krijgen van jullie met de voetbaluitslagen erbij!:) Ook wil ik David en Anneke bedanken voor de groetjes, heel leuk dat jullie ook aan mij gedacht hebben! Wat grappig dat jullie ook een sterke band met Kenia hebben! En ook aan Kees K, ook heel erg fijn dat je aan mij gedacht hebt, geen woorden maar daden!
